Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2018, Qupperneq 71

tímavélin 7118. maí 2018
Þórólfur
fann rottu-
fót í salatinu
Í marsmánuði árið 1987 fann
neminn Þórólfur Sigurðsson fót
af rottu í salati sem hann var að
borða.
Í samtali við DV 10. mars
sagði hann: „Við vorum að
borða folaldasnitsel og með því
var borið fram danskt græn-
metissalat sem keypt hafði verið
djúpfryst í verslun í Reykjavík.
Vissum við ekki fyrr en rottufót-
ur stóð upp úr grænmetisskál-
inni, öllum til hrellingar. Við
misstum matarlystina.“
Grænmetissalatinu var pakk-
að í nóvember árið 1985 og
hafði geymsluþol í 18 mánuði
við mínus 18 gráður á Celsíus.
„Það er í sjálfu sér ógeðfellt
að fá rottufót í matinn en hitt
þótti okkur ekki síður forvitnilegt
hvar afgangurinn af dýrinu væri
niðurkominn,“ sagði Þórólfur.
Dínamít í
tófugreni
Sumarið 1979 var á sjöunda tug
kílóa af dínamít-sprengiefni
og 150 hvellhettum stolið úr
skemmu fyrirtækis-
ins Léttsteypunnar
í Reykjahlíð við Mý-
vatn en Léttsteyp-
an sérhæfði sig
í framleiðslu
hleðslusteina
og veghellna.
Þann 14.
september
sama ár var
bóndinn á
Grímsstöð-
um að smala
í landi sínu
þegar hann
rakst á þýfið
í hraungjótu
við gamalt tófu-
greni. Hann hringdi samstund-
is í lögregluna á Húsavík sem
mætti á svæðið.
Tryggvi Kristvinsson yfirlög-
reglumaður sagði brúnaþung-
ur við Vísi: „Við vitum enn ekki
hvort þetta er dínamítið, sem
stolið var. Og við vitum enn
ekki hvort hér sé allt sprengi-
efnið fundið en það er mest
um vert, að þetta sprengiefni
fannst, því það er mjög hættu-
legt hvort sem það er í höndum
óvita eða illvirkja.“ Rannsókn
málsins hélt áfram en ekki var
upplýst hvort þjófurinn fannst.
Einbúinn HElgi sauð allt slátrið í Einum kEpp
hafa séð ungling, ljósleitan og í
þröngum fötum, við hlöðudyrn-
ar. Hafði hann lokuð augu og
gekk í áttina til Helga en leystist
svo upp og hvarf.
Risakeppur
Helgi eldaði vitaskuld allan sinn
mat sjálfur, árin sem hann bjó
einn. Stundum var sú matseld til-
raunakennd í meira lagi eins og
þegar hann sauð slátur. Fannst
honum allt of mikið dútl að sjóða
marga keppi þannig að hann sauð
einn stóran.
„Ég tók sundur olíutunnu.
Svo fékk ég mér einn stóran lé-
reftspoka undan hafragrjónum.
Ég skellti slátrinu í pokann og
sauð það svo í tunnunni þegar
ég hafði hrært það. Ég varð að
nota eylandsljá þegar ég fékk mér
sneið. Þetta bragðaðist ágætlega,
þó var það hálfhrátt innst inni.“
Helgi var mikill íslenskumað-
ur og orti kvæði, flest með fer-
skeyttum hætti. Ávallt las hann
mikið en eftir að hann blindað-
ist las hann aðallega barnabæk-
ur með blindraletri. Hann bjó
lengi í húsi Blindrafélagsins við
Hamrahlíð 17. Árið 1983 lær-
brotnaði hann í slysi í húsnæð-
inu og var heilsuveill eftir það.
Helgi lést árið 1988. n
kristinn@dv.is
næði sem var sérhannað fyr-
ir leiktækjasal með fjörutíu tækj-
um. Flutningurinn varð hins vegar
hitamál í borgarstjórn og barna-
verndarnefnd lagðist gegn flutn-
ingnum og sagði húsnæðið of lítið
fyrir starfsemina. Meirihluti Sjálf-
stæðismanna og Framsóknar-
flokkur samþykktu opnun hins
nýja Freddabar á Tryggvagötu en
vinstrimenn og einn fulltrúi Sjálf-
stæðisflokksins greiddu atkvæði á
móti.
Boxpúðar og bílaleikir vinsælir
Seinni hluti níuna áratugarins og
fyrri hluti þess tíunda var gullöld
Freddabars og var staðurinn sá
langvinsælasti í borginni. Stað-
urinn var opinn frá klukkan tíu á
morgnana til hálf tólf um kvöldin.
En fáir mættu snemma nema þeir
sem voru að skrópa í skólann eða
unglingavinnuna. Í Fredda hóp-
uðust unglingar saman, ekki að-
eins til að spila leikina heldur
einnig til þess að hittast, spjalla og
jafn vel fara á stefnumót.
Var Freddi eins og félagsmið-
stöð?
„Já, þetta var það stundum, og
þegar á leið hættum við að hafa
opið á kvöldin um helgar því fólk
var farið að líta á þetta sem partí-
stað. Sumir komu ölvaðir þarna
inn og til að forðast leiðindi og
vandræði þá lokuðum við klukk-
an níu á föstudögum og laugar-
dögum.“
Var troðfullt önnur kvöld?
„Kannski ekki troðfullt en
það var alltaf mjög góð aðsókn.
Tækninni fleygði stanslaust fram
og það var alltaf eitthvað nýtt að
sjá og prófa, til dæmis þegar þrí-
víddarspilararnir komu fram.“
Hverjir voru vinsælustu leikirn-
ir?
„Í upphafi var það Pac Man,
sem allir muna eftir, og Don-
key Kong var rosa vinsæll. Svo
kom boxleikur þar sem fólk barði
í púða, hann gekk mjög vel. Bíla-
leikirnir, sem fólk settist inn í, voru
líka alltaf mjög vinsælir.“
Nokkrum sinnum var haldið
keppnismót á Fredda, í ákveðnum
leikjum með veglegum verðlaun-
um. Viggó nefnir til dæmis keppni
sem haldin var í febrúar árið 1993
í leiknum NBA Jam. Keppnin stóð
yfir í fjórar vikur og var gerð í sam-
starfi við Pepsí. Þeir tveir kepp-
endur sem stóðu uppi sem sig-
urvegarar unnu ferð á NBA leik í
Bandaríkjunum.
Dópsölum hent út
Árin 1985 til 1995 þjálfaði Viggó
ýmis lið hérna á Íslandi en þegar
honum bauðst staða hjá þýska
liðinu Wuppertal árið 1996 ákvað
hann að selja Fredda til Tralla.
Skömmu seinna hætti staðurinn.
„Leikjatölvurnar komu á mark-
aðinn og þá dempaðist þetta smátt
og smátt niður,“ segir Viggó og á
þá við tölvur á borð við Nintendo,
Sega, Playstation og fleiri sem fólk
gat spilað í sjónvörpunum heima
hjá sér.
Eins og áður segir var starfsem-
in óvinsæl hjá sumum aðilum,
þar á meðal barnaverndarnefnd
Reykjavíkur sem taldi leik-
tækjasalina vágest hjá unglingun-
um og vildi helst banna alla slíka
staði. Sagt var að unglingarnir
skrópuðu í skólann til þess að spila
og leiddust jafnvel út í vasaþjófnað
til að fjármagna spilunina. Í sölun-
um væri verið að búa til spilafíkla.
„Þetta var óvinsæl starfsemi
hjá sumum aðilum sem voru með
mikinn áróður gegn starfseminni
en þetta gekk fínt fyrir sig að öllu
leyti,“ segir Viggó. „Fólk komst yfir
þessa móðursýki, sem er oft fylgi-
fiskur nýjunga, þar sem sagt var
að leikirnir myndu skaða heilann
í börnunum. Ég las alls konar hluti
um þetta í blöðunum.“
Fannst þú beint fyrir þessari
andstöðu?
„Nei, en lögreglan fylgdist vel
með og vissi hvað var í gangi í leik-
tækjasölunum. Við pössuðum
okkur því alltaf á því að hleypa ekki
dópsölum og öðrum óæskileg-
um inn. Við vorum mjög strangir
og ég leyfi mér að fullyrða það að
Freddabar var alltaf hreinn. Það
voru alltaf tveir á vakt og það þurfti
oft að vísa krökkum út.“
Nafnið lifir
Árið 2014 var opnaður nýr stað-
ur undir nafninu Freddi en þá al-
gerlega ótengdur fyrri eigendum.
Hinn nýi staður var fyrst á Ing-
ólfsstræti 2 en fluttist síðan yfir á
Laugaveg 23 þar sem hann er enn.
Það er ekki aðeins nafnið
Freddi sem er vísun í gullöld leik-
tækjasalanna heldur svífur nostal-
gían yfir vötnum í leikjaúrvalinu.
Þar má sjá klassíska leiki eins og
Pac Man, Donkey Kong, Mortal
Kombat og NBA Jam. Einnig eru
sérstök herbergi með 50 tommu
sjónvörpum þar sem hægt er að
spila FIFA og Super Mario. Líkt og
á hinum gamla Fredda hafa verið
haldin mót í ákveðnum leikjum og
til dæmis varð rapparinn Emmsjé
Gauti þar Íslandsmeistari í Don-
key Kong árið 2015. n
Viggó Sigurðsson.
Morgunblaðið 15. október 1985