Breiðfirðingur - 01.04.1991, Blaðsíða 9

Jón Samsonarson
í Snóksdal
Erindi flutt við hátíðarathöfn í Snóksdalskirkju 22. ágúst 1978 við lok við-
gerðar á kirkjubyggingunni sem ekki varð hjá komist og hæfa þótti að inna
af höndum um það ieyti sem húsið átti hundrað ára afmæli, byggt 1875.
Tilefni ræður því að meira er dvalist við kirkjubyggingarnar cn ella hefði
þurft eða ástæða væri til. Einari G. Péturssyni ritstjóra Breiðfirðings þakka
ég tölvuinnslátt ásamt prófarkalestri og samanburði við frumheimildir. Höf.
Heiðraðir kirkjugestir, góðir sveitungar. Hérna komum
við saman á helgum stað. Hingað hafa formæður okkar og
forfeður leitað um aldaraðir. Kynslóð eftir kynslóð kom fólk
til þessa staðar, stundum í gleði, stundum í dauðans hryggð.
Hingað sóttu háir sem lágir í von um gleði, í leit að sálarró.
Hér hafa hugir manna sameinast mörgu sinni. Sá staður er
helgur af vígslum kennimanna, og ekki síður eða þó enn
frekar af gleði og harmi kynslóðanna. Af því lífi sem hér
hefur verið lifað.
Stundum þykjumst við af því íslendingar að við kunnum
skil á upphafi byggðar í landinu og þekkjum uppruna okkar
og sögu öðrum þjóðum betur. Er hvoru tveggja að við
teljum okkur hafa góðan stuðning af fornum ritum og hitt
líka að saga okkar eftir að land byggðist er stutt. Ellefu
hundruð ár eru ekki langur tími, miðað við aldur þjóða sem
rekja sögu sína aftur til grárrar forneskju. Þó vill verða fátt
um svör, þegar innt er eftir háttum fólks í landinu fyrr á
tímum og búsetu þess. Það hendir oftar en skyldi að svör
vantar við þeim spurningum sem við vildum helst bera upp.
Þetta sannast á sögu Snóksdals. Ekki veit ég heldur en aðrir
hver fyrsturvann hér að og braut land til búsetu né heldur
hver lét fyrstur reisa kirkju í Snóksdal og kaus henni heil-
agan Stefán að verndarmanni frumvott guðs, (protomartyr)
sem segir í Postulasögunni, að hann var grýttur, og hann
ákallaði Drottin, og sagði: „Drottinn Jesús, meðtak þú anda