Breiðfirðingur - 01.04.1991, Síða 180

178
BREIÐFIRDTNGUR
Handritið sem erindin eru prentuð eftir, Lbs. 936, 4to, er á
sama máta samtíningur kvæðakyns. Ægir þar ýmsu saman,
veraldlegu og andlegu, og má svipað um það handrit segja
og 2003, að ýmist er skrifað eftir öðrum handritum eða eftir
því sem Friðrik hafði heyrt.
Þessi handrit bæði eru svo þykk að efni hvorrar bókar um
sig mundi fylla tvö bindi álíka þykk og ævisagan.
Örfáar staðasagnir af Skarðsströnd úr sóknalýsingum
Friðriks setti Guðbrandur Vigfússon í Þjóðsögur Jóns Árna-
sonar. Bókmenntafélagið safnaði til íslandslýsingar um 1840
og voru prestar beðnir að lýsa sinni sókn, en Skarðsströnd
lýstu bæði Friðrik Eggerz og Kristján Skúlason Magnusen
sýslumaður á Skarði. Ætti að mega líta svo á að rétt sé með
farið þegar báðum ber saman. Þessar lýsingar þyrfti nauð-
synlega að prenta.
Ástæðurnar fyrir því að þessi sýnishorn voru valin eru að
sum eru tengd orðtökum, mismikið kunnum. Oft var sagt
þegar einhver var á ferðinni ríðandi: „Þarna kemur skrattinn
á skjóttum.“ Eitt sinn kom ég á bæ í æsku minni og var
spurður hvort flejri væru væntanlegir þangað heiman frá
mér. Ég sagðist ekki vita það. Var þá spurt hvort mitt fólk
ferðaðist eins og Skeggjaliðið. Ég hváði, en fékk þá útskýr-
ingu að á Skarðsströndinni hefði fólk Skeggja nokkurs ferð-
ast mjög sitt í hvoru lagi og því væri þetta haft að orðtæki
síðan. Spurst var fyrir um þetta orðtak í útvarpsþáttunum
„íslenskt mál“ um 1980, en engin svör bárust.
Einar G. Pétursson
1 „Heimasæturnar í Akureyjum." Vestrœna. Rv. 1981. 41.
2 Úr fylgsnum fyrri aldar. II. 341-342.
3 Úr fylgsnum fyrri aldar. II. 14. Skrá er til um slíkar sögur með hendi
Friðriks, en þar eru þær ekki hundruðum saman, og er hún prentuð á
þýsku í bók eftir Einar Ól. Sveinsson um gerðir ævintýra, Verzeichnis
Islandischer Mdrchenvarianten. lxxv-lxxvi.