Breiðfirðingur - 01.04.1998, Qupperneq 114

112
BREIÐFIRÐINGUR
Að meðaltali voru 2,5 egg í hreiðrum með eggjum (9 hreiður
með 3 eggjum, 5 með 2 eggjum og 1 með 1 eggi), allt frá ný-
orpnum uppí unguð. Sílamáfavarpið var á klöppunum á norð-
vesturhomi eyjarinnar og vel afmarkað frá svartbakavarpinu.
Þar er greinileg lægð í eyna og hreiðrin dreifð kringum smá-
tjöm, Lindina, sem var besta vatnsból eyjarinnar. Sflamáfar reyna
jafnan að láta lítið bera á hreiðri sínu, en svartbakar hreykja
sér enda verpa þeir dreift á hæstu hlutum eyjarinnar.
Sílamáfar urpu enn í Stagley árið 1994 og á sama svæði og
tólf árum áður (HG). Árið 1995 (8. júní) vom álitin vera um
20 varppör (PL) og virðist engin breyting hafa orðið síðustu
ár. Sumarið 1997 fundust 53 egg (ÁGJ), sem nemur 15-20 hreiðr-
um, og 19 pör voru álitin í eynni sumarið 1998 (3. júní, AG).
Hvítmáfur Larus hyperboreus. Þessi máfategund, sem er oft
nefnd aðeins „máfur" af Breiðfirðingum, hefur verið að færa út
kvíamar við Breiðafjörð jafnhliða því að stofninn hefur stækkað.
Lengi urpu hvítmáfar hvergi í eyjum Breiðafjarðar nema í Mel-
rakkaey á Grundarfirði, en síðustu áratugi hafa stök pör eða nokk-
ur saman verið að stinga sér niður í eyjum víðs vegar um fjörðinn
(Ævar Petersen 1989). Hvítmáfur var hvorki til staðar sem varp-
fugl í Stagley árið 1975 né 1982. Sumarið 1993 vom hins vegar
fuglar sem hegðuðu sér eins og þeir ættu unga. Eyjan var ekki
skoðuð öll og óvíst hve fuglamir vom margir, en þeir hafa lfldega
einungis verið fáir. Allra síðustu ár hefur HG séð nokkra hvítmáfa
sem greinilega hegðuðu sér líkt og varpfuglar. Eitt lfldegt varppar
var 8. júní 1995 (PL) og 1 til 2 pör 3. júní 1998 (AG).
Rita Rissa tridactyla. Ekkert er skráð um rituvarp í Stagley
frá fyrri tíð. Ritu er ekki getið í neinum þeim heimildum sem
annars geta hlunninda í eynni. Má telja nokkuð öruggt að ritur
hafi ekki orpið þar fyrr en langt var liðið á yfirstandandi öld,
en rituvarp hefur verið að aukast smám saman í Breiðafjarðar-
eyjum frameftir öldinni (Ævar Petersen 1989).
Fyrsta skráða heimild um rituvarp er frá árinu 1975. Þá
voru varppörin talin um 50 (21. maí) en fjómm dögum síðar
var giskað á að þau væru um 100. Varpið var á þremur blettum
í klettunum norðanvert í eynni. Munurinn á þessum tveimur