Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2018, Blaðsíða 31

Bækur og menning 30. nóvember 2018 KYNNINGARBLAÐ
Ástarsögudrottingin með
ódýrustu jólabækurnar
Rauða serían varð til í kreppunni 1985 þegar við hjónin fórum að gefa út nokkrar bækur í
Rauðu seríunni hjá prentsmiðjunni
Ásprent á Akureyri. Viðtökurnar fóru
fram úr væntingum og landsmenn
tóku framtakinu fagnandi. Þarna hafði
verið gat í markaðnum og bækurnar
rokseldust,“ segir Rósa Guðmundsdóttir,
eigandi Ásútgáfunnar. Ásútgáfan hefur
nú þegar gefið út 2.547 titla og er ekkert
lát á. Útgáfan hefur séð landanum fyrir
ástarsögum, örlagasögum, sögum um
ástir og afbrot, undirferli og óvissu í
hartnær 33 ár.
Handhægar bækur
Þegar útgáfan hófst var ekki hægt að
kaupa vasabrotsbækur á íslensku. „Mér
fannst það ósanngjarnt. Við leggjum
áherslu á að bækurnar séu ódýrar
svo allir hafi efni á að kaupa þær. Þess
má geta að við erum án alls vafa með
ódýrustu jólabækurnar. Einnig viljum
við að bækurnar séu handhægar svo
hægt sé að stinga þeim í veskið eða
vasann. Svo skemmir ekki fyrir að við
gefum bækurnar út sem rafbækur
og hljóðbækur samhliða prentuðu
útgáfunum. Fólk hefur tekið þessu afar
vel,“ segir Rósa.
Gerir nokkur bókaútgáfa betur?
Fólk trúði ekki að þetta gæti gengið
þegar Rósa byrjaði með rafbókabúðina.
Það hélt að prentuðu bækurnar myndu
hætta að seljast en það var fjarri lagi.
Það er alveg nýr lesendahópur sem
kaupir rafbækur. Margir Íslendingar
sem búa erlendis vilja lesa á íslensku.
Svo er eldra fólkið sem hefur alltaf lesið
bækurnar en sér illa. En það getur lesið
á spjaldtölvu. „Ég sendi þeim bækurnar
í Word-skjali svo það þurfi ekki að
hala þeim niður af netinu. Það er mjög
vinsælt að gefa spjaldtölvu með áskrift
að bókum í jólagjöf,“ segir Rósa. „Eftir að
rafbók hefur verið keypt er alltaf hægt
að sækja hana aftur inn á „mínar síður“
í rafbókabúðinni í hvaða tölvu sem er.
Margir kaupa 10–15 rafbækur áður en
farið er í frí og lesa svo í rólegheitum
í spjaldtölvunni á ströndinni eða
bústaðnum sem hefur ekkert internet.
Stundum kemur á daginn að fólk
uppgötvar að það vanti kannski eina bók
í einhverri seríu. Þá má bóka að hún er
til í rafbókabúðinni því þær eru alltaf til
þar,“ segir Rósa.
Fjölskyldusögur
Ásútgáfan fær sendar 60 nýjar bækur
á ensku í mánuði frá bókaútgáfunni
Harlequin Enterprises og les Rósa
um 15–20 bækur mánaðarlega til að
velja í flokkana. Þeir eru eins ólíkir og
þeir eru margir og það vita lesendur.
Rósa leggur líka upp úr því að gefa
út fjölskyldusögur sem koma saman í
seríum. „Ég bíð stundum hátt í fjögur
ár eftir því að safna saman í seríu,
því hver höfundur skrifar sjaldan
meira en tvær bækur á ári um sömu
fjölskylduna. Ég geymi bækurnar
þangað til þær eru allar komnar og þá
gef þær út allar í röð. Lesendur mínir
vilja flestir lesa alla seríuna í einum
rykk og láta ekki bjóða sér að fá 1–2
bækur á ári í fjögur ár. Við höfum svo
alltaf lagt mikið upp úr því að hafa
bækurnar á góðri íslensku og erum
svo heppin að eiga frábæra og vel
menntaða þýðendur. Góð þýðing er
undirstaða góðrar bókar,“ segir Rósa.
Hverjir lesa bækurnar?
Rósa segir að fólk úr öllum stigum
samfélagsins lesi bækurnar frá
Ásútgáfunni. „Menntun virðist ekki
skipta nokkru máli, það er engin
tenging. Þeir sem sinna krefjandi
störfum eru oft andlega þreyttir
þegar þeir koma heim og vilja hvíla
heilann. Það vita líka flestir hvað
það er gott að lesa fyrir svefninn því
þá sofnar maður í friði. Ég ræddi til
dæmis við lækni sem sagði lestur
virka eins og svefnpillu, þú einbeitir
þér að lestrinum og gleymir öllum
þínum vandamálum á meðan.
Í dag er töluverð endurnýjun í
lesendahópnum. Unga fólkið kynnist
sögunum í sumarbústaðnum hjá
ömmu og margir byrja að lesa
bækurnar um þrítugt, þá komnir
með börn og fjölskyldu. Það er líka
ótrúlegt að 98% af lesendunum
mínum lesa allar sex bækurnar sem
koma út í hverjum mánuði,“ segir
Rósa
Stéttaskipting í
bókmenntaumræðu
„Þegar maður fylgist með
bókmenntaumfjöllun í dag er ljóst
að þar finnst skýr stéttaskipting.
Mér hefur alltaf þótt skrítið að
bækurnar okkar hafa aldrei fengið
pláss í Kiljunni. Við vitum að lesendur
okkar eru jafnmargir og þeir eru
misjafnir. Bækurnar eru að sama
skapi ólíkar og það skal enginn segja
mér að engin þeirra sé nógu góð til
þess að hún verðskuldi umfjöllun.
Afleiðingarnar eru að fólk telur þetta
ekki til bókmennta og hálfskammast
sín fyrir að líta í bók úr Rauðu
seríunni. Sem er algerlega fráleitt.
Auðvitað eru þetta bókmenntir ekki
síður en allar glæpasögurnar sem
koma út ár hvert, eða bækurnar
hennar Guðrúnar frá Lundi. Þær
voru ekki álitnar góðar bókmenntir
hér áður og margir skömmuðust
sín fyrir að lesa þær. En í dag hafa
þær fengið uppreist æru. Ég skora
á bókmenntaunnendur sem hafa
ekki enn dottið í Rauðu seríuna að
líta í nokkrar bækur og sjá hvort þar
leynist ekki gimsteinar. Sjálf veit ég
að bækurnar eru frábærar, enda vel
ég þær sjálf. En það á ekki að þurfa
að skammast sín fyrir að lesa það
sem maður hefur unun að,“ segir
Rósa.
Hvernig sögur eru þetta?
Bækurnar sem koma út frá
Ásútgáfunni lúta ákveðnum
lögmálum og væntingum sem verður
að uppfylla. „Í fyrsta lagi þarf að
vera efni í henni, á blaðsíðu 15 þarf
að vera komin spenna. Við stílum
inn á rómantíkina en yfirleitt eiga
sögupersónur við einhver vandamál
að stríða. Sagan þarf að ganga upp
og fólk verður að ná saman í lokin.
Allar mínar bækur enda vel. Fólk vill
ekki vera skilið eftir í uppnámi með
óljós endalok. Við lesum til að öðlast
gleði, ekki til að búa til ný vandamál.
Saga sem gerist í Reykjavík
Sögurnar innihalda langflestar
sterkar persónur, bæði karla og
konur. Það eru lögreglukonur,
kvenkyns hermenn og karlarnir eru
engar mannleysur.
Þetta eru samt ekki bara
sakleysingjar, það eru líka fúlmenni
og illkvendi. Svo er gaman að
segja frá því að aðalpersóna í
bók sem kemur út eftir áramótin
er bresk kona. Hún er læknir sem
kemur til Íslands til að vinna á
Landspítalanum. Þar kynnist hún
íslenskum björgunarsveitarmanni
sem hefur slasast í þyrluslysi. Sagan
gerist á Íslandi. Það finnst mér
frábært,“ segir Rósa.
Bækurnar frá Ásútgáfunni má
finna í öllum bestu bókabúðum
landsins sem og fjölmörgum
matvöruverslunum.
Nánari upplýsingar má nálgast á
asutgafan.is n