Ljósmæðrablaðið - 01.12.2015, Blaðsíða 46

46 Ljósmæðrablaðið - desember 2015
Þetta er setning sem kemur upp í hugann þegar ég velti fyrir mér
hvort og hvernig ljósmæður lesi blaðið okkar, hvað okkur finnist
um það og hvort ritnefndin undir styrkri stjórn núverandi ritstjóra
Hrafnhildar Ólafsdóttur sé að gera rétta hluti. Á næsta ári kemur
út 94. árgangur Ljósmæðrablaðsins og það ár hefur ljósmóður-
fræði á Íslandi verið kennd í háskóla í 20 ár. Á þessum tíma hefur
ljósmóðurfræðin þróast sem háskólagrein og blaðið okkar með,
faglega og fræðilega. Frá árinu 2001 eða í 15 ár hafa verið birtar
í því ritrýndar rannsóknargreinar. Blaðið er á lista yfir virt íslensk
fag- og fræðitímarit og höfundar ritrýndra greina fá þær metnar til
framgangsstiga innan háskólasamfélagsins. Eins og það er mikil-
vægt að taka þátt í og þróa okkar fag á alþjóðavísu, þá skiptir
ekki síður máli að hafa vettvang hér heima til að fjalla um fagleg
málefni á okkar eigin tungumáli og nýta efni blaðsins til að halda
við fræðilegri kunnáttu og færni og einnig að nýta við kennslu í
ljósmóðurfræði.
Ljóst er að það er kostnaðarsamt og tímafrekt að gefa út
fagtímarit. Í litlu fagfélagi krefst það mikillar óeigingjarnar vinnu
og fagmennsku af hendi ljósmæðra, sérstaklega þeirra sem sitja í
ritnefnd Ljósmæðrafélagsins á hverjum tíma. Það er í raun mjög
merkilegt að svo litlu fagfélagi, greinilega með stórum huga, hafi
tekist að gefa blaðið út allan þennan tíma. Við getum líka verið
stoltar af framlagi blaðsins og hlutverki þess innan heilbrigðisvís-
inda, að miðla heilbrigðisþekkingu í íslensku fræðasamfélagi, en
síðustu ár hefur verið lögð aukin áhersla á þverfræðilegar greinar
á sviði ljósmóðurfræða. Einnig hefur stefnan verið að fjölga
fræðslugreinum um margvísleg efni, byggt á gagnreyndri þekk-
ingu, sem tengjast okkar fagi og eru mikilvæg fyrir þróun þess í
starfi. Slíkar greinar eru einnig til að skapa umræður og kveikja
áhuga á frekari rannsóknum, efla kven- og kynheilbrigði, auka val
og bæta barneignarþjónustu fyrir konur, maka þeirra, börn og fjöl-
skyldur.
Nokkuð hefur verið rætt um að gefa blaðið út með rafrænum
hætti, það væri hagkvæmara og í samræmi við nútíma útgáfu og
lestrarvenjur. Faglega umræðu mætti líka efla í „Ljósmæðraspjalli“
á netinu. Þá væri einnig auðveldara að bæta við fleiri tölublöðum
og sækja um að Ljósmæðrablaðið verði skráð og metið meðal
alþjóðlegra vísindatímarita til ákveðins gæðastaðals, svokallaðs
impact factor. Ljósmóðurfræðin sem sjálfstæð fræðigrein væri
þá með í vegferð Háskóla Íslands að vera með bestu háskólum í
heiminum.
Undirrituð hefur verið í ritnefnd og fræðilegri ritstjórn lengi
vel, hér áður þegar ljósmæðranámið hófst við háskólann og nú
eftir nokkurt hlé. Mér þykir afar vænt um blaðið, er stolt af því
og held að það geti áfram gegnt margþættu hlutverki fyrir ljós-
mæður, félags- og fræðilega. Með rannsóknar- og fræðslugreinum
og frásögnum um ný og fjölbreytt störf ljósmæðra innan lands og
utan. Ef breytingar yrðu gerðar á útgáfu myndu ljósmæður líklega
sakna pappírsins og þess að fá fallegt blað inn um póstlúguna, jóla-
legt að fá það í desember og með sumarkomunni í júní, eða hvað?
Ritnefndir Ljósmæðrablaðsins hafa kappkostað að hafa blaðið
bæði fróðlegt og skemmtilegt, sumt tekst vel og annað síður.
Vonandi verður það betra og betra t.d. með blöndu af rafrænni
útgáfu og pappírsútgáfu og þá verði „plastið rifið af“ og lesturinn
gleðji og hvetji ljósmæður til dáða á öllum sviðum ljósmóðurstarfs
og fræða.
Ólöf Ásta Ólafsdóttir,
ljósmóðir PhD. Lektor í ljósmóðurfræði
Er blaðið enn í plastinu?
H U G L E I Ð I N G A R L J Ó S M Ó Ð U R