Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.08.2000, Side 36

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.08.2000, Side 36
lista yfir það sem unnið hafði verið áður en þeir hófu rannsókn sína. Sú hefð hefur horfið á undanförnum árum með þróun eigindlegra rannsókna. Við ættum ekki að vera að endurtaka það sem þegar hefur verið gert.“ Mikilvægt að nota styrkleika beggja rannsóknar- aðferða Hún segist vilja sjá breytingar í þessum efnum. „Það sem ég vildi sjá væri að sérhver doktorsnemandi byrjaði á því að fara kerfisbundið í gegnum það sem skrifað hefur verið á tilteknu sviði og vinna úr því upplýsingar. Það gæti verið hluti af doktorsritgerðinni eða sjálfstæð grein sem gagn- aðist öðrum. Mér finnst einnig mjög mikilvægt að nota bæði eigindlegar og megindlegar rannsóknaraðferðir í sömu rannsókn. Velja ekki aðra aðferðina fram yfir hina heldur nota styrkleika beggja því á þann hátt getum við fengið meiri og betri þekkingu á þeim viðfangsefnum sem við erum að rannsaka. Það gæti einnig hjálpað okkur í því að móta kenningar. Eigindlegu rannsóknaraðferðirnar gætu hjálpað okkur að ná auknum og dýpri skilningi á viðfangsefninu og megindlegu rannsóknaraðferðirnar gætu hjálpað okkur að fá upplýsingar um tíðni, fjölda og fleiri slík atriði sem tengjast umfangi viðfangsefnisins. Þegar þessi tvö sjónarhorn eru tengd á þennan hátt verða þau öflugri en ef aðeins er afiað upplýsinga með annarri hvorri aðferðinni." En hvað ef rannsakendur eru ekki jafnvígir á báðar aðferðirnar? „Við verðum að vinna í auknum mæli í hópum, ekki sem einstakingar, ég nota t.d. báðar aðferðirnar en ég þekki takmörk mín þegar kemur að ákveðnum sviðum. Ég leiðbeini nemendum mínum t.d. ekki alltaf heldur leita ég að fólki sem getur það. Ég veit hvaða spurningar eru mikilvægar en aðrir sérfræðingar kunna tæknina við að vinna áfram úr þeim. Með því að vinna meira í hópum aukast möguleikar á að samræma þekkingu og tækni. Ég held ekki að við ættum að vera annaðhvort eigindlegir eða megindlegir rannsakendur, góður rannsakandi hefur gott yfirlit yfir báðar aðferðirnar, hann eða hún þarf ekki að vera sérfræðingur í aðferðinni heldur vita hvernig á að fá sérfræðinga þegar þörf er á því.“ Hún segist vinna mikið með læknum við genarann- sóknir og ýmislegt fleira. „Læknarnir hafa miklar áhyggjur af því hvað hjúkrunarfræðingar hafa mikla tilhneigingu til að einangra sig, halda ákveðnum spurningum fyrir sig og fá ekki aðra í lið með sér. Þeir hafa svo sem ekki alltaf verið betri, þeir hafa t.d. ekki fengið félagsvísindin í iið með sér eins og við höfum gert. En ég held samt að gagnrýni þeirri sé á rökum reist, við vinnum ekki nægilega mikið með öðrum starfsstéttum og það er mikilvægt fyrir okkur að fara að vinna meira á þverfaglegum grunni þar sem læknisfræði, félagsvísindi og hjúkrun blandast saman, á þann hátt getum við náð miklu betri árangri í því að afla þekkingar fyrir heilbrigðiskerfið. Hjúkrun er hluti af heil- 160 brigðiskerfinu og við verðum að líta á hlutina í víðara sam- hengi. Þetta er nýtt viðfangsefni fyrir okkar, held ég, að samhæfa þekkingu hinna ýmsu greina." Umönnunarþörf aldraðra Ingalill kom inn á umönnunarþörf aldraðra í fyrirlestri sínum, þá staðreynd að sífellt meiri hluti heilbrigðisþjón- ustunnar fer í að sinna þörfum aldraðra og hlutverk fjölskyldunnar eykst í því sambandi. Hún sagði m.a. að konur í Japan vildu ekki giftast lengur vegna þess að þær vildu ekki taka að sér að hugsa um aldraða foreldra eiginmannsins. Hver er staðan í Svíþjóð í þessum efnum? „Svíar og Japanar hafa ólíkar hugmyndir í þessum efnum, hugmyndir sem byggjast á ólíkri menningu þjóðanna. Og ólíkum siðalögmálum innan fjölskyldunnar. [ Japan er það siðvenja að fjölskyldan sér um þá sem veikjast, en á undanförnum áratugum hefur kvenfrelsisbarátta aukist þar og konur taka vaxandi þátt í atvinnulífinu og eiga sinn eigin starfsvettvang og því myndast átök milli gamalla og nýrra viðhorfa. Þess vegna hafa konurnar farið í verkfall gegn gömlum viðhorfum með því að hætta að ganga í hjóna- band. í Svíþjóð höfum við opinbert kerfi sem á að hugsa um gamla fólkið en hér áður var það öðruvísi. Meðan móðir mín var á lífi höfðum við systurnar t.d. margoft sagt við hana að við vildum gjarnan að hún byggi hjá okkur því að faðir okkar lést fyrir nokkrum árum. En hún sagði alltaf að það vildi hún alls ekki, hún vildi ekki vera byrði á okkur, hún hafði ekki gleymt að tengdamóðir hennar bjó hjá henni í mörg ár. Þó við höfum almenna heilsugæslu í Svíþjóð er fjölskyldan afar mikilvæg og mikilvægi hennar er algilt um heim allan. Umönnun og ást eru meðal mikilvægustu þátta fjölskyldunnar um heim allan. Heilbrigðiskerfið í Svíþjóð hefur ekki nýtt sér samvinnu við fjölskyldur til að virkja þann kraft sem fjölskyldurnar búa yfir og efla þannig þjón- ustuna. Það er því mikilvægt verkefni framtíðarinnar." Hún nefnir sem dæmi að miklar breytingar hafi orðið á fjölskyld- unni á undanförnum árum. Þannig séu fjölskyldur með fjórum og fimm ættliðum algengar í dag en voru fátíðar áður. Nú séu það oft barnabörnin sem hugsi mest um afa og ömmu, ekki endilega börnin, einkum eigi þetta við um fólk sem er orðið mjög fullorðið. Og hún nefnir að lokum aðra vannýtta auðlind fjöl- skyldunnar. „í Svíþjóð er mikið um skilnaði og fólk giftist aftur og aftur. Fjölskyldur verða því einnig stærri af þeim völdum. Þetta var vandamál en nú hefur fólk tilhneigingu til að vera vinir eftir skilnað, það er ekki eins slæmt að skilja og giftast aftur eins og það var fyrir 50 árum. Fjölskyldur eru því stærri og voldugri af þessum völdum og hægt að nýta þær betur til að styðja við þá þjónustu sem heil- brigðiskerfið veitir." -vkj Tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 76. árg. 2000

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.