Breiðfirðingur - 01.04.1998, Qupperneq 118

116
BREIÐFIRÐINGUR
Mfutittlingur Anthus pratensis. Vafasamt er hvort þessi
tegund verpi lengur í Stagley, en NJ man eftir henni verpandi,
a.m.k. á fyrri hluta tímabilsins 1947-1979. Athuganir eru
strjálar, en þúfutittlingur sást árið 1975 og tveir jafnframt
sumarið 1982. HG sá oft þúfutittling á árunum 1979 til 1996,
og hann var einnig skráður sumarið 1997 (6. maí, AGJ).
Hrafn Corvus corax. Á tímabilinu 1947-1979 varp hrafn oft
ár eftir ár í Stagley (NJ). Var ætíð reynt að ná fullorðnu fugl-
unum þótt það hafi gengið misjafnlega, en ungarnir voru alltaf
drepnir. Vorið 1975 voru 2 hrafnar á flugi yfir Stagley en ekki
er getið hreiðurs (21. maí). Líklega hefur ekkert verið enda
sáust engir hrafnar fjórum dögum síðar.
Hrafnshreiður með 3 litlum ungum var í Stagley sumarið
1982. Hreiðrið var vel gengt í u.þ.b. 15 m háum klettum um
miðbik hennar að norðanverðu (5. mynd). I rituðum heimild-
um er hrafns ekki getið sem varpfugls í önnur skipti. HG er
ókunnugt um að hrafn hafi orpið nema þetta eina ár á tíma-
bilinu 1979 til 1996.
Samantekt um varpfuglana
Fuglafána Stagleyjar hefur breyst talsvert á þeim tveimur og
hálfri öld sem einhver gögn er að hafa um fuglalífið þar þótt
betri upplýsingar mættu gjarnan vera til. Stofnar fugla sem
hafa orpið þama um aldir, s.s. æðarfugls, lunda og kríu, hafa
breyst og þar virðist búseta hafa verið megin áhrifavaldur.
Árni Magnússon og Páll Vídalín geta engra hlunninda í Stagl-
ey þegar þeir voru að safna gögnum fyrir jarðabókina árið
1710, þótt þeim sé tíðrætt um hlunnindi á mörgum öðrum breið-
firskum jörðum. Má draga þá ályktun að þau hafi ekki þótt til
mikilla gæða eins og aðrir hafa einnig nefnt.
Æðarvarp hefur dregist saman frá því það var mest, en er
samt ekki ósvipað nú og þegar eyjan var í byggð. Kría hefur
hætt að verpa en lundastofninn margfaldast. Svartbaksstofninn
hefur bæði stækkað og dregist saman ef litið er nærri tvær
aldir aftur í tímann. Hann virðist hafa verið stærstur um mið-