Læknablaðið - 01.11.2016, Blaðsíða 39

LÆKNAblaðið 2016/102 511
Úllendúllendoffaði þetta bara
Og um hvað snerist svo námskeiðið sjálft?
„Þetta voru fyrirlestrar og rannsóknar-
kynningar sem geðlæknar og sálfræðingar
við deildina fluttu og einnig voru sér-
námslæknarnir með kynningar á sínum
rannsóknum. Þetta var mjög fjölbreytt,
til dæmis áhrif mótefna í tengslum við
geðrofssjúkdóma, áhrif þarmaflórunnar á
andlega líðan, öldrun heilans og nýjustu
rannsóknir á verkan þunglyndislyfja og
fleira. Síðan var boðið upp á umræðuhópa,
bæði með sérnámslæknunum og sér-
fræðingunum og það var mjög áhugavert
og mikill innblástur. Loks var boðið upp
á val um heimsóknir á ýmsar deildir og
þar vandaðist málið fyrir mig því mig
langaði að velja allt! En það var því mið-
ur ekki hægt svo ég úllendúllendoffaði
þetta bara og endaði á því að heimsækja
Oxford Centre for Human Brain Activity
eða OHBA sem notar nýjustu myndgrein-
ingartækni til að rannsaka starfsemi heil-
ans. Auk þess heimsótti ég rannsóknar-
stofu þar sem meðal annars var verið var
að rannsaka hvernig hægt er að hafa áhrif
á bakteríubúskap þarmanna og áhrif þess
á þunglyndi. Annað sem var í boði var að
kynnast betur núvitund, ketamíngjöfum,
genarannsóknum og „virtual lab”, en
ég fékk að heyra frá hinum hvernig þær
stöðvar höfðu verið og greinilegt að það
eru spennandi tímar framundan.“
Anna Kristín segir að það sem hafi
samt haft mest áhrif á hana hafi verið
alúðlegt viðmót allra sem stóðu að nám-
skeiðinu. „Maður átti kannski von á því
að svona færir sérfræðingar væru svolítið
fjarlægir en annað kom á daginn. Þau
vildu allt fyrir okkur gera og sýndu mik-
inn áhuga á að aðstoða okkur í framtíð-
inni. Þetta var því afskaplega jákvæð upp-
lifun. Ég hélt nefnilega að geðlæknarnir
hér heima væru sér á báti hvað þetta varð-
ar því að þau sem ég hef kynnst hvað best
eru alveg einstaklega flottar fyrirmyndir
og hafa vakið hjá mér mikinn áhuga á
faginu. Mér finnst þess vegna alltaf jafn-
furðulegt þegar ég heyri að geðlæknar séu
almennt skrítnir og þá oft á neikvæðan
hátt. Þetta eru töffarar sem sýna sjúk-
lingunum samt mikla virðingu og eru
ferlega skemmtileg í þokkabót. Svo ef
starfsandi og fyrirmyndir myndu ráða vali
mínu á sérgrein ætti ég ekki í erfiðleikum
með að velja en ég er samt alls ekki búin
að ákveða mig, það er svo margt annað
sem mig langar að kynnast betur,“ segir
hún og bætir við hlæjandi að geðlækn-
ingar og skurðlækningar hafi sennilega
verið það sem hún ætlaði sér alls ekki að
leggja fyrir sig þegar hún byrjaði í lækna-
náminu. „En eftir að hafa kynnst faginu
betur sá ég þetta í algjörlega nýju ljósi og
verð að viðurkenna að geðið er núna mjög
ofarlega á topplistanum.“
Borða, anda og dansa
Dansinn er svo hin hliðin á Önnu Krist-
ínu Gunnarsdóttur en hún æfði ballett
frá barnsaldri en segist seinni árin hafa
stundað nútímadans. En dansinn á hug
hennar, kannski ekki allan, en stóran hluta
greinilega.
„Já, ég borða, anda og dansa, annað er
ekki í boði. Ég stóð á krossgötum þegar
ég kláraði menntaskólann, hvort ég ætti
að leggja dansinn fyrir mig. Meirihluti
bekkjarins fór í inntökuprófið í læknis-
fræðinni…“
….Þú hefur semsagt verið í MR?
„Já, veistu, ég hafði samt ekki hugmynd
um að ég væri í litlu læknadeildinni,
læknisfræði var í rauninni aldrei planið
og ég fór því ekki með þeim í prófið.
Ég ákvað að einbeita mér að dansinum
eftir stúdentsprófin og æfði stíft það
ár. En ég fann svo að það var eitthvað
við læknisfræðina sem togaði í mig og
ákvað á endanum að undirbúa mig fyrir
inntökuprófið og varð mjög glöð en þó
mjög hissa þegar ég komst inn. Síðan
þá hef ég eiginlega verið tvístígandi
hvora leiðina ég ætti að fara og árlega
velt því fyrir mér hvort ég ætti að taka
mér hlé frá náminu og fara út í prufur
en það var alltaf eitthvað sem hélt í mig.
Ég kenndi ballett meðfram náminu en
kvaddi hópinn minn í haust þegar ég
byrjaði að taka vaktir á Landspítala. Þetta
Impulstanz, alþjóðleg nútímadanshátíð í Vínarborg, ljósmynd: Karolina Miernik.
Unglist í Borgarleikhúsinu, ljósmynd: Hafsteinn Snær