Morgunblaðið - 24.05.2018, Síða 58

58 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. MAÍ 2018
N Ý F O R M
h ú s g a g n a v e r s l u n
Komið og skoðið úrvalið
Opið virka daga
11-18
laugardaga
11-15
Klassísk gæða húsgögn
á góðu verði
Strandgötu 24 | 220 Hafnarfjörður | Sími 565 4100 | nyform.is
Eltak sérhæfir sig í sölu
og þjónustu á vogum
Vagnhöfði 7, 110 Reykjavík | Sími: 517 5000 | stalogstansar.is
Ekki bara jeppar
2013
- 2017
ota, Hyundai, Nissan,
, og fleiri gerðir bíla
ER BÍLLINN ÞINN
ÖRUGGUR
Í UMFERÐINNI?
Varahlutir í...
Laugardaginn 26.
maí fara fram sveit-
arstjórnarkosningar
um land allt. Í flestum
sveitarfélögum eru
framboðslistar að
kynna sín kosningamál
og áherslur fyrir
næstu fjögur ár. Í því
samhengi er nauðsyn-
legt að huga að því að
meta fyrir hvað þessi
framboð standa, hver gildi þeirra og
sýn á samfélagið eru. Á hverju
stefnuskrár framboðanna sem
liggja til grundvallar framtíðarsýn
þeirra á samfélag sitt eru byggðar.
Ég hvet kjósendur til að kynna
sér framboðin í sínu
nágrenni og velta því
fyrir sér hverjum þeir
treysta til að fara með
stjórn mála í nær-
umhverfi sínu. Þar
skiptir ekki máli hvort
um sé að ræða ákveð-
inn flokk eða framboð
sem er byggt á krafti
íbúanna sjálfra sem
vilja láta rödd sína
heyrast heldur þau
gildi sem þau standa
fyrir.
Félagshyggja stendur fyrir raun-
verulegum gildum eins og sam-
kennd og velferð fyrir alla. Jöfn
tækifæri og jafn réttur fólks innan
samfélagsins er einn af horn-
steinum þess þjóðfélags sem við lif-
um öll saman í. Öflugt lýðræði og
opin stjórnsýsla þar sem íbúar hafa
aðkomu að málefnum síns sam-
félags skipta okkur öll máli.
Í komandi sveitarstjórnarkosn-
ingum fær hvert og eitt okkar tæki-
færi til að hafa áhrif á okkar nær-
umhverfi næstu fjögur ár. Það
skiptir máli að í sveitarstjórnum sé
fólk sem aðhyllist jafnaðarstefnu og
félagshyggju. Fólk sem þekkir sín
gildi um frelsi og jafnrétti og vill
vinna með samborgurum sínum til
að vinna að þessum gildum í sam-
félaginu.
Ég hvet ykkur kjósendur til að
skoða stefnuskrár framboðanna í
ykkar sveitarfélagi og fyrir hvaða
gildi þau standa. Framboð í anda
jafnaðarstefnu og félagshyggju
standa ykkur til boða til að vinna að
málum í ykkar þágu næstu fjögur
ár.
Það skiptir máli hverjir eru í for-
svari fyrir þitt sveitarfélag. Nýttu
atkvæðisrétt þinn á kjördag.
Val þitt skiptir máli
Eftir Ólaf Inga
Guðmundsson
Ólafur Ingi
Guðmundsson
» Það skiptir máli að
í sveitarstjórnum
sé fólk sem aðhyllist
jafnaðarstefnu og
félagshyggju.
Höfundur er stjórnsýslufræðingur.
„Vísir menn“ hafa
haft úrslitaáhrif á
skipulag starfs í
grunnskólum um ára-
raðir. Mér er minnis-
stætt þegar ákveðið
var að hætta að
kenna börnum hefð-
bundinn reikning en
þess í stað tekin upp
mengjafræði sam-
kvæmt sænskri fyrir-
mynd. Börnin mín urðu fyrir þessu
ásamt öðrum jafnöldrum. Á síðari
árum mengjafræðinnar varð stöð-
ugt algengara að kennarar semdu
sjálfir ný kennslugögn fyrir bekki
sína – kennslugögn sem dreift var
fjölrituðum. Var gjarna bið eftir
þeim í upphafi skólaárs. Gögnin
ekki tilbúin. Undir það síðasta kom
yngri dóttir mín heim eftir skóla-
setningu og sagði að ný kennslubók
væri á leiðinni. Hún væri mjög góð
að sögn, en kæmi ekki alveg strax.
Kom ekki á óvart. Loks kom nýja
bókin. Það reyndist vera sama bók
og ég lærði í reikningi í gagnfræða-
skóla. Þar með var mengjafræðinni
lokið. Hvaða áhrif hafði þessi
„merka“ tilraun? M.a. þá, að ef far-
ið var út í Bónus að versla, eitthvað
kostaði þar 550 krónur og maður
borgaði með 1.000 króna seðli, þá
vissi unga fólkið við afgreiðslukass-
ann ekki sitt rjúkandi ráð ef kassa-
vélin var biluð. Kunni ekki að
draga 550 krónur frá 1.000 króna
seðli og gefa til baka. Kunni ekki
að reikna.
Margföldunartöfluna
má ekki læra
Svo bönnuðu „vísir menn“ að í
grunnskólum væri gerð krafa um
að börnin lærðu eitthvað utanað.
Slíkur páfagaukalærdómur væri
ekki líklegur til þess „að ydda
menninguna“. Þess vegna var hætt
við að láta börnin læra margföld-
unartöfluna. Og hvaða áhrif hafði
það? Mér er minnistætt þegar ég
fyrir mörgum árum var að hlusta á
dagskrá útvarpsins frá því fyrir há-
degið. Stjórnendurnir, ungur karl
og ung kona, höfðu kallað til sín
Nönnu Rögnvaldardóttur, sem ný-
lega hafði gefið út matreiðslubók.
Unga parið lauk miklu lofsorði á
bókina, sem var verðskuldað.
Sögðu það þó skipta mestu máli að
í þessari nýju matreiðslubók væri
ekki bara að finna uppskriftir
handa fjórum – eins og venjan væri
– heldur líka handa tveimur. „Mað-
ur þarf þá ekki að vera að borða
sama matinn fram eftir vikunni,“
sögðu þau. Nanna Rögnvald-
ardóttir tók undir þetta. Sagði að
sér hefðu borist mörg tilmæli um
að hafa uppskriftirnar bæði fyrir
tvo og fyrir fjóra. Að sjálfsögðu.
Hvað á sá að gera, sem aldrei hef-
ur lært margföldunartöfluna, ef
hann þarf að horfast í augu við
uppskrift sem ætluð er fjórum en
bara tveir í heimili? Svo ekki sé þá
talað um ef bara einn er um hit-
una? Éta sama matinn í meira en
hálfa vikuna?
Bannað að prófa
Svo bönnuðu auðvitað „hinir vísu
menn“ millibekkjarprófin í grunn-
skólum – stöðuprófin sem ætlað
var að meta hvort tilætlaður árang-
ur hefði náðst á skólaárinu. Slíkt
og þvílíkt mætti ekki leggja á börn
fyrr en í fyrsta lagi að loknu
skyldunámi – eftir 10 ára námsvist.
Og nú stendur víst til
að banna líka sam-
ræmdu pófin. Svo ekki
sé nú talað um PISA-
prófin, sem grunn-
skólanemendum er
ætlað að taka til þess
að fá samanburð við
árangur skyldunáms í
nálægum löndum.
Hvers vegna þá ekki
að vera samkvæm
sjálfum okkur, þið
„vísu menn“, og fella
niður öll próf í öllum skólum á öll-
um skólastigum? Hvers vegna að
krefjast þess að ungt fólk þurfi að
ljúka prófum ætli það að verða
læknar eða lögfræðingar? Búið að
venja fólkið við að ekki sé verið að
krefjast slíks og þvílíks af þeim öll
tíu fyrstu ár skólagöngunnar. Ætla
síðan að heimta slíkt í lokin? Koma
þannig aftan að fólki! Þvílík hegð-
an!
Innantómt slagorð
„Skóli án aðgreiningar“. Nafngift
búin til af „vísum mönnum“. Skipi
hrint af stokkunum, en vélarlausu,
stýrislausu, búnaðarlausu. Saman í
bekkjadeildum hafðir hópar alger-
lega ólíkra nemenda; mikilla náms-
manna, slakra námsmanna, barna
með hegðunarvandamál, barna með
geðræn vandamál, barna með and-
félagslega hegðun – barna með öll
hugsanleg tilbrigði meðfæddra og/
eða áunninna eiginleika. Og einum
og sama kennara ætlað að sinna
öllum þessum gerólíku þörfum í
einni og sömu bekkjardeildinni á
einni og sömu stundu. Slíkt skapar
óleysanleg vandamál bæði fyrir
kennara og nemendur. Á líklega
stærstan þáttinn í því að árangur
íslenskra grunnskólanema er langt
fyrir neðan árangur barna á sömu
skólastigum í nágrannalöndunum
þrátt fyrir að mun meiri fjár-
munum sé varið til íslenskra
grunnskóla en varið er til sambæri-
legra skóla í samanburðar-
löndunum.
Skóli við hæfi
Skóli án aðgreiningar eins og
framkvæmdin hefur verið hér á
landi er endemis rugl. Það sem fyr-
ir mönnum ætti að vaka er „skóli
við allra hæfi“. Slíka skóla er hægt
að starfrækja hvort heldur sem það
er í einni og sömu stofnun eða í
skólastofnunum sem sniðnar eru
við ólíkt hæfi ólíkra nemendahópa.
Leyfum nú heilbrigðri skynsemi að
ráða – svona einu sinni. Reynum að
miða við að skólaganga þjóni mark-
miði sínu – að skólaganga verði
boðin við allra hæfi þannig að hver
og einn fái notið alls þess sem
skólagöngu er ætlað að veita. Og
að skólaganga geti hjálpað ungu
fólki í daglega lífinu. Það þurfi ekki
að treysta á kassavélar til þess að
geta gefið rétt til baka – og á vel-
vild matgæðinga til þess að þurfa
ekki að éta sama matinn langt
fram eftir vikunni.
Skóli við allra hæfi
Eftir Sighvat
Björgvinsson
» „Skóli án aðgreining-
ar“. Nafngift búin til
af „vísum mönnum“.
Skipi hrint af stokkun-
um, en vélarlausu, stýr-
islausu, búnaðarlausu.
Sighvatur Björgvinsson
Höfundur er fv. alþingismaður og
ráðherra.
ÞÚ FINNUR ALLT Á FINNA.IS
VEISTU UM GÓÐAN
RAFVIRKJA?