Breiðfirðingur - 01.04.1944, Page 34
32
BUEIDFIRDINOUR
eyjum töldu að veður færi batnaudi. — Um bádegið var
lalið fært á góðum bát og var þá seltur fram traustur
sexæringur, og réðust til ferðar með mér tveir ungir
Bjarneyingar. Voru það þeir Ágúst Pétursson, sem nú
er skipstjóri á „m.b. Konráð“, sonur Péturs Kúlds, liins
þekkta sægarps, og Kristján Jónsson, fóstursonur Krist-
jáns Sveinssonar, er þá bjó í Bjarneyjum. Kristján þessi
drukknaði i fárviðrinu mikla 14. desember 1935.
Vindur var nú allhvass, en jafnvinda og ljúfasta leiði.
— Voru nú öll segl uppdregin og tók báturinn fljúgandi
skrið vestur á flóann. — Vindur stóð af landi, svo að ekki
voltaði fyrir brimi, en báturinn lá á hliðinni, svo að sauð
á keipum. —• —•
Mér þótti víst nóg uin skriðið á bátnum og sagði fátt í
fyrstu, og piltarnir brostu bvor til annars. Þetta átti nú
Sigling á Breiðafirði.
„Hafið, bláa liafið hugann dregur.“
við þá. — Nú líkaði þeim lífið. — Kristján heitinn setti
fokkuskautið fast, og lagðist fram í barka og raulaði sigl-
ingavísu, en Agúst stýrði og hafði bönd á seglskautinu. —
Báturinn lyftist létt og mjúklega á öldunni og braðinn var
mikill. — Mér er nær að Iialda, að við böfum ekki verið
nema 40—50 mínútur til Flateyjar, en sú leið er rösklega