Breiðfirðingur - 01.04.1946, Blaðsíða 67
breiðfirðingur
57
BREIÐFIRZKIR FERÐALAINIGAR
£ft ir ^JJredar JJ. (J/eirdat
Ég ferðalanga hitti og fylgjast vil með þeim,
sem fluttust ungir burtu, en skreppa snöggvast heim.
Á fornum æskustöðvum við finnum okkar spor,
í fjallasveignum mikla, frá Jöklinum að Skor.
Það byr í mörgum drengjum að vilja sækja sjó.
Með sjálfskeiðing og hamri þeir byggja rastajó.
En sumir yrkja landið, og búið blessast vel,
þótt byrjunin sé hokur með sauðarlegg og skel.
I Breiðafjarðareyjum varð bernskan minjarik,
sem báta marga átti og höfn í skeljavík.
Hún byggði jafnvel skútur, en betra finnst mér þó,
að börnin fram til dala þau áttu skip á „sjó“.
1 bæjarlæknum heima við, börnin, áttum hyl,
þar bátar okkar sigldu, er veður gáfust til.
En vissulega fannst okkur volk á þeirri dröfn,
er „vöruskipin“ komu frá „Lundúnum“ og „Höfn".
Á töfraklæði hugans ég leið um loftin blá,
í löndum menntaþjóða ég fagrar borgir sá.
Og þarna brosti gæfan og tók mér höndum tveim.
Frá tylliboðum mörgum, é.g sigldi aftur h e i m.
kótl íslendingar flytjist í önnur hlýrri lönd,
vill andi þeirra hvarfla að fósturlandsins strönd,
því flestum reynist hugstæð vor mæta móðurjörð.
Við minnumst slíkra kennda, sem þráum Breiðafjörð.