Morgunblaðið - 02.10.2015, Blaðsíða 71

MINNINGAR 71
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 2015
✝ Viðar Ottesenfæddist í
Reykjavík 25. júní
1938. Hann and-
aðist á Landspítal-
anum við Hring-
braut 21.
september 2015.
Foreldrar hans
voru Karl Jósafats-
son Ottesen og
Sveinbjörg Sveins-
dóttir söðlasmiðs á
Akranesi, Vopnafirði og í Reykja-
vík, Jóhannssonar, b. á Þverá í
Miðfirði, Bjarnasonar. Móðir
Karls var Guðlaug Ottesen ljós-
móðir, dóttir Lárusar P. Ottesen,
b. á Ytri-Hólmi og víðar, Péturs-
sonar, bróður Rósu, ömmu Ósk-
ars Halldórssonar útgerðar-
manns, Íslandsbersa. Bróðir
Lárusar var Oddgeir Ottesen,
hreppstjóri á Ytri-Hólmi, faðir
Péturs Ottesen alþm. Móðir Guð-
laugar var Karólina Nikulásdótt-
ir, b. að Lönguhlíð í Hörgárdal,
Guðmundssonar. Sveinbjörg var
dóttir Sveins Eiríkssonar og Guð-
bjargar Símonardóttur.
Systkini Viðars eru Valdimar
Ottesen. f. 29.9. 1926, Guðlaugur
Ottesen, f. 28.3. 1928, og Guðlaug
um vegna aldurs. Börn: 1) Sig-
urður Viðar Ottesen fulltrúi, f.
1958, maki Erla Arnardóttir
tanntæknir, f. 1965, þeirra börn
eru Andri Rafn Ottesen og
Thelma Björk Ottesen. 2) Svein-
björn Þór Ottesen verkstjóri, f.
1959, maki Olga Bragadóttir.
Dætur: a) Ásgerður Ottesen, sam-
býlismaður Anton Sigurðsson. b)
Jóna Elísabet Ottesen, sambýlis-
maður Steingrímur Ingi Stefáns-
son. Dóttir þeirra er Ugla Stein-
grímsdóttir. c) Berglind Ottesen.
Dóttir Olgu og uppeldisdóttir
Sveinbjörns er Jana Maren
Óskarsdóttir. 3) Kristín Ottesen,
f. 1961, klíníkdama á tann-
læknastofu, maki Þorleifur Elías-
son, og eru börn þeirra Atli Freyr
Rúnarsson, og sambýliskona hans
er Rakel Elíasdóttir. Barn óskírð
Atladóttir. Gunnar Freyr Þor-
leifsson, Jóna Kristín Þorleifs-
dóttir, látin, og Elísabet Freyja
Þorleifsdóttir. 4) Jóhann Ottesen
bryti, f. 1962, maki Brynhildur
Baldursdóttir. f. 1961, sonur
hennar er Ólafur Björnsson, maki
Sóley Pálsdóttir og þau eiga tvö
börn. 5) Garðar S. Ottesen, f.
1959, börn hans eru Hannah Otte-
sen og Hinrik Corey Duck Otte-
sen.
Útför Viðars fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 2. októ-
ber 2015, klukkan 13.
Ottesen, f. 28.9. 1932.
Þau eru öll látin.
Hann ólst upp á
Bragagötu, gekk í
Austurbæjarskóla og
útskrifaðist frá Hót-
el- og veitingaskóla
Íslands árið 1960.
Hann starfaði á
Naustinu næstu 24
árin, þar af sem bar-
þjónn í 16 ár með
Símoni Sigurðssyni
vini sínum til margra ára. Hann
varð tvisvar sinnum Íslandsmeist-
ari barþjóna og var meðal annars
dómari í barþjónakeppni sem
haldin var síðastliðið sumar. Við-
ar var mjög virkur í félagsmálum
og var trúnaðarmaður, sat í full-
trúaráði Eflingar og hjá hjúkr-
unarheimilinu Eiri.
Kona Viðars er Jóna Elísabet
Guðjónsdóttir, f. 29.3. 1942; þau
gengu í hjónaband 25.6. 1960.
Árið 1980 fluttu þau hjónin til
Siglufjarðar, þar sem Viðar gerð-
ist hótelstjóri á Hótel Höfn næstu
12 árin. Fluttust þau síðan aftur
til Reykjavíkur og starfaði hann
sem eftirlitsmaður á endur-
vinnslustöðvum á höfuðborgar-
svæðinu, þar til hann lét af störf-
Í dag kveðjum við Viðar Otte-
sen, pabba, tengdapabba og afa
sem er okkur mjög kær.
Það er skrítin tilfinning að
hugsa til þess að sjá þig aldrei aft-
ur.
Veikindi þín tóku þig svo fljótt
frá okkur, þrátt fyrir hetjulega
baráttu.
Þó svo að tími okkar saman hafi
ekki verið eins mikill og við hefð-
um kosið var hver stund dýmæt.
Þú varst duglegur að fylgjast
með okkur og fagna áföngum og
afrekum.
Við hefðum viljað hafa þig svo
miklu lengur en minningar um
góðar stundir og góðan mann
munu sitja eftir í hjörtum okkar.
Stundum virðist allt svo kalt og grátt.
Þá er gott að ylja sér við minninganna
glóð,
lofa allt sem ljúfast var meðan á því
stóð.
(Stefán Hilmarsson)
Blessuð sé minning þín.
Sigurður (Siggi), Erla,
Andri og Thelma Björk.
Það er gamlárskvöld og árið er
2014. Ég er að fara hitta tengda-
fjölskylduna mína í fyrsta skiptið.
Ég er stressaður og langar mig
helst til þess að hætta við. Þegar
ég svo kom á staðinn tekur á móti
mér yndislegur og hlýr maður að
nafni Viðar Ottesen. Þennan
mann átti ég eftir að spyrja spjör-
unum úr og drekka hans fróðleik í
mig eins og ég gat. Eftir að hafa
heilsað tengdafjölskyldunni minni
og horft á áramótaskaupið, ætti
maður að halda að stressið væri
farið úr manni en ég var ennþá
stressaður. Viðar tók eftir því og
hvíslaði að mér „þetta fer allt vel“.
Seinna um kvöldið öllum að óvör-
um tilkynnti hann fjölskyldunni að
flottasti flugeldurinn yrði
sprengdur upp til heiðurs mér.
Þeir sem þekkja Viðar vita voru
gamlárskvöld hans kvöld og elsk-
aði hann allt umstangið í kringum
flugeldana og sprengingarnar.
Þegar hann kveikti í flugeldunum
til heiðurs mér og við dáðumst öll
að litunum og hávaðanum, kallaði
Viðar og hækkaði róminn „jabba,
dabba, dúú“. Á þessari stundu var
enginn jafn glaður og hann. Ég
spjallaði við Viðar um menningu,
íþróttir og fjölskylduhagi fram á
rauða nótt og ekki bara þessa nótt
því við áttum eftir að eiga margar
áhugaverðar umræður um lífið og
tilveruna næstu mánuði. Sögur af
lífi hans sem þjónn á Naustinu,
Hótel Höfn á Siglufirði sem hann
átti rak til fjölda ára ásamt Jónu
konunni sinni, tímarnir hans í
Sorpu sem hann talaði alltaf vel
um, áhugi hans á frímerkjum og
mynt en Viðar var meðlimur í frí-
merkja- og myntsafnarafélagi Ís-
lands, löngu fundirnir hjá stétta-
félaginu Eflingu og hans ótrúlega
ástríða fyrir íþróttafélögunum Val
og Arsenal.
Viðar var gjaldkeri húsfélags-
ins, áhugamaður um djasstónlist
og með einstaklega græna fingur
þar sem hann ræktaði jarðarber
og passaði alltaf upp á að vökva
plönturnar sínar vel. Viðar var
trúaður maður og fór alltaf í
kirkju á aðfangadag. Hann var
frábær pabbi og æðislegur afi,
ljúfur maður sem vildi allt fyrir
alla gera. Ég var það heppin að
eyða verslunarmannhelginni 2015
með þér. Þú sýndir mér gömlu
heimahagana þína er við keyrðum
um Reykjavík þar sem þú fórst
með mig á Bragagötuna og í
Huldulandið þar sem þú bjóst með
Jónu og börnunum. Við fórum
einnig á Þingvelli þessa helgi
ásamt konu þinni og minni og
Uglu litlu. Þú sagðir okkur sögur
alla leiðina eins og þér einum var
lagið. Elsku Viðar minn, ég sakna
þín, ég sakna þess að borða fisk
með þér á mánudögum, ég sakna
þess að þú sýnir mér frímerkja-
safnið þitt, ég sakna þess að þú
segir mér sögur af Halldóri Lax-
ness, ég sakna þess að þú talir um
hótelið, ég sakna þess að heyra um
gömlu tímana á Naustinu, ég
sakna þess að heyra þig stoltan
segja sögur af börnunum þínum,
ég sakna þess að heyra þig segja
„þú segir ekki“, þegar þú heyrðir
einhvern segja skemmtilegan
hlut, ég sakna þess að þú skutlir
mér á flugvöllinn þegar ég fer ut-
an með Ásu, ég sakna þess að
heyra þig segja „á afi að borða
eyrað?“ við Uglu en aðallega
sakna ég nærveru þinnar og þeirr-
ar hlýju sem þú gafst frá þér.
Hvíldu í friði, elsku Viðar.
Þinn vinur,
Anton Ingi Sigurðsson
Elsku besti afi í heimi.
Ég veit eiginlega ekki hvar ég á
að byrja, það er frá svo mörgu að
segja. Ég vissi að einn daginn yrði
ég í þessum sporum, en ég var
ekki tilbúin þegar þú fórst og ég
veit að þú varst það ekki heldur.
Þú varst mér miklu meira en
góður afi, þú varst besti afi í heimi
og minn besti vinur. Ég gat alltaf
leitað til þín þegar mér leið illa, þú
varst alltaf tilbúinn að hlusta á
mig og við töluðum margoft sam-
an í bílnum um lífið og tilveruna.
Það var svo gott að tala við þig, ég
mun sakna þess óendanlega mik-
ið.
Þegar ég fæddist voru foreldar
mínir mjög ungir. Það var þó ekk-
ert að óttast því þú og amma tókuð
þátt í ala mig upp. Þið tókuð mig í
fyrstu utanlandsferðina mína þeg-
ar ég var fimm ára þar sem við
heimsóttum Valla bróður þinn og
Lísu í Kaupmannahöfn. Þeirri
ferð gleymi ég aldrei. Þú hjálpaðir
mér að læra heima þegar var sex
ára og bjó hjá ykkur ömmu á
Siglufirði á meðan pabbi fór í
þjóna- og veitingaskólann í
Reykjavík. Þú skrifaðir bréf til
Michaels Jacksons fyrir mig og
við löbbuðum saman á pósthúsið,
ég var alveg viss um að bréfið yrði
lesið og að ég fengi að hitta sjálfan
konung poppsins, þú sást til þess.
Þegar þið amma fluttuð til
Reykjavíkur þar sem ég bjó urðu
samverustundir okkar óendan-
lega margar. Við hlustuðum á tón-
list og dönsuðum, við rúntuðum
niður Laugaveginn og horfðum á
allt fólkið, við keyrðum á Þingvelli
á haustin og dáðumst að náttúru-
fegurðinni, við borðuðum saman
að minnsta kosti einu sinni í viku,
við fórum saman í bíó á íslenskar
myndir, við spjölluðum saman um
kvenréttindabaráttuna og femín-
isma, vorum ekki alltaf sammála
en okkur þótti gaman að rökræða
hlutina, við eyddum öllum gaml-
árskvöldum saman þar sem þú
gekkst í barndóm og naust þín í
botn að skjóta upp flugeldum, við
borðuðum nammi saman og þú
áttir alltaf til Nóakropp í skál, við
fórum saman í kirkju á aðfanga-
dag þar sem þú varðst svo meyr
þegar lagið Nóttin var sú ágæt ein
ómaði, við fórum í sumarbústað
saman og sungum alla leiðina í
bílnum, við gerðum svo margt
saman, elsku afi.
Ég mun minnast þín alla daga
en ég mun minnast þín sérstak-
lega öll gamlárskvöld á meðan ég
lifi. Þá verður fegursti flugeldur-
inn tileinkaður þér, þér sem ert á
himnum með hinum englunum.
Afi minn og amma mín
úti’ á Bakka búa.
Þau eru mér svo þæg og fín,
þangað vil ég fljúga.
(Höf. ók.)
Elska þig afi minn.
Þín
Ásgerður Ottesen.
Elsku afi minn, þú hefur haft
mikil áhrif á líf mitt allt frá því að
ég kom í heiminn. Allt sem gerðist
á undan þeim degi er saga sem ég
hef ávallt haft gaman af að hlusta
á þig segja okkur barnabörnunum
frá. Þú raktir söguna frá því þú
fæddist til dagsins í dag, þú sagðir
svo skemmtilega frá og mundir
eftir svo mörgu eins og það hafi
gerst í gær. Hvort sem ég ferðast
um Þingholtin, Fossvoginn eða
Grafarvoginn þá hugsa ég til þín
og í minningum frá Sigló er bar-
næska mín full af gleði. Bílferð-
irnar til og frá Siglufirði voru allt-
af skemmtilegar þar sem þú
kenndir okkur systrum lög og vís-
ur sem við sungum svo hátt og
skýrt alla leiðnina. Frelsið sem við
systur fengum, ástin og umhyggj-
an er ómetanleg. Frá Siglufirði
flugum við svo til Danmerkur þar
sem ég ferðaðist í flugvél í fyrsta
skipti og var drottning í Köben í
nokkra daga. Þið fóruð með okkur
barnabörnin á meðan þið gátuð og
nú þarf einhver annar að taka við
þessari fallegu hefð ykkar.
Gleðin og gjafmildi ykkar
ömmu var það sem sameinaði alla
fjölskylduna og gaf okkur þær frá-
bæru minningar sem við eigum öll
saman.
Þú kenndir mér svo margt og
það sem situr hvað helst eftir er
glaðlega og jákvæða viðmótið þitt
til lífsins, þrátt fyrir erfiðleika og
hindranir sem upp koma á lífsleið-
inni þá hefur þú alltaf haldið í það
barnslega og haft gaman af lífinu.
Það ætla ég að tileinka mér í lífinu.
Þú sýndir alltaf áhuga á því sem
við barnabörnin tókum okkur fyr-
ir hendur og sýndir stuðning og
tókst þátt í því eins og þú gast. Ég
man alltaf eftir því þegar þú
mættir einn í Tónabæ að horfa á
mig keppa í free style-dönsum, en
dansinn mun alltaf minna mig á
þig og ég þakka þér fyrir alla
dansana sem við höfum dansað
saman, nú síðast í sumar. Það var
svo fallegt þegar þú sagðir mér að
ég væri góður dansari og dansinn
okkar í þrítugsafmælinu mínu var
sá flottasti og stór aðdáendahópur
klappaði og fagnaði, þér fannst
það ekki leiðinlegt enda algjör
stjarna.
Nærvera þín var svo notaleg og
hvert sem þú komst gastu spjallað
við alla og öllum líkaði vel við þig,
einn afabrandari fékk alltaf alla til
að brosa.
Þú vast tilfinninganæmur og
það erfiðasta við að fara til útlanda
var að kveðja þig. Þú áttir svo erf-
itt með að kveðja og fórst að gráta.
Núna græt ég og kveð þig en ég
veit að þú ert í góðum félagsskap
og allar fallegu minningarnar
munu lifa áfram. Ég sendi öllum
sem kveðja þig samúðarkveðju og
ég þakka fyrir allan stuðninginn
frá öllu fallega fólkinu í kringum
okkur.
Ég kyssi vanga þinn á morgun
og kveð þig, elsku afi, takk fyrir að
hafa verið besti afi í heimi, takk
fyrir allar góðu minningarnar og
ég er svo þakklát að Ugla fékk að
kynnast langafa sem kyssti eyrað
og knúsaði. Þín,
Jóna.
Viðar Ottesen HINSTA KVEÐJA
Okkur langar að minnast
þín með þessari skemmti-
legu hendingu sem þú
kenndir okkur og er mörg-
um öðrum eflaust vel kunn-
ug.
Sigga, Vigga, Sunneva
Salka, Valka, Halldóra
Herborg, Þórborg, Þórkatla
Þórunn, Jórunn, Arnóra
Risaknús frá okkur ,
Andri Már, Sigþór
Árni og Tekla Ósk.
 Fleiri minningargreinar
um Viðar Ottesen bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝ Sigurður Gunn-arsson fæddist í
Keflavík 25. nóv-
ember 1941. Hann
lést á HSS í Kefla-
vík 25. september
2015. Foreldrar
hans voru Gunnar
Sigurðsson sjómað-
ur, fæddur í Kefla-
vík 8.9. 1901, dáinn
1.3. 1968, og María
Lilja Jónsdóttir hús-
freyja, fædd á Fossi í Staðarsveit
á Snæfellsnesi 18.6. 1916, dáin
16.8. 1989. Systkini hans voru
Guðný Gunnarsdóttir, fædd 29.7.
1933, dáin 22.6. 2015, Guðrún
Gunnarsdóttir, fædd 15.1. 1935,
gift Hilmari Harðarsyni, og Ingi-
eiga þau fjögur börn 1) Sigurður,
f. 1981, sonur hans er Ryan Dani-
el, f. 2007. 2) Ásmundur, f. 1982,
unnusta Brynhildur Gugja Sæv-
arsdóttir, börn þeirra eru Vikt-
oría Ósk, f. 2007, Júlía Rós, f.
2008, og Ingvar, f. 2013. 3) Ingv-
ar, f. 1992, unnusta Kolbrún Jóna
Færseth. 4) Linda María, f. 1998.
2) Gunnar Sigurðsson, fæddur
21.9. 1961, maki Margrét Örlygs-
dóttir, börn þeirra eru 1) Sig-
urður, f. 1994, sonur hans er Ein-
ar Ingi Sigurðsson, f. 2013. 2)
Örlygur Ernir, f. 1998. Fyrir átti
Gunnar dótturina Lilju Gunnars-
dóttur, f. 1986, dóttir hennar er
Hera Ósk, f. 2014. Fyrir átti Mar-
grét soninn Ragnar Ólafsson, f.
1989. 3) Júlíus Sigurðsson, f.
28.12. 1962, maki Elín Kristín
Hreggviðsdóttir, börn þeirra eru
1) Einar, f. 1996, 2) Elsa, f. 1999,
3) Eva María, f. 2006.
Útför Sigurðar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 2. októ-
ber, kl. 13.
björg Gunnars-
dóttir, fædd 20.3.
1953, gift Frímanni
Guðmundssyni.
Hinn 19. maí 1962,
kvæntist Sigurður
Elsu Júlíusdóttur, f.
30.6. 1940 í Kefla-
vík. Foreldrar
hennar voru Vil-
borg Árnadóttir
húsmóðir, f. 16.7.
1916 í Grindavík,
dáin 24.3. 1968. Maður hennar
var Júlíus Jónsson bifreiðar-
stjóri, fæddur í Reykjavík 19.7.
1907, dáinn 28.1. 1986. Börn Sig-
urðar og Elsu eru: 1) María Sig-
urðardóttir, fædd 16.11. 1959,
maki Steinþór Ásmundsson og
Í dag, 2. október, verður ynd-
islegi tengdapabbi minn jarðsung-
inn. Mín fyrstu kynni af tengda-
pabba mínum voru þau að ég
labbaði inn í Hljómval í fjólublárri
regnkápu og spurði hann hvort
hann vantaði starfsmann. Hann
réð mig á staðnum, og átti sú
ákvörðun eftir að vera okkur báð-
um örlagarík. Ég kveð hann
hrygg í hjarta en er jafnframt
óendanlega þakklát fyrir allar
góðu minningarnar og þann stóra
sess sem hann skipaði í lífi okkar
fjölskyldunnar.
Hann Patli minn var besti
tengdapabbi sem hægt var að
hugsa sér, kletturinn sem allir
gátu leitað til.
Blíðlyndur, gjafmildur og gest-
risinn og hafði hann alltaf tíma og
pláss fyrir fjölskylduna.
Barnabörnin sóttu mikið í að
heimsækja afa og ömmu enda var
dekrað við þau hvort sem það var
á heimili þeirra hér heima eða úti
á Flórída, þar sem hann undi sér
best á veturna eða „Kampurinn “
eins og hann gjarnan kallaði vetr-
arstaðinn sinn.
Ást og umhyggja einkenndi líf
Patla í samvistum við börnin sín
og voru þau miklir vinir svo unun
var að sjá og var hann einstaklega
næmur á fólkið sitt. Allir löðuðust
að Patla, hann var stór á velli og
með mikla og stóra rödd sem ekki
fór fram hjá neinum, hann lá ekki
á skoðunum sínum og sagði hlut-
ina eins og þeir voru og leiðbeindi
fólkinu sínu af miklum skilningi.
En þær fallegu minningar sem
við eigum af þeim samrýndu hjón-
um, Patla og Elsu, sitjandi saman
við eldhúsborðið við spjall, grín og
glens líða okkur aldrei úr minni,
kærleiksríkari hjón var ekki hægt
að finna.
Ég minnist allra heimsóknanna
til Þýskalands þegar við Júlíus
bjuggum þar, ferðarinnar til Taí-
lands með ykkur Elsu og fyrstu
ferðarinnar til Ventura á Flórída
fyrir 20 árum þar sem þú ákvaðst
að það yrði þinn vetrardvalarstað-
ur.
Ég kveð þig, elsku Patli minn,
með þessum fáu orðum og verð
víst að finna einhvern annan til að
leita til ef eitthvað bjátar á.
Ég bið algóðan Guð að blessa
minningu þína og styrkja eftirlif-
andi tengdamömmu mína, Elsu,
og börnin þín, Maríu, Gunnar og
Júlíus .
Takk fyrir allt og allt. Þín
tengdadóttir,
Elín Kristín Hreggviðsdóttir.
Sigurður
Gunnarsson
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KJARTANÍA VILBORG
VILHJÁLMSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð
16. september síðastliðinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Innilegar
þakkir til starfsfólks Víðihlíðar fyrir elskulega umönnun.
.
Már Jónsson,
Herborg Jónsdóttir,
Elínborg Jónsdóttir,
Tómas Jónsson,
Hörður Jónsson, Arnhildur Þórhallsdóttir,
Kristín Sóley Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku mamma, tengdamamma og amma
okkar,
ÁSLAUG SIGURGRÍMSDÓTTIR
hússtjórnarkennari
frá Holti í Flóa,
lést 29. september á hjúkrunarheimili
Hrafnistu í Kópavogi. Útförin fer fram frá
Dómkirkjunni fimmtudaginn 8. október klukkan 15.
.
Unnur Þóra Jökulsdóttir, Árni Einarsson,
Alda Áslaug Unnardóttir.