Morgunblaðið - 24.05.2018, Síða 65

MINNINGAR 65
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. MAÍ 2018
✝ Reynir Jónas-son fæddist í
Reykjavík 8. janúar
1935. Hann lést á
leið til Íslands 14.
maí 2018.
Foreldrar hans
voru Guðmunda
Sylvía Siggeirs-
dóttir, f. 6. nóv-
ember 1898, d. 5.
júní 1984, og Jónas
Sveinsson, héraðs-
læknir á Hvammstanga og síðar
læknir í Reykjavík, f. 7. júlí 1895,
d. 26. júlí 1967. Þau skildu.
Systkini Reynis eru: 1) Ingi-
björg, d. maki Kristmundur
Bjarnason, d. 2) Helga, maki Jó-
hann Indriðason, d. 3) Haukur,
d., fyrri maki Vilborg Katrín
Þórðardóttir, d., seinni maki
Þórunn Júlía Steinarsdóttir.
Systkini samfeðra: 1) Ragnheið-
ur Kristín, maki Bert Hanson, og
2) Þórarinn, maki Heiða Gísla-
son.
Reynir kvæntist Elínu
Þórhallsdóttur, f. 4. október
1932 í Kaupmannhöfn, 2. apríl
1958. Foreldrar hennar voru
Gunnhildur Árnadóttir og Ólaf-
ur A. Guðmundsson.
ár og lauk þaðan prófi árið 1956.
Þá stundaði hann jafnframt
enskunám við Kensington Scho-
ol of Language árið 1956. Reynir
fór ennfremur í gegnum starfs-
nám hjá Deutsche Bank í Frank-
furt, Wiesbaden og Hamborg ár-
in 1977 til 1978 sem hluta af
starfi sínu hjá Útvegsbanka Ís-
lands. Reynir hóf störf hjá Út-
vegsbankanum í byrjun árs 1956
og vann hjá bankanum allan sinn
starfsferil og síðar hjá Íslands-
banka hf. Reynir gegndi ýmsum
trúnaðar- og ábyrgðarstörfum
innan Útvegsbankans og var
ráðinn aðstoðarbankastjóri í júlí
1980. Fram að þeim tíma eða í 12
ár samtals gegndi Reynir starfi
skrifstofustjóra í Útvegsbank-
anum. Hann sat í stjórn Euroc-
ard á Íslandi frá 1982 til 1987 og
var formaður stjórnar árin 1985
til 1987. Þá var Reynir annar af
tveimur útibússtjórum Íslands-
banka í Lækjargötu árin 1990 til
1995 er hann lét af störfum og
fór á eftirlaun.
Reynir og Elín komu sér upp
öðru heimili á Flórída þar sem
þau eyddu gullnu árunum við
golfiðkun.
Reynir var virkur félagi í
Oddfellowreglunni stúku nr. 11
Þorgeiri þar sem hann gegndi
helstu trúnaðarstörfum m.a. sem
yfirmeistari.
Útför Reynis fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 24. maí
2018, klukkan 13.
Reynir og Elín
hófu búskap 2. apríl
1958, keyptu sína
fyrstu íbúð í Holta-
gerði, Kópavogi.
Lengst af sínum bú-
skap bjuggu þau í
Hlíðarhvammi,
Kópavogi, og frá
1992 í Birkihæð,
Garðabæ. Börn
þeirra eru: 1) Gunn-
ar Ólafur Bjarna-
son, f. 15. október 1953, fyrri
maki Maríanna Jónasdóttir.
Börn þeirra eru Soffía og Jónas
Reynir. Seinni maki Gunnars er
Sigrún Sigfúsdóttir. Dóttir Sig-
rúnar og uppeldisdóttir Gunnars
er Heiður Margrét Björnsdóttir.
2) Jónas, f. 23. apríl 1961, maki
Hanna Lára Helgadóttir. Börn
þeirra eru Ingibjörg og Reynir.
3) Þórhallur Haukur, f. 9. júní
1965, maki Kristín Jónasdóttir.
Dætur þeirra eru Guðrún og El-
ín Rós.
Reynir ólst upp á Sólvallagötu
og gekk í Miðbæjarskóla. Hann
útskrifaðist frá Verzlunarskóla
Íslands árið 1954. Hann stundaði
framhaldsnám við Gronische
Handel- und Sprachschule í tvö
Fyrir rétt tæpum 40 árum
kom ung stúlka í Hlíðarhvamm-
inn og var kynnt fyrir elskuleg-
um manni sem átti eftir að verða
tengdafaðir hennar. Var hún síð-
an kvödd með faðmlagi og kossi.
Faðmlögin urðu mörg enda var
tengdafaðir minn Reynir einstak-
lega blíður og tilfinningaríkur
maður. Ólíkt mörgum af hans
kynslóð átti hann auðvelt með að
sýna tilfinningarnar og var lag-
inn í mannlegum samskiptum.
Hann sýndi fólki virðingu og um-
hyggju. Kom það sér örugglega
vel í hans starfi sem yfirmanns
starfsmannahalds í Útvegsbank-
anum og síðar sem stjórnanda
bankans.
Reynir var skilnaðarbarn.
Fannst mér það hafa haft mikil
áhrif á hann. Átti hann engu að
síður góða æsku á Sólvallagöt-
unni þar sem hans einstaka móðir
Sylvía hlúði að þeim systkinunum
fjórum. Þar sem Reynir var
þeirra yngstur fékk hann mikla
elsku hjá móður sinni sem var
þjónustulunduð með eindæmum.
Því kynntist ég sjálf þegar við
Sylvía urðum nágrannar á Öldu-
götunni. Þrátt fyrir særindi við
skilnað þá heyrði Reynir móður
sína aldrei hallmæla föður hans,
Jónasi lækni. Bar Reynir ávallt
ómælda virðingu fyrir honum og
var honum afar hlýtt til hálf-
systkina sinna sem hann kynntist
betur síðar á lífsleiðinni. Sylvía
sem starfaði sem píanóleikari við
sýningar þöglu myndanna sá til
þess að drengurinn fengi tónlist-
aruppeldi og spilaði Reynir ágæt-
lega á píanó. Það eru skemmti-
legar endurminningar þegar
Reynir og Sylvía sungu saman á
góðkvöldum og annað spilaði
undir, oftar en ekki lög Sigfúsar
Halldórssonar. Þar fór ekki á
milli mála kærleikur móður og
sonar.
Reynir var fagurkeri og
snyrtimenni með eindæmum. Bíl-
arnir urðu að vera stífbónaðir,
buxurnar pressaðar og skórnir
burstaðir. Allt sem þýskt var var
það besta. Bílaáhugi mikill og
varð Merzedes Benz oftast fyrir
valinu. Reynir hafði starfað um
tíma í Hamborg fyrir Deutsche
Bank og talaði því þýsku. Þýskir
frasar urðu því þekktir í fjöl-
skyldunni þegar hann sló um sig.
Reynir hitti mýsluna sína eins
og hann kallaði Ellu sína í næstu
götu. Hún var stelpan á Vestur-
götunni sem átti hann Gunna.
Gunni fylgdi með og varð hans
sonur eins og Jónas og Haukur
sem komu síðar. Reynir var stolt-
ur af sínu fólki og var til staðar
fyrir það. Þau Ella voru dugnað-
arforkar og komu sér vel fyrir.
Gátu þau því notið efri áranna
eftir að þau létu af störfum.
Það verður ekki annað sagt en
Reynir hafi lifað lífinu þar til
hann dó. Hann hafði unun af
ferðalögum og ferðaðist mikið.
Þrátt fyrir heilsubrest sl. ár þá
gerði Reynir allt hvað hann gat til
að halda þessu áhugamáli sínu
áfram. Þau Ella nutu þess að
eyða ævikvöldinu á Florida við
golfiðkun þar sem þau höfðu
komið sér upp öðru heimili. Var
það á heimleið í háloftunum þann
14. maí sl. sem hann lést við hlið
mýslunnar sinnar. Reynir lenti
ekki í okkar heimkynnum heldur
hefur haldið ferðalaginu áfram
þar sem við hin lendum síðar.
Megi minningin um góðan mann
verða fjölskyldunni huggun í
harmi.
Hanna Lára Helgadóttir.
Elsku afi, okkur systrum þykir
vænt um allar þær yndislegu
stundir sem við fengum að eiga
með þér. Það eru ótal margar
minningar sem við munum
geyma. Í okkar minningum
varstu ávallt góður, kátur, stutt í
spaug og glens ásamt því að þú
passaðir alltaf vel upp á okkur
systurnar.
Margar einstakar stundir átt-
um við saman þegar þú galdraðir
fram grillveislurnar fyrir okkur
og fjölskylduna, þá kom aldrei til
greina að neita okkur systrunum
um ís með súkkulaðisósu í eftir-
rétt. Leiðangrarnir okkar að
leigja vídeóspólur verða okkur
einnig ávallt minnisstæðir þegar
þú sóttir okkur systur og tókst
okkur með að ná í spólu og
nammi og í framhaldi af því feng-
um við að sjálfsögðu einstakt
dekur hjá ykkur ömmu.
Ekki má heldur gleyma þeim
fjölmörgu stundum sem við átt-
um saman í Sugar Mill. Það var
ekkert jafn notalegt og að fá að
vera með ykkur ömmu að brasa á
Flórída en það voru ómetanleg
ævintýri út af fyrir sig eins og
þegar þú kenndir okkur að keyra
golfbíl löngu fyrir löglegan aldur.
Þá hafðir þú fulla trú á okkur og
minnstu áhyggjur af ruslatunn-
unum í hverfinu sem fengu að
fjúka. Þessar og margar aðrar
góðar minningar munu hlýja okk-
ur um hjartarætur þegar við
minnumst þín.
Afi, þú varst með hjarta úr
gulli, varst alltaf til staðar fyrir
okkur og fjölskylduna og það eru
forréttindi að hafa átt þig sem
afa. Hvíldu í friði, elsku afi, við
munum sakna þín sárt.
Þínar afastelpur,
Elínrós og Guðrún
(Afa Lós og Gúa).
Elsku afi, nú er víst komið að
kveðjustund.
Á þessari stundu minnist ég
alls þess góða tíma sem við áttum
saman en minningar úr Hlíðar-
hvamminum og okkar óteljandi
skíðaferðum eru mér efstar í
huga og hvað kærastar. Þú varst
einstakur maður, góðmennskan
uppmáluð og ávallt ljúfur og létt-
ur í lund. Ég veit að þú og amma
áttuð gott líf saman og fyrir það
er ég svo þakklát.
Takk fyrir allt og allt, elsku afi.
Guð geymi þig.
Þó í okkar feðrafold
falli allt sem lifir
enginn getur mokað mold
minningarnar yfir.
(Bjarni Jónsson frá Gröf)
Þín
Soffía (Sófus).
Móðurbróðir minn Reynir
Jónasson hefur kvatt okkur að
sinni. Þessi skemmtilegi og lífs-
glaði maður, hann var frændi
með stóru ,,F“.
Reynir var ungur þegar for-
eldrar hans skildu og hafði það
mikil áhrif á hann og fjölskyld-
una. Systkinin voru 4, elst var
Inga, svo Helga, Haukur og
yngstur var Reynir. Samheldnin
var mikil í hópnum og samband
þeirra systkina ávallt mjög náið
og gott. Farið var saman í úti-
legur, á skíði í Kerlingarfjöllum
svo eitthvað sé nefnt, gagnkvæm
matarboð og jólaboðin, það var
full vinna að mæta í þau öll um
hver jól.
Fyrstu minningar mínar um
Reyni voru þegar hann var að
henda mér upp í loftið, taka mig í
kleinu, bóndabeygju eða annað
sprell sem gladdi unga manninn.
Ekki má gleyma ísbíltúrunum.
Voru þeir bræður Haukur og
Reynir mikið að stríða okkur og
öðrum í fjölskyldunni. Reynir átti
það til að hringja í mömmu sína
og látast vera einhver annar.
Einhverju sinni hringdi bakarinn
á Bræðraborgarstígnum í ömmu
og svaraði hún þá stutt ,,góði
Reynir, láttu ekki svona“.
Það var ávallt gott að leita til
Reynis eftir ráðleggingum og
leituðum við systkinin oft til hans
og réð hann okkur ávallt heilt,
t.d. við íbúðakaup og annað því
tengt. Á þessum árum var ekki
auðvelt að fá lán, annað en í dag,
og gat hann ávallt leiðbeint okkur
á réttar brautir í þeim efnum.
Reynir átti í gegnum árin mik-
ið af fínum og flottum bílum og
flutti þá oft inn sjálfur, sem var
ekki algengt á þeim árum. Hann
var mikill snyrtipinni og voru bíl-
arnir oftar en ekki þrifnir hátt og
lágt þegar hann kom heim á
kvöldin. Þegar maður settist inn í
bíl hjá honum, hafði maður á til-
finningunni að sá bíll hefði aldrei
farið á götuna.
Reynir kynntist ungur kon-
unni sinni, henni Ellu, miklum
skörungi og dugnaðarforki. Þau
voru ávallt mjög samrýmd og
höfðu alla tíð gaman af ferðalög-
um. Var reglulega farið í skíða-
ferðir eða borgarferðir, á milli
þess sem þau dvöldu í húsi sínu á
Flórída.
Eftir að Reynir fór á eftirlaun
dvöldu þau hjónin meira eða
minna í húsi sínu á Flórída og
nutu sólarinnar og spiluðu golf.
Eðlilega hittumst við þá sjaldnar,
en þó af og til á heimili foreldra
minna og voru þá ávallt fagnaðar-
fundir og mikið hlegið.
Ég vil að lokum votta fjöl-
skyldunni hans, henni Ellu,
strákunum hans, Gunnari, Jónasi
og Hauki og fjölskyldum þeirra,
alla mína samúð. Missir ykkar er
mikill.
Blessuð sé minning Reynis
Jónassonar.
Indriði Jóhannsson (Indi).
Fallinn er frá góður vinur,
Reynir Jónasson.
Leiðir okkar lágu snemma
saman á lífsleiðinni, eða á sjötta
áratug síðustu aldar. Við höfðum
ungir ráðist til starfa hjá Útvegs-
banka Íslands hf. Reynir var góð-
ur bankamaður, sem ávann sér
snemma traust stjórnenda bank-
ans, byrjaði starfsferil sinn í
hlaupareikningsdeild bankans.
Dvaldi í Þýskalandi hjá Deutsche
Bank við nám, varð síðar skrif-
stofustjóri og vann þá að sjálf-
sögðu náið með stjórnendum
bankans, sem leiddi til þess að
honum voru falin ennþá meiri
ábyrgðarstörf og varð aðstoðar-
bankastjóri. Síðar, við samein-
ingu bankanna fjögurra, varð
hann útibússtjóri í stærsta útibúi
Íslandsbanka í Lækjargötu í
Reykjavík, þar sem starfsævi
hans endaði.
Snemma tókst með okkur
starfsfélögunum góð vinátta, en
eins og gerist og gengur hjá ungu
fólki snerist lífið um að koma sér
upp heimili og ala upp börn, svo
umgengni utan vinnustaðar var
minni en síðar varð. Þegar börnin
urðu stór og jafnvel flogin að
heiman urðum við hjónin og þau
Ella og Reynir ennþá nánari
kunningjar og vinir.
Við fundum það út að við ætt-
um sameiginlegt áhugamál, sem
sagt ferðalög, og samverustund-
irnar urðu sífellt fleiri. Farið var
á suðlægar slóðir til að byrja
með. Einnig áttum við sameigin-
lega vini, fimm hjón, sem við köll-
uðum tíuna og ferðuðumst víða.
Það fór þó ekki hjá því að með
árunum styrktist vinátta okkar
hjónanna og við áttum saman
margar yndislegar utanlands-
ferðirnar, þar sem minn maður
sat undir stýri eins og herforingi.
Ljúft er einnig að þakka fyrir
allar góðu samverustundirnar
hér heima og á Flórída. Þar sem
þau hjónin tóku okkur opnum
örmum og margt var sagt og gert
saman, sem lifir í minningunni.
Þegar líður á ævina er fátt dýr-
mætara en að hafa eignast sanna
góða vini eins og Ellu og Reyni.
Að leiðarlokum þökkum við
hjónin fyrir allar yndislegu
samverustundirnar og sendum
öllum í fjölskyldunni okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu vinar
okkar Reynis Jónassonar. Minn-
ingarnar munu lifa með okkur til
æviloka.
Gyða og Haraldur
Baldursson.
Reynir
Jónasson
Fallinn er nú frá einn helsti
lærifaðir minn í gegnum tíðina,
Reynir Jónasson. Við þessa fregn
rifjast upp gamlir tímar. Ég
kynntist Reyni sem smástrákur,
en hann og faðir minn voru góðir
vinir. Leiðir okkur lágu fyrir al-
vöru saman þegar ég fékk vinnu
fyrir hans tilstilli hjá Útvegs-
bankanum, þá aðeins 13 ára gam-
all. Ég starfaði þar mörg sumur
með námi og leitaði oft til Reynis
eftir leiðsögn, sem hann var
ávallt tilbúinn að veita. Til að
byrja með var ég við sendilstörf,
sem þróuðust með árunum yfir í
störf hjá fleiri deildum bankans,
en ég vann flest sumur með námi
hjá bankanum.
Á hverju sumri hvatti hann
mig til að vinna í fleiri deildum
innan bankans, sem stuðlaði að
þekkingu minnar á bankastarf-
semi. Reynir var vinsæll maður
innan bankans og hvar sem hann
kom var glatt á hjalla, útgeislun
hans var mikil og jákvæð. Hann
hafði víðtæka þekkingu á þjóð-
félagsmálum, þekkti marga og
var skemmtilegur sögumaður.
Reynir naut góðs frama innan
Útvegsbankans enda jafn góður
bankamaður og hann vandfund-
inn.
Fáir menn hafa haft jafn mikil
áhrif á lífshlaup mitt og Reynir
og minnist ég hans með miklu
þakklæti fyrir að hafa fengið að
vinna og starfa með honum gegn-
um tíðina.
Elsku Ella, börn og barna-
börn, innilegar samúðarkveðjur
til ykkar allra.
Friðrik S. Halldórsson.
Reynir hóf störf hjá einum af
forverum Íslandsbanka, Útvegs-
bankanum, árið 1956. Hann tók
að sér ýmis störf hjá bankanum
en árið 1980 var hann skipaður
aðstoðarbankastjóri. Við stofnun
Íslandsbanka árið 1990 varð
Reynir útibússtjóri við Lækjar-
torg og síðar við Lækjargötu.
Það var síðan árið 1994 sem hann
lét af störfum eftir 38 farsæl ár í
bankanum.
Ég var svo heppin að fá að
starfa með Reyni þegar hann var
útibússtjóri í Lækjargötu. Hann
var svo sannarlega bankamaður
af gamla skólanum, herramaður
og stórhuga. Fundirnir með hon-
um voru alltaf skemmtilegir og
það var létt yfir fólki í kringum
hann en það var einmitt and-
rúmsloftið sem honum tókst að
skapa.
Við erum þakklát fyrir árin
hans í bankanum og hugsum
hlýtt til fjölskyldu og vina.
Kveðja frá Íslandsbanka,
Birna Einarsdóttir.
Tökum við pöntunum fyrir Hólavallagarð,
Gufuneskirkjugarð, Fossvogskirkjugarð,
Sólland og Kópavogskirkjugarð.
Upplýsingar alla virka daga frá kl. 9 - 16
í síma 585 2770 og 585 2770
Einnig er hægt að panta beint af
vefnum www.kirkjugardar.is
Blóm á grafreiti
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og systir,
ODDNÝ MAGNÚSDÓTTIR,
Efstaleiti 67,
Keflavík,
sem lést fimmtudaginn 17. maí, verður
jarðsungin frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
25. maí klukkan 13.
Þórhallur Steinar Steinarsson
Hildur Þóra Stefánsdóttir Sigurður Björgvinsson
Hulda Rósa Stefánsdóttir Guðni Lárusson
Gunnar Hafsteinn Stefáns. Guðrún Freyja Agnarsdóttir
Magnús Margeir Stefánsson Karítas Heimisdóttir
Halldóra Stefánsdóttir Magnús Ingi Oddsson
barnabörn, barnabarnabarn og systkini
Elskuleg systir okkar, mágkona og frænka,
KATRÍN ÞÓRODDSDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
verður jarðsungin mánudaginn 28. maí frá
Akureyrarkirkju klukkan 13.30.
Sæmundur Þóroddsson
Baldvin Þóroddsson Petra Verschüer
Snjólaug Þóroddsdóttir Þorsteinn Þorsteinsson
Kristín S. Þóroddsdóttir
Guðjón S. Þóroddsson Kristín M. Magnadóttir
og fjölskyldur