Breiðfirðingur - 01.04.1946, Blaðsíða 20

10
BREIÐFIRÐINGUR
Fulldimmt var nú orðið, og engin líkindi til að þeim
yrði bjargað þann dag. Tóku þeir á sig náðir i kofan-
um, en óhægt var um legurúmið, þeir urðu að sofa sitj-
andi og halla sér hvor upp að öðrum með klakavegg-
inn að baki. Hundur Stefáns Eggertssonar lá á fótum
hans, og var það honum til mikilla hlýinda. Um nótt-
ina sváfu þeir lítið. Hélt kuldinn fyrir þeim vöku, á-
samt nið í röstinni og gný af jakaburði. Næsta morg-
un voru þeir árla á fótum og gengu fram og aftur um
eyna sér til hita. Það sáu þeir, að eigi mundi skipgengt
milli lands og eyjar þann dag, en það var aðfangadag-
ur jóla.
Glöggt sést úr Fagurey til bæjanna i Fagradal. Nokkru
eftir fótaferðartíma sáu þeir félagar tvo menn á landi,
er ráku á undan sér fjárlióp, skammt frá fjárhúsum
í Fagradal ytri. Þá tóku þeir nafnar til að hóa sem á-
kafast, og sáu, að mennirnir námu staðar eins og þeir
hlustuðu, en héldu síðan áfram. Skömrnu síðar hóuðu
þeir aftur. Fór þá á sömu leið, fjármennirnir stöldruðu
við, en gáfu eigi hljóð frá sér. Hundgá heyrðu þeir á
landi og þóttust vita, að væri frá fjármönnum þessum,
og að hundarnir hefðu heyrt hóið. Virtust mennirnir
ekki hafa orðið þeirra varir.
Eigi sáu þeir aðra mannaferð þann dag.
Meðan bjart var, rjátluðu þeir um eyna sér til hita
og reyndu að dytta að kofanum eftir föngum, með því
að fella í stærstu smugurnar.
Þegar rökkvað var um kvöldið, hóuðu þeir aftur, en
það bar engan árangur.
Þeir sáu greinilega, að kveikt var, vegna hátíðanna,
venju fremur mikið af Ijósum á báðum bæjunum i
Fagradal.
Leið svo jólanóttin og varð eigi tíðinda.
Að morgni jóladags sáu þeir fólk fara til kirkju frá
Fagrdalsbæjum í tvær áttir, út að Búðardal og inn að
Staðarhóli, því að bæirnir voru sinn í hvorri sókn. Hó-