Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2018, Blaðsíða 70

70 18. maí 2018
Tímavélin Gamla auglýsinginVísir 20.maí 1949
H
elgi Gunnarsson var ein-
búi á bænum Grund í Jök-
uldal í tæpan áratug. Ekki
er víst að einsetulífið hafi
gert honum gott því að í Viðtali
við Fálkann árið 1965 sagði Helgi
frá því að hann sæi drauga, læsi
barnabækur og tæki allt slátur í
einum kepp.
Sá þrekvaxinn draug með
yfirskegg
Helgi var fæddur árið 1903 á bæn-
um Gautsstöðum í Jökuldal inn í
sex manna fjölskyldu. Þegar ann-
að heimilisfólk var annaðhvort
dáið eða flutt í burtu ákvað Helgi
að stunda búskap einsamall en
hann var þá orðinn eineygður eft-
ir slysaskot af haglabyssu. Þegar
Helgi bjó á Grund um miðja
öldina átti hann hundrað ær en
ekkert annað fé. Í örfá skipti hitti
hann nágranna sína en langt var
á milli bæja. Helgi var stoltur af
sínum búskap og hreykti sér af
því að hafa aldrei misst kind í
hrakningum. Einmanaleikinn
sótti hins vegar á hann. Þegar hitt
augað fór að gefa sig árið 1961
flutti hann til Reykjavíkur og var
þá með vinnustofu þar sem hann
bjó til bursta og fleira.
„Ég held að það ætti að banna
með lögum að menn búi kven-
mannslausir, alveg skilyrðis-
laust,“ sagði hann við blaðamann
Fálkans árið 1965.
Blaðamaður hafði haft fregn-
ir af reimleikum í Jökuldal og
spurði Helga út í þá. Helgi játaði
því og sagðist hafa séð draug í tvö
skipti.
„Það var eitt kvöldið að ég
var að lesa. Þá sé ég hvar stend-
ur maður í grænum stakki með
áfasta hettu á miðju gólfi. Þetta
var þrekvaxinn maður með svart
yfirskegg. Hann horfði lengi á
mig og ég á hann, en ekki yrti ég
á hann. Svo fór hann að horfa á
stóran spegil á veggnum og horfði
í hann lengi. Svo gekk hann út
um lokaðar stofudyrnar, án þess
að gera mér neitt, en ég heyrði að
hann skellti útidyrahurðinni.“
Í annað skipti sagðist Helgi
Þrífætta
trippið Þrífótur
rannsakað í
Connecticut
Vorið 1966 kastaði hryssa
bóndans Marmundar Krist-
jánssonar að Svanavatni í Aust-
ur-Landeyjum þrífættu folaldi
og vantaði á það hægri fram-
fótinn. Fékk folaldið nafnið Þrí-
fótur og var sent á Álftanes þar
sem það dafnaði vel.
Í september árið 1967 var
það síðan sent til Rotterdam
í Hollandi og svo til Connect-
icut í Bandaríkjunum. Þar ætl-
aði maður að nafni Daniel A.
Meyers West Cornwall að láta
framkvæma rannsóknir á tripp-
inu. Þrífótur var fluttur í sérs-
tökum stuðningskláf um borð í
skipinu Reykjafossi og átti ekki
að fara illa um hann.
Ekki fréttist meira af Þrí-
fæti en sumir héldu því fram
að hann hefði verið sendur í
sirkus.
Einbúinn HElgi sauð allt slátrið í Einum kEpp
losun
kamars fór
úrskeiðis í
skaftafelli
Vorið 1995 kom upp sannkall-
að skítamál í þjóðgarðinum í
Skaftafelli en þá var saur og alls
kyns rusli úr kömrum dreift
yfir tún í leyfisleysi, skammt frá
tjaldsvæði.
Samkvæmt frétt DV frá 23.
maí þetta ár hlaust mikil sjón-
mengun af losuninni enda um-
talsvert magn af aðskotahlut-
um í rotþrónum. Landverðir
urðu að taka á sig að fínkemba
svæðið af smokkum, túrtöpp-
um og öðru rusli sem lá eins og
skæðadrífa úti um allt.
Stefáni Benediktssyni
þjóðgarðsverði voru sendar
athugasemdir vegna málsins og
var í kjölfarið ákveðið að losa
kamrana með öðrum hætti í
framtíðinni. Kjartan Hreinsson,
heilbrigðisfulltrúi svæðisins,
fullvissaði þjóðgarðsgesti um að
þeim stafaði ekki nein hætta af
saurnum og sagði jafnframt að
ekki yrðu frekari eftirmál.
l
eiktækjasalurinn Freddi,
sem staðsettur var í mið-
borg Reykjavíkur, lifir í huga
margra Íslendinga sem eru
að komast á miðjan aldur. Þar
hengu unglingar og ungt fólk og
dældi smápeningum í kassa með
Pac Man, Donkey Kong og fleiri sí-
gildum leikjum. Viggó Sigurðsson
handboltakappi, sem rak Fredda í
sextán ár, ræddi við DV um þenn-
an tíma.
Kynntist leiktækjunum
í Þýskalandi
Það mætti segja að leiktækjasal-
irnir ættu ættir sínar að rekja til
17. aldar þegar fyrsti kúluspila-
kassinn var smíðaður í Frakklandi
í tíð Loðvíks XIV. Á fjórða tug síð-
ustu aldar var græjan tengd við
rafmagn og fljótlega á
sjötta og sjöunda ára-
tugunum urðu kúlu-
spilastaðir vinsælir. The
Who sungu um kúlu-
spilagaldrakarlinn árið
1969 og þremur árum
síðan kom fyrsti vinsæli
tölvuleikjakassinn fram
á sjónarsviðið, Pong
frá Atari. Fleiri leikir
fylgdu í kjölfarið og leik-
tækjasalir spruttu upp
víða um heim, meira að
segja á Íslandi sem var
þó aftarlega á merinni
hvað varðar tækninýj-
ungar á þessum árum. Jóker voru
með tvo sali, við Grensásveg og í
Bankastræti, Kaupland voru með
sali í Einholti og við Aðalstræti og
á Laugaveginum, við hlið Stjörnu-
bíós, var Vegas. Jarðvegurinn var
frjór fyrir þessa starfsemi á Íslandi.
Árið 1981 er þó eitt stærsta
árið í íslenskri tölvuleikjasögu
því þá opnaði Viggó Sigurðsson
handboltaleikmaður leik-
tækjasalinn Fredda í húsinu Fjala-
kettinum við Aðalstræti 8 í Reykja-
vík. Viggó spilaði á þessum árum
með liðinu Bayer Leverkusen í
Þýskalandi og þar sá hann allt það
nýjasta og besta í þessum geira.
Leiktækin flutti hann síðan beint
inn, bæði nýjustu tölvuleikina
og kúluspilin, frá Þýskalandi og
Bandaríkjunum. Viggó rak Fredda
í alls sextán ár, samhliða hand-
boltaiðkun og þjálfun.
Hiti í borgarstjórn
Samkeppnin harðnaði og stað-
irnir spruttu upp eins og gorkúl-
ur. Árið 1983 voru þeir orðnir tíu
talsins í Reykjavík en Freddi stóð
upp úr sem sá vinsælasti. Helsti
samkeppnisaðilinn var þá Tralli
á Skúlagötu. Viggó passaði upp
á að endurnýja leikina og inn-
leiða nýja tækni, svo sem fyrsta
lasergeislatækið sem flutt var
inn. Það sendi myndina beint á
skerminn með aðstoð tölvu og
bauð upp á bestu myndgæðin.
„Þetta snerist um að vera alltaf
með það nýjasta og fylgjast vel
með. Við Tralli áttum markaðinn
á þessum tíma og gekk vel á báð-
um stöðum. Þá kassa sem ég var
hættur að nota gat ég síðan selt,
til dæmis til Eden í Hveragerði þar
sem var stór leiktækjasalur.“
Fljótlega var Freddi búinn
að sprengja Fjalaköttinn utan af
sér og vildi flytja yfir á Tryggva-
götu 32, við hliðina á ESSO-stöð-
inni á horni Tryggvagötu og
Kalkofnsvegar árið 1984, í hús-
„snerist um að vera
alltaf með það nýjasta“
Freddabar:
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
Pressan 20. desember 1990