Skessuhorn


Skessuhorn - 20.12.2006, Page 24

Skessuhorn - 20.12.2006, Page 24
MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2006 24 Urslit íjólasögiisamkeppni eldri grunnskólabama í aðventublaði Skessuhorns í lok nóvember var kynnt til sögunnar samkeppni um gerð jólasögu með- al nemenda eldri bekkja grunn- skólanna á Vesturlandi. Þátttaka í samkeppninni var mjög góð, en alls skiluðu sér í keppnina 126 sög- ur frá nemendum flestra grunn- skóla á Vesturlandi og má geta þess að það er ríflega tvöfaldur fjöldi miðað við síðasta ár. Fimm manna dómnefnd sem skipuð var starfsfólki Skessuhorns las sögurnar yfir og varð niður- staða hennar að ein saga þótti skara framúr. Það var sagan „Rassaskellir snýr heim,“ eftir Mána Sigurðsson, nemanda í Grunnskóla Borgarfjarðar á Kleppjárnsreykjum. Máni segir sögu óþekka jólasveinsins í her- búðum Grýlu sem á unga aldri tek- ur sér vist í Víti hjá Kölska nokkrum. Hann sér þó að sér og leitar sátta við bræður sína og móður og ekki síst að verða betri drengur og jólasveinn. Máni hefur tekið við verðlaunum sínum; full- kominni stafrænni myndavél. I öðru sæti í keppninni varð jóla- saga í bundnu máli eftir Elísabetu Asdísi Kristjánsdóttur nemanda í Grunnskólanum Tjarnarlundi í Saurbæ. I þriðja sæti varð Edvard Oliversson nemandi í Varmalands- skóla í Borgarfirði. Fyrir annað sætið er í verðlaun gjafabréf að andvirði 10 þúsund krónur og fyr- ir þriðja sætið 5.000 kr. Þátttakendum öllum eru færðar bestu þakkir fýrir að vera með. Það er alveg ljóst að meðal tmgra íbúa á Vesturlandi býr efni í mörg góð skáld. Ma'rti Sigurðsson frá Hvítárbakka í Borgarfirði. Rassaskellir snyr heim Einu sinni var jólasveinn sem hét Rassaskellir. Hann bjó ekki hjá Grýlu. Hann bjó hjá Kölska í helli hans í Víti. Rassaskellir var hrekkjóttur og vondur. Hann hafði ekki búið alla tíð hjá Kölska. Grýla ól hann upp fyrir langa, langa löngu; árið 0,0000,00,1, en þá voru allir jólasveinamir ljótdr, hrekkjóttir og vondir. Þegar Grýla breytti um uppeldisstefnu og vildi að jólasveinamir yrðu góðir, neitaði Rassaskellir að hlýða. Hann vildi ekki vera góð- ur jólasveinn. Grýla var ekki sú þolinmóðasta og sendi hann til Kölska í Víti, því þar passaði hann inn. Þar bjó hann í aldir alda en allt í einu fékk hann leið á Kölska og vildi fara aftur heim til jólasveinanna. Hann skrifaði þá Grýlu bréf, en í því stóð: „Kæra Grýla“ Viltu vera svo væn að taka mig aftur til jóla- sveinanna. Eg skal lofa því að vera alltaf heima og fara aldrei til byggða með hinum jólasveimm- um svo þú þurfir ekki að búa til fleiri jólagjafir. Eg lofa líka að vera stilltur og ég skal hjálpa þér að flengja jólasveinana þegar þeir era óþekkir. Kveðja Rassaskellir.“ Grýla fékk bréfið og las það og hugleiddi málið alla nóttina. Þegar hún fór á fætur daginn eft- ir skrifaði hún honum bréf, en í því stóð: „Kæri Rassaskellir! Eg skal leyfa þér að koma aftur til jóla- sveinanna með því skilyrði að þú verðir alltaf heima eins og þú lof- ar í bréfinu þínu. Þú verður að koma þér sjálfur til okkar en jóla- sveinarnir leggja af stað til byggða þann 11. desember og ef þú hittir þá á leiðinni gemrðu spurt þá til vegar. Kveðja Grýla." Rassaskellir flúði frá Kölska þann 9. desember. Fyrsta nóttin var ekki sem best, því hann varð að láta sér lynda að sofa með rón- um bæjarins. Hann lagði síðan af stað til fjalla með nóg af vatni og mat, sem hann hafði fundið í ruslatunnu á bak við gamlan veit- ingastað. Þegar hann hafði geng- ið í heilan sólahring hitti hann Stekkjastaur sem var á leið til byggða. Hann sagði honum að hann ætti að stefna í norður þá kæmi hann að lokum að helli Grýlu. Stekkjastaur gat rétt svo munað eftir þessum skrýma bróður sínum Rassaskelli, en til að hann yrði ekki spældur gaf hann honum áttavita til að rata heim. Rassaskellir tók þá stefn- una á norður og gekk næstu 7 daga í þá átt. Þegar hér var kom- ið sögu var kominn 18. desember. Allt í einu sá hann glitta í eitthvað rautt í fjarska. Hann tók stefnuna á þetta rauða og sá þá hvar þar var kominn Hurðaskellir bróðir hans. Rassaskellir heilsaði hon- um feginn og spurði hann hve langt væri eftir að helli Grýlu. Hurðaskellir sagði honum að hann þyrfti að ganga í 6 daga og þá ætti hann að vera kominn. Þeir Hurðaskellir og Rassaskellir gátu ekki talað meira saman því það kom hreindýrahjörð og truflaði þá. Rassaskellir hélt ferð sinni áfram og efdr 5 daga hitti hann enn einn bróður sinn, hann Kertasníki. Þeir heilsuðu hvor öðram, en Rassaskellir spurði hann til vegar. Kertasníkir sagði hann bara þurfa að ganga í einn dag erm í norðurátt. Kertasníkir sagð honum að Grýla stæði fýrir utan hellinn og væri að bíða efirir honum. Rassaskelfir dreif sig þá af stað og næsta dag kom hann að hellinum og sá hvar Grýla stóð dauðþreytt fyrir utan. Hann hljóp þá til hennar og knúsaði hana. Grýla knúsaði hann líka og gaf honum að borða. Rassaskell- ir var mjög svangur og borðaði 5 lambalæri á augabragði. Um kvöldið fékk hann að opna jóla- pakka og skemmtu þau sér kon- unglega. Þar með var löngu ferðalagi lokið og Rassaskellir hafði ákveðið að taka nýja stefnu í lífi sínu og verða góður og hjálp- samur jólasveinn. Ekki fleiri Vít- isferðir. Máni Sigurðsson, 11 ára. Kleppjámsreykjaskóla Hvítárbakka Ferðalagið __ - Efiir EMsabetu Asdísi Kristjánsdóttur Eftir Edvard Oliversson Ég segi ykkur sögu af lítilli snót, Sem var bæði fógur, falleg ogfljót. Hún bljóp um eins og vindurinn sem þaut Og er hún stansaði heyrði hún lítið flaut. Þetta varfugl sem sagði, KOMDUNÚi Ogafstað hann lagði. Stúlkan litla trítlaði afstað Eins og fuglinn hana bað. NEISKO SJAÐU! Þarna hún sá, Lítil bjalla þama lá. Hún glitraði eins og konungs höll, I snjónum sem var hvítur sem mjöll. Hún að hjóllunni varlega gekk Og sá að á hjóllunni miði he'kk. Hún las á miðann og á honum stóð, I mér heyrist ekkert hljóð. Hún hristi hjölluna ofur blitt Og í hjartanu varð ósköp hlítt. Þá birtist hjá henni álfkona góð, við hlið hennar lítið hreindýr stóð. Alfkonan hafði glóbjart hár, En úr auga hreindýrs lak lítið tár. Þakka þérfyrir stúlka mín! Nú kemst hreindýrið heim til stn! Þú befur verið ósköp góð! Þó að ekki í hjöllunni heyrist hljóð, Þá hefur bjallan töfra mátt Semflytur okkur í rétta átt! Nú sagði hreindýrið og brosti I þessum nístings kulda ogfrosti. Ósk eina vil ég veita þér Því mikið þú hefur hjálpað mér. Þá vil ég óska mér ofur heitt Aðfriður ríki vítt og breitt Um heiminn þessi heilögujól! Og svo sungu þau saman; Heims um ból. Heim á leið nú haldið var, Foreldrar stúlkunnar biðu þar. Og stúkan litla sagði þeim, Að friður ríkti um allan heim. Elísabet Asdís Kristjánsdóttir. 7. bekk Grunnskólanum Tjamarlundi 371 Búðardal. Seint eitt kvöld í desember 1995 lá lítrill strákur í litla rúminu sínu. Það sem þótti þó einkennilegt var að þessi litli drengur var ekki sofn- aður. Hann bara lá með skæru bláu augun sín sem læst væru og þóttist sofa. Jólasveinninn var þó að fylgj- ast með þessum litla dreng og hugsaði með sér að hann yrði nú samt að gefa honum eitthvað í skó- inn. Þessi prýðis drengur sem hafði hagað sér svo vel að jafnvel laufin á birkitrjánum fýrir framan blokkina hans höfðu gert meira af sér síðast- liðið ár. Jólasveinninn tók þá ákvörðun að gefa litla drengnum í skóinn. Seinna sömu nótt kom jóla- sveinninn svífandi á sleðanum sín- tun. Enginn bjölluhljómur né hróp og köll í sjálfum jólasveininum. Hann hafði þó vit á því að taka bjöllumar af hreindýrunum. Hann læddist að glugga litla drengsins og laumaði grænum matchbox dótabíl í skó sem fægður hafði verið það sama kvöld (það fannst á sápulykt- inni). En hvað um það. Drengurinn hélt þó að hann hefði platað sjálfan jólasveininn. Þegar hann heyrði í honum utan við gluggann þá renndi hann sér í kanínuinniskóna sína og laumaðist út. A meðan að jólasveinninn klöngraðist niður af annarri hæð hafði litli drengurinn nægan tíma til þess að fela sig í poka jólasveinsins. Hann gat þó ekki fýlgst með hvert leið hans lá því að hann lokaði pokanum. Hann fann þó að þessi ferð var löng og einnig tók hann eftír því að jóla- sveinninn talaði við sjálfan sig á leiðinni. Rödd jólasveinsins var ró- andi svo að drengurinn sofnaði og vaknaði ekki fýrr en að sleðinn var stopp. Gægðist út um opið á pok- anum en sá ekkert nema snjó. Þeg- ar hann síðan læðist út úr pokanum stendur jólasveinninn rétt á bakvið hann og segir; „sæll litli vin.“ Drengurinn hrekkur svo við að hann rekur upp svo hátt öskur að fólkið hinumegin á hnettinum heyrði áreiðanlega í honum. Þá sagði jólasveinninn „ekki þessi óskapans læti, ég geri þér ekki mein,“ og rak síðan upp þessa svakalegu hláturroku. Drengurinn var smá stund að átta sig á öllum þessum látum en byrjar þó að hlæja með honum. Þegar þeir höfðu báð- ir jafhað sig á hlátrinum bauð jóla- sveinninn honum í skoðtmarferð um verksmiðjuna sína af því að hann hafði hvort eð er fundið fýlgsni jólasveinsins. Hann sýndi honum álfana sem hjálpuðu honum fýrir jólin og allt dótið sem átti eft- ir að gefa börnum í skóinn og margt, margt fleira. Drengurinn hugsaði með sér hvað það væri óskaplega gaman að vera jólasveinn. Þá heyrist í jóla- sveininum; „veistu drengur minn að það var óskaplega gaman þegar að ég var yngri en nú er ég svo gamall og lúinn að rétt bráðum tek- ur einhver annar við af mér og það gæti verið þú.“ Strákurinn hugsar með sér: „Vá! Otrúlegt að þú getur lesið hugsanir.“ ,Já, það get ég,“ sagði jólasveinninn og brosti breitt. „Vissir þú þá að ég ætlaði allan tím- an að laumast í pokann þinn,“ sagði drengurinn vandræðalegur. Hann svarar því játandi en segir svo. „Nú þurfum við að koma þér heim,“ og á augabragði er hann kominn heim og liggur í rúminu sínu í náttfötun- um alveg eins og þegar að hann lagði af stað með jólasveininum. Hann stekkur upp úr rúminu og segir við mömmu sína að hann hafi farið ofam' pokann hjá jólasveinin- um og farið heim til hans og hitt hreindýrin og allt. Þá svarar mamma hans: „Ertu nú alveg viss um það,“ og glottir út í annað. Þá rann það upp fýrir litla drengmun að þetta hafði bara verið draumur. Endir Edvard Oliversson ' 14 ára - 9. bekk Varmalandsskóla Hrafnakletti 2, .Borgamesi

x

Skessuhorn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.