Breiðfirðingur - 01.04.1991, Síða 63

VÍSITASÍA BRYNJÓLFS
61
kirkju er þessa að geta til skýringar: Stóla er hluti af messu-
skrúða presta og djákna, „borði 2.5 m langur, 5-10 cm breið-
ur“ samkvæmt skýringu í Orðabók Menningarsjóðs. Lektari
er eftir sömu heimild: „borð, súla á krossfæti, notaður til að
láta borð stand á við lestur, fyrrum notaður í kirkjum eins og
predikunarstóll.“ Skorin brík yfir altarinu með gullfargi
hefur verið útskorin altaristafla gulllituð. Að silfurkaleikn-
um er vikið að framan, á bls. 31, mynd á bls. 32. Munnlaug,
þ. e. mundlaug, þvottaskál, vatnsskál til handþvotta við
kirkjulegar athafnir. Vatnskarl með leónsmynd hefur vænt-
anlega verið kanna frá miðöldum steypt úr koparblendingi í
ljónslíki.1 Frá afdrifum biblíunnar er greint að framan á bls.
31. Baksturjárn var járn notað til að baka oblátur. Enginn
veit um afdrif þess. Fyrir kirkjuklukkunum vænu er gerð
grein á bls. 28-31. Önnur þeirra hefur enst svo að hún er enn
í notkun og hljómar með ívið yngri klukku í hefðbundnu
samspili tveggja kirkjuklukkna hér í Snóksdal.
Þá má geta þess að steindur er litaður: steint altarisklæði;
sprang er sérstök tegund ísaums og vefnaðar til skrauts: alt-
arisklæði með sprang.
Til skýringar við uppsetningu og frágang til prentunar skal
tekið fram að millifyrirsagnir eru ekki þannig í handriti. Þar
eru þær á spássíum. Það sem er innan oddklofa < > hefur
aldrei staðið í vísitasíunni en kynni að hafa fallið niður hjá
skrifara af vangá. Innan hornklofa [ ] eru orðhlutar sem hafa
molnað burt. JS.
Vísitasía Brynjólfs Sveinssonar
Anno 1639 20. septembris í Snóksdal í Breiðafjarðardölum
var þetta eftirskrifað uppteiknað innan kirkju. Einn hökull
ofinn af silki og vírþráð bláu og gulu með silkisaumuðum
krossi, annar forn og fangalítill af lifrauðu perpetutan með
rauðum krossi ísaumuðum, sjálfur ísaumaður, þriðji lasinn
1 Sjá um slíka gripi á íslandi, Kristján Eldjárn. Hundrað ár í Þjóðminja-
safni. 4. útg. Rv. 1973. 15. grein.