Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2018, Síða 68

68 tímavélin 25. maí 2018
Síðumúla 30 - Reykjavík | Sími 533 3500
Hofsbót 4 - Akureyri | Sími 462 3504
SÓFADAGAR
25-60% AFSLÁTTUR
Í
maí árið 1997 kom bandaríski
grínistinn Jerry Seinfeld í heim-
sókn til Íslands ásamt lífverði
sínum. Á þeim tíma voru komur
frægra til Íslands ekki jafn tíðar og
nú og því mikið fjallað um heim-
sóknina í fjölmiðlum.
Seinfeld fór í Bláa lónið og
snæddi þar heitreyktan silung og
heilagfisk ásamt lífverðinum. Síð-
an var haldið út á lífið á skemmti-
staðina Óðal og Astró. „Það var
gaman í gærkvöldi,“ sagði grínist-
inn í samtali við DV 20. maí. „Ég
er með vini mínum hér og ætla að
dvelja í nokkra daga.“
Heimsókn Seinfeld var fyrir-
varalaus og kom svo flatt upp á
landann að fæstir sem hittu hann
gerðu sér strax grein fyrir því að
þeir stæðu frammi fyrir einni
stærstu sjónvarpsstjörnu samtím-
ans. „Þegar þeir komu hingað af-
greiddi ég hann án þess að líta
upp,“ sagði Ásta Einarsdóttir í Bláa
lóninu.
Auglýsing
á rafnudd-
tæki kærð
Vorið 1983 barst auglýsinga-
bleðill inn á heimili fólks á
höfuðborgarsvæðinu þar sem
undratækinu Slendertone var
lýst.
Samkvæmt DV stóð þar
meðal annars: „Slendertone
gerir þér fært að endurheimta
upprunalegan teygjanleika og
styrk vöðvanna … Allt gerist
þetta á stysta hugsanlega tíma
á meðan þú liggur og slapp-
ar af og hefur það gott.“ Tæk-
ið, sem er ennþá selt á Íslandi,
gefur frá sér rafboð sem berast
um líkamann í gegnum mjúk-
ar gúmmíplötur. Einn viðtak-
andi taldi það brot á reglum
að auglýsa vöruna eins og hún
jafngilti erfiðri líkamsþjálfun
og kærði auglýsinguna til Verð-
lagsnefndar.
Ólafur G. Sigurðsson, hjá
innflutningsaðilanum Bata hf.,
sagði að það hefði aldrei verið
ætlunin að kynna tækin með
skrumi. „Við teljum þau ein-
faldlega of góð til þess.“
Seinfeld fór á
strippstaðinn Óðal
T
ónleikar Rage Against the
Machine í Hafnarfirði árið
1993 eru sennilega einir goð-
sagnakenndustu tónleikar
Íslandssögunnar. Þeir sem voru þar
monta sig af því og þeir sem voru
þar ekki dauðöfunda þá. Hljóm-
sveitin kom hingað á hápunkti
frægðar sinnar og Íslendingar
hreinlega misstu sig.
Svartamarkaðsbrask
Í raun minna tónleikarnir um margt
á komu Led Zeppelin hingað árið
1970. Báðar hljómsveitirnar voru
aðeins tveggja ára gamlar þegar
þær spiluðu á Íslandi, skutust hratt
upp á stjörnuhimininn og þóttu
marka tímamót í rokkinu. Báðar
komu hljómsveitirnar á Listahátíð,
sem er aðallega þekkt fyrir að velja
hámenningarlega viðburði frekar
en skemmtiefni fyrir ungt fólk.
Ljóst var að eftirspurn eft-
ir miða yrði mikil og Kaplakriki
myndi tæpast ná að hýsa alla
sem vildu mæta. Fljótlega seldust
miðarnir upp og svartamarkaðs-
brask hófst. Fregnir bárust af því
að miðaverð á svarta markaðinum
væri um 8.000 krónur, skömmu
fyrir tónleikana, en upphaflega
kostaði miðinn 2.500.
Fjögur þúsund manns mættu
í Kaplakrika laugardagskvöldið
12. júní til að berja bandarísku
stjörnurnar augum og vinsælasta
hljómsveit landsins, Jet Black Joe,
hitaði mannskapinn upp. Fáir
urðu fyrir vonbrigðum með tón-
listina sem boðið var upp á en
sumir kvörtuðu yfir því að há-
talararnir væru ekki stilltir nógu
hátt. Klukkan tíu stigu Rage Aga-
inst the Machine á svið. Á þeim
tímapunkti var hitinn í salnum
orðinn óbærilegur og loftræsti-
kerfið réði ekki við neitt. Ösin var
mikil og margir ölvaðir unglingar
á staðnum. Svitinn beinlínis lak af
veggjum hallarinnar. Þegar hljóm-
sveitin hóf prógrammið með Take
the Power Back, ærðist allt.
Gæslan á svæðinu átti í stöku-
stu erfiðleikum með að halda tón-
leikagestum á sínum stöðum því
að margir vildu príla upp á svið til
hljómsveitarinnar. Einum tókst það
og fór söngvarinn Zach de la Rocha
fram á að honum yrði leyft að vera
uppi og dansaði hann þá með
sveitinni, frekar vandræðalega. De
la Rocha, var heldur ekkert að reyna
að róa Krikann niður heldur mess-
aði yfir lýðnum um þann hrylling
sem Bandaríkjastjórn hafði framið
í Persaflóa. Ungmennin hoppuðu
og þeyttu flösu í sælu og reiðivímu.
Enginn fór vonsvikinn heim.
Vopn og bognar fánastangir
Dyraverðir í Kaplakrika voru vel á
verði og tóku mikið magn af vopn-
um af tónleikagestum. Fundu þeir
fjóra hnífa, eitt bitjárn og eina
handöxi sem færð voru lögreglunni
í Hafnarfirði. Engar skýringar feng-
ust á því af hverju tónleikagestir
mættu vopnaðir. Margir voru þar
mjög ölvaðir en enginn handtek-
inn á staðnum vegna þessa.
Þegar tónleikunum lauk upp úr
miðnætti var gestum ekið í sérstök-
um vögnum niður í miðbæ Reykja-
víkur og þar virtust tónleikagestirn-
ir loksins fá útrás fyrir reiði sinni.
Nokkrir klifruðu upp í fánastengur
á Lækjartorgi og létu sig hanga úr
þeim. Stangirnar beygðust svo mik-
ið að þær voru taldar ónýtar á eftir.
Í Hafnarfirði þurfti að hafa afskipti
af ofurölvi unglingum víðs vegar
um bæinn en sama kvöld var ráðist
inn í gambraverksmiðju við Reykja-
víkurveg í Hafnarfirði. Þrátt fyrir
þessa miklu ölvun og skemmdar-
verk var framkvæmd tónleikanna
sjálfra til mikillar fyrirmyndar og
allir sem þar voru minnast þeirra
sem ógleymanlegrar stundar í ís-
lensku tónlistarlífi. n
Gestir mættu
vopnaðir
Rage Against the Machine í Hafnarfirði:
Vopnin sem
gerð voru
upptæk, DV
14. júní 1993.
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is