Svava - 01.07.1902, Page 13

SVAVÁ
ít
V,l.]
Haust hid inra.
(Eftir Longféllow).
Haust er; þó liið ytra oi,
I niír sjálfum kaldinn helst;
Vakir lífs í vörmum þey
Vor og sjska—ég hef elzt.
Leikur fugl um loftið svalt,
Ljóðar dátt um lnciðrið sitt.
Lífsins njóta nú má alt,
A'ema veslings hjartað mitt.
Dapurt æ og dýrðarlaust,
Detta laufin bleik á slóð,
Engin þresking hór í haust,
Ilóðan ekkert kvaraar-hljóð.
J. R.