Ófeigur - 15.07.1947, Blaðsíða 13

Ófeigur - 15.07.1947, Blaðsíða 13
ÖFEIGUR 13 mundi ekki lánast, í aðsteðjandi fátækt og gegn þögul- um andblæstri gamalla nemenda. En málinu var ekki sinnt, og tækifærið gekk úr greipum rektors. Mun nú svo komið, að ekki þýðir annað en að taka mál skólans upp að nýju á þjóðlegum grundvelli. Skólinn hefur verið vanræktur, en úr því má bæta. Alþingi þarf að leggja fram fé til að kaupa hús og lóðir að Þingholtsstræti. Á þessu landi þarf að reisa íbúðir fyrir rektor og fleiri kennara, íþróttahús, vinnustofur, lesstofur og heima- vistir fyrir aðkomunemendur. En hitt má aldrei við- gangast, að sögufrægasta hús í bænum verði rifið af léttúð einhvers ráðherra eða þjónustu við óvini lands og þjóðar. Færi illa á því að eyðileggja myndarlegasta skólahús í bænum, þar sem um langa stund má hafa bóklega kennslu fyrir 300 nemendur. XII. Rektorar menntaskólanna eru þjóðkunnir og þjóð- nýtir menn, en mjög ólíkir um skapgerð og starfshætti. Öll skólamennska Sigurðar er einstefnuakstur. „Ung var ég Njáli gefin“, sagði Bergþóra. Sigurður hefur snemma tekið að sér skólann á Akureyri og vígt hon- nm alla orku sína. Skólinn er honum allt. I landsmálum er Sigurður á móti kommúnistum, en styður borgara- flokkana til skiptis, eftir viðhorfi þeirra til .skólans í hvert sinn. Hann er með öllu, sem hann telur, að auki veg skólans og héraðsins. Ef Itali sá, sem flutti Móna Lísu úr safninu í París, hefði hengt málverkið upp í kórnum í Möðruvallakirkju í Hörgárdal, mundi Sigurði hafa þótt leitt, ef svo ágætur gripur hefði flutzt aftur úr nálægð skólans. Með þessum einhug hefur Sigurður skólameistari grundvallað skóla með sterkum menn- ingar- og erfðavenjum. Pálmi Hannesson tilheyrir ann- ari kynslóð. Hann á í stríði við margháttaðar gáfur og sundurleitar stefnur. Hann er mikill sveitamaður, hesta- maður, ferðamaður, vísindamaður, ræðumaður, rithöf- undur og kann vel að vera með þeim mönnum, sem eru tignir í eðli og framkomu. En hann kynntist „vorúðan- um“ rússneska á námsárum sínum í Danmörku og hefir ör eftir í sál sinni frá þeirn tíma líkt og maður, sem hefur yfirunnið berklasýki í bernsku, en ber þó þess merki í heilsufari alla æfi. Pálmi er með vissum hætti hættulega ríkur erfingi, sem er í erfiðleikum að ávaxta s
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.