Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2018, Blaðsíða 21

Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2018, Blaðsíða 21
bleikt 2125. maí 2018 Venediktsson Þú tippar ekki eftir á S öngkonan Glowie ólst upp í Grafarvogi með foreldr- um sínum og þremur systk- inum. Glowie gekk í þrjá grunnskóla og voru grunnskólaár- in henni erfið af ýmsum ástæðum. „Öll grunnskólaárin voru frekar erfið, aðallega vegna félagslegra erfiðleika. Síðasta árið var mitt uppáhalds en þá gekk ég í Folda- skóla. Þar lenti ég í góðum bekk og eignaðist mikið af vinum,“ segir Glowie í viðtali við Bleikt. Glowie æfði dans frá 7 ára aldri og þar til hún varð 16 ára gömul. Þegar hún útskrifaðist úr grunn- skóla lá leið hennar í Tækniskólann þar sem hún keppti fyrir hönd skól- ans í söngkeppni framhaldsskól- anna og sigraði eins og frægt var. Varð fyrir kynferðislegu ofbeldi eftir að tónlistarferillinn hófst „Ég átti líka í félagslegum erfiðleik- um í dansskólanum en það sem fékk mig til þess að halda áfram var ástríðan fyrir dansi og tónlist. Þegar ég sigraði Söngkeppni fram- haldsskólanna fékk ég mikið af tækifærum í kjölfarið og þar hófst tónlistarferill minn. Það var á þess- um tíma sem ég varð fyrir kynferð- islegu ofbeldi,“ segir Glowie. Það vakti mikla athygli þegar söngkon- an greindi frá því í viðtali við Ragn- hildi Steinunni í þættinum Ísþjóð- in í mars 2017 að hún hefði tvisvar orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi á fyrsta ári sínu í framhaldsskóla. Nokkrum mánuðum eftir að Glowie lenti í þessari örmulegu reynslu kynntist hún Guðlaugi Andra Eyþórssyni og eru þau par í dag. „Hann hjálpaði mér að tak- ast á við ofbeldið sem ég varð fyr- ir nokkrum mánuðum áður en við kynntumst. Við erum ekki bara kærustupar heldur erum við líka bestu vinir og vinnum oft saman í allskyns verkefnum.“ Parið hefur verið saman í fjögur ár og stefna þau á að flytja saman til London í júní. Glowie áttaði sig á því þegar hún var orðin sextán ára gömul að mögulega væri ástæða fyrir því að henni leið alltaf eins og hún væri ekki eins og allir aðrir. „Ég fann það alltaf sem krakki að ég var mjög sein að fatta ýmsa hluti, skildi stundum ekki það sem var auðskilið fyrir aðra krakka. Ég upplifði mig eins og ég væri heimsk. Ég var rosalega gleymin og átti mjög erfitt með að hlusta á kennarann með fullri einbeitingu sama hvað ég reyndi. Það var eins og ég hefði enga stjórn á huga mínum.“ Var send í sérstaka skólastofu fyrir börn sem þurftu meiri hjálp Glowie var send í sérstaka skóla- stofu í skólanum sem var sérstak- lega gerð fyrir börn sem þurftu meiri hjálp. „Ég var send þangað í stærð- fræði og bókmenntatímum. Ef ég á að vera alveg hreinskilin þá fannst mér það ekkert hjálpa. Kannski aðallega vegna þess að aðferð kennarans hentaði mér ekki. Af því að mér gekk alltaf svona illa í skólanum þá var ég fljót að missa trúna á sjálfri mér.“ Það sem Glowie vissi ekki var að seinna átti hún eftir að grein- ast með ADHD. Þá fékk hún loks- ins svör. „Ég vissi bara að ég væri öðru- vísi og ég upplifði það ekki á já- kvæðan hátt. Mig langaði bara að falla inn í hópinn. Mér leið best þegar ég fór heim eftir skóla til þess að æfa mig að syngja. Þar náði ég að njóta mín.“ Árið 2015 fór Glowie í létt grein- ingarferli þar sem kom í ljós að hún var með ADHD. „Í desember árið 2017 fór ég aft- ur í mun ítarlegri greiningu. Í kjöl- farið fór ég til geðlæknis og fékk lyf. Að vera með ADHD getur ver- ið nokkuð flókið en það er að sjálf- sögðu mismunandi hjá fólki. Það virkar þannig hjá mér að ég get ekki einbeitt mér að neinu nema að vera að gera eitthvað annað á meðan. Til dæmis finnst mér best að hafa háa tónlist og vera að borða eitthvað á meðan ég keyri til þess að ég geti haldið einbeitingu við aksturinn. Ef ég fer á fund eða á langar samræður við fólk, þá verð ég að geta hreyft mig inn á milli og vera með eitthvað í höndunum til þess að fikta með.“ Man varla eftir því að hafa verið á sviði að syngja Glowie segir að fólk upplifi hana oft sem áhugalausa þegar það tal- ar við hana. „Ég er í raun að gera þessa hluti vegna þess að ég þarf þess til þess að geta meðtekið það sem fólk segir við mig. Fólk upplifir það oft eins og mér leiðist eða að ég hafi ekki áhuga á því sem það er að segja mér.“ Glowie segir reynsluna aðra þegar hún sé að fara að stíga á svið eða þegar athyglin beinist að henni. „Í aðstæðum þegar ég er að fara að stíga upp á svið eða þegar ég er að tala fyrir framan fólk, jafnvel þótt það sé bara fjölskyldan mín þá set ég ósjálfrátt svo mikla pressu á sjálfa mig að hausinn á mér nær ekki utan um það sem er að ger- ast. Þá myndast mikið stress og ég frýs eiginlega bara. Þegar ég syng á sviði þá er stormur í hausnum á mér og líkamsminnið tekur stjórn- ina til þess að koma mér í gegnum flutninginn. Svo man ég varla eft- ir því að hafa verið á sviðinu þegar ég hef róað mig niður baksviðs.“ Glowie segir hug sinn vera mjög ofvirkan og að nauðsynlegt sé fyrir hana að breyta til mjög reglulega. „Mér finnst mjög gott að skipta um föt svona tvisvar sinnum á dag og að breyta um hárgreiðslu þrisvar á dag. Ég breyti oft um fata- stíl, annað hvort gef ég eða sel föt- in mín og kaupi mér svo ný.“ Upplifði nýtt líf þegar hún fékk lyf Glowie hefur verið á lyfjum við ADHD núna í rúma þrjá mánuði og segist hún vera að upplifa al- gjörlega nýtt líf. „Allt í einu get ég setið kyrr í þrjá klukkutíma í senn og spjall- að við fólk með fulla einbeitingu allan tímann. Jafnvel þótt það séu allskonar hljóð og hreyfingar í kringum mig sem vanalega hefðu truflað mig. Ég er miklu opnari, glaðlegri og með mikið betra sjálfstraust. Ég er orðin einhver glæný útgáfa af Glowie.“ Síðan Glowie var ung stúlka hefur hana alltaf dreymt um að verða söngkona og dansari. „Ég var 11 ára þegar ég söng í fyrsta skipti fyrir framan fólk á bekkjarkvöldi í skólanum mínum. Eftir Söngkeppni framhaldsskól- anna árið 2014 hófst svo söngfer- ill minn sem Glowie. Ég gaf út lög- in „No more“, „Party“, „One day“, og „No lie“. Það var alltaf planið að fara út fyrir landsteinana en það var bara spurning hvenær ég yrði tilbúin til þess. Þetta er ansi djúp laug að stökkva út í enda er tónlist- armarkaðurinn stór og flókinn.“ Mörg plötufyrirtæki erlend- is sýndu Glowie áhuga og í mars árið 2017 skrifaði hún undir mjög stóran plötusamning við Colu- mbia Records í Bretlandi og RCA í Bandaríkjunum. „Mikill undirbúningur hefur verið í gangi síðan þá. Það tek- ur tíma fyrir fólk að kynnast og finna taktinn í því að vinna saman í svona stóru verkefni. Góðir hlutir gerast hægt,“ segir Glowie ánægð og spennan fyrir komandi tímum leynir sér ekki. Velgengni er ekki sjálfgefin Glowie hefur alltaf stefnt hátt í listaheiminum en fyrst og fremst vill hún fá að vinna við það sem henni þykir skemmtilegt. „Mig langar að hanna fatn- að, taka myndir og mála málverk. En þetta verður að sjálfsögðu allt að koma í ljós. Velgengni er ekki sjálfgefin en peningar og frægð er ekki mitt markmið, ég vil bara fá að vinna við það sem mér finnst skemmtilegt að gera. Ég hef enga hugmynd um hvað ég mun vera að gera eftir tíu ár og mig langar ekki að vita það. Mér finnst gott að lifa í núinu og leyfa lífinu að gerast.“ Glowie er að fara í myndatök- ur og upptökur á myndbandi við fyrsta lagið sem gefið verður út í sumar. „Nú er loksins allt að fara í gang og þess vegna er ég að flytja til London. Það verður mikið að gera hjá mér á þessu ári og það er mikið af spennandi verkefnum framundan.“ Glowie segir að ADHD geti bæði verið versti galli einstaklinga en jafnframt besti kosturinn. „Það fer eftir því hvernig þú horfir á sjálfan þig. Ég væri ekki söngkonan Glowie í dag ef ég væri ekki með ADHD. Ofvirknin hef- ur keyrt mig áfram í að elta uppi drauma mína og gefast ekki upp. Fólk á að gera það sem því þykir skemmtilegt. Ekki lifa lífinu eins og að hamingja sé einhver staður í framtíðinni sem þú munt kom- ast á. Hamingja er hugarfar okkar, hvernig við ákveðum að líta á lífið. Eins og góð vinkona mín, Sara Dís Gunnarsdóttir segir oft: „Maður veit aldrei hvað gerist á morgun. Lífið er núna, dragðu djúpt and- ann og hoppaðu út í djúpu laugina. Eltu drauma þína.“ n Hægt er að fylgjast með ævintýrum Glowie á instagram undir notandanafninu: itsglowie Aníta Estíva Harðardóttir anita@pressan.is „Það var á þessum tíma sem ég varð fyrir kyn- ferðislegu ofbeldi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.