Skessuhorn - 17.06.2015, Blaðsíða 31

MIÐVIKUDAGUR 17. JÚNÍ 2015 31
Sendum íslenskum konum baráttukveðjur í tilefni aldarafmælis kosningaréttar

Þjóðbraut 1 • Akranesi
Sími: 431 3333
Smurstöð Akraness
Smiðjuvöllum 2 - Sími: 431-2445
Fyrir rúmu ári sagði Skessuhorn
frá því að Skagamærin Guðrún
Valdís Jónsdóttir hefði fengið
inngöngu í bæði Harvard og
Princeton háskóla í Bandaríkj-
unum. Hún átti þá eftir að gera
upp hug sinn en að lokum varð
Princeton fyrir valinu. „Það
hjálpaði mér að taka ákvörðun
að hafa heimsótt skólana, að
finna stemninguna og tala við
fótboltaþjálfarana í eigin pers-
ónu. Princeton er minni skóli
en Harvard, með um sex þús-
und grunnnema og tvö þús-
und framhaldsnema á meðan
það eru 20 þúsund framhalds-
nemar í Harvard. Aðaláherslan
er því á grunnnámið í Prince-
ton og mér fannst það kostur,“
segir Guðrún Valdís. Blaða-
maður settist niður með Guð-
rúnu og fékk að heyra um lífið í
Princeton-háskóla, fótboltann
og sitthvað fleira.
Með allt á hreinu
Guðrún Valdís er með stúdentspróf
frá Fjölbrautaskóla Vesturlands og
segist hafa komið vel undirbúin úr
þeim skóla. „Ég tók líka eitt ár í
Háskóla Íslands áður en ég fór, það
hjálpaði mér helling, ekki spurn-
ing. En þetta voru mikil viðbrigði.
Mestu viðbrigðin voru fyrstu tvo
mánuðina, kannski aðallega út
af tungumálinu.“ Guðrún Valdís
er í grunnnámi og stefnir á nám í
sameindalíffræði. „Maður ákveð-
ur aðalfagið í lok annars árs þann-
ig að maður heldur eiginlega öllu
opnu þar til á öðru ári. Við höfum
samt val um áfanga og ég er búin
að vera að taka áfanga sem undir-
búa mig undir sameindalíffræðina,
svo sem stærðfræði, eðlisfræði og
efnafræði,“ segir hún. Hefðbundinn
skóladagur hjá Guðrúnu Valdísi var
langur í vetur. Hún vaknaði klukkan
9 á morgnana, var mætt í fyrsta tíma
klukkan 10 og var meira og minna í
tímum til að verða hálf fimm. „Svo
fór ég beint á fótboltaæfingu í einn
og hálfan tíma, í sturtu og fékk mér
að borða með liðinu. Ég var kom-
in upp á herbergi um klukkan 20
og lærði til eitt.“ Þá voru stundum
tímar á kvöldin frá 19:30 til 22:30.
„Um helgar reynir maður samt að
gera eitthvað skemmtilegra, en
stundum vildi maður vinna sér í
haginn og þá fór tíminn í að læra.“
Hún segir kröfurnar vera hærri í
Princeton en hún hefur áður þekkt
og því sé góð skipulagning nauð-
synleg. „Það er aldrei hægt að redda
sér seinna, maður þarf alltaf að vera
með allt á hreinu.“
Ótrúleg forréttindi
Á meðan á dvölinni stendur býr
Guðrún Valdís á heimavist skólans.
Síðastliðinn vetur deildi hún að-
stöðu með þremur öðrum stelpum.
„Við vorum með eitt sameiginlegt
herbergi og svo vorum við í kojum
tvær og tvær í svefnherbergi. Ég var
á elstu heimavistinni, sem er mjög
falleg og gömul bygging að utan
en gamaldags að innan, en ég fer á
betri heimavist næsta skólaár.“ Hún
segir það mjög lærdómsríkt að búa
í svona mikilli nánd við fullt af fólki
enda sé fólk alls staðar. Að sögn
Guðrúnar er öll aðstaða í skólan-
um til fyrirmyndar. Aðalbókasafnið
sé til að mynda risastórt og þar séu
flestar bækur á nemenda í Banda-
ríkjunum. „Við höfum gott aðgengi
að kennurum og leiðbeinendum og
allir eru tilbúnir til að hjálpa. Verk-
legu stofurnar og fyrirlestrasalirnir
eru frábærir og prófessorarnir eru
margir hverjir Nóbelsverðlauna-
hafar. Það eru ótrúleg forréttindi að
fá að læra í svona skóla. Ég get ekki
kvartað yfir neinu, nema kannski
kojunni og ég verð laus við hana
í haust,“ segir hún ánægð. „Þetta
er svolítið eins og í amerískri bíó-
mynd. Það eru samt ekki systra- eða
bræðrafélög í Princeton en í staðinn
eru klúbbar sem nemendur skrá sig
í. Þar er ýmislegt gert og það er af-
drep fyrir nemendur. Maður getur
byrjað í klúbbi á öðru ári en þeir eru
mjög misjafnir enda mikið af mis-
munandi fólki,“ heldur hún áfram.
Mikið er um hefðir í Princeton. Ein
þeirra er athöfn í kapellunni við
skólasetninguna. Þá taka nýnem-
arnir þátt í skrúðgöngu þar sem þeir
ganga inn um stórt og gamalt hlið.
„Þú mátt ekki labba aftur í gegn-
um hliðið á meðan þú ert í námi því
samkvæmt gamalli hjátrú útskrifast
maður ekki ef það er gert. Eftir út-
skriftina ganga svo allir út um hlið-
ið aftur.“
Skólinn gengur fyrir
Guðrún Valdís spilar sem mark-
maður með fótboltaliði skólans.
Hún segir alla aðstöðu þar einn-
ig til fyrirmyndar. „Við fengum æf-
ingafatnað, nokkur skópör, mark-
mannshanska og töskur. Við erum
með góðan klefa og völlurinn er
nýr og flottur. En fótboltinn tengist
skólanum og skólinn gengur fyrir.
Ef það er til dæmis próf á kvöldin,
þá eru æfingarnar búnar fyrr. Liðið
þarf að halda ákveðinni meðalein-
kunn og það er tekið tillit til þess,“
útskýrir hún. Liðið keppir í svokall-
aðri Ivy league deild, þar sem keppt
er við sex önnur lið. Ef vel gengur
kemst liðið upp í landskeppnina.
„Það tókst ekki á síðasta ári en við
erum efnilegar. Það eru svo marg-
ar ungar og góðar í liðinu, fáar eru
á efsta ári. Það er mikil endurnýj-
un, þetta er nánast nýtt lið á hverju
ári.“ Guðrún kom heim í sumarfrí
í lok maí. Hún mun starfa í Apó-
teki Vesturlands í sumar og æfa og
keppa með ÍA á meðan hún er á Ís-
landi, áður en hún fer aftur út um
miðjan ágúst. „Þá byrjar undirbún-
ingstímabilið í fótboltanum sem
stendur í einn mánuð. Skólinn byrj-
ar svo um miðjan september. En
annars fékk ég æfingaprógramm
með mér heim og þarf að æfa sex
daga vikunnar. Þannig að maður
tekur í raun ekkert frí frá fótboltan-
um,“ segir hún.
Mikill fjölbreytileiki
Guðrún Valdís segir að hún hafi
verið hvött til að kynnast fleiri nem-
endum en stelpunum í liðinu. Hún
fór að þeim ráðum og hefur eign-
ast marga vini á heimavistinni. „Það
er alveg magnað að sjá hvað það er
mikið af ólíku, hæfileikaríku og frá-
bæru fólki þarna. Það væri synd ef
maður myndi ekki nýta tímann til
að kynnast sem flestum,“ segir hún.
Aðspurð um hvernig staða kvenna
sé úti miðað við á Íslandi segir hún
að það sé mjög erfitt að bera það
saman. „Þarna er svo mikill fjöl-
breytileiki og vandamálin eru fleiri
og öðruvísi. Jafnréttisbaráttan er
ekki eins áberandi og á Íslandi. En
það er kannski ekki alveg að marka
það, þar sem maður lifir svolítið í
sínum eigin heimi í vernduðu um-
hverfi í skólanum, enda er Prince-
ton stundum í gamni kallað app-
elsínugula sápukúlan,” segir hún
og hlær. Hún segist þó hafa orð-
ið vör við brjóstabyltinguna „Free
the nipple“ á Íslandi og sýndi vin-
konum sínum myndir af íslenskum
berbrjósta konum. „Þeim fannst
þetta fáránlegt. Þær sögðu að ef þær
myndu taka þátt í einhverju svona
þá gætu þær lent í vandræðum í
framtíðinni, til dæmis þegar þær
væru í atvinnuleit. Það er bara svo
allt öðruvísi hugsunarháttur úti en
hér. Fólki finnst til dæmis óþægi-
legt að fara í almenningssturtur. Ég
hef orðið mun meira vör við þessa
umræðu frá Íslandi en úti.“ Hún
bætir því við að hugað sé að jafn-
rétti kynjanna í skólanum. Þar séu
flottar kvenkyns fyrirmyndir, svo
sem Michelle Obama, sem útskrif-
aðist frá Princeton, og að prófess-
orarnir séu konur til jafns við karla.
„Fyrrum forseti skólans er kona og
formenn í skólanum eru bæði kon-
ur og karlar. Ég hef aldrei séð neitt
kynjamisrétti úti, til dæmis skipt-
ist allur peningurinn sem skólinn
leggur í íþróttir jafnt á milli kynja
og það er mjög svipuð aðsókn á
leiki hjá stelpum og strákum.“ Hún
segir að í skólanum séu nemend-
ur með ótrúlega mismunandi bak-
grunn. „Hér á Íslandi erum við öll
svo svipuð, en úti eru allir svo ólík-
ir. Þarna er fólk af öllum kynþátt-
um, frá mörgum löndum og af mis-
munandi trúarbrögðum. Maður er
alltaf að læra og maður lærir ekki
síður af því að umgangast svona
marga sem hafa ólíka sögu að segja.
Við höfum áhrif á hvort annað og
höfum mótandi áhrif á skoðanir og
viðhorf hvors annars. Ég hef lært
mikið af því að kynnast svona fjöl-
breyttu fólki,“ segir Guðrún Valdís
Jónsdóttir nemandi í Princeton-há-
skóla. grþ
Er nemandi í einum virtasta háskóla heims
Guðrún Valdís er nemandi í einum af bestu háskólum heims.
Guðrún Valdís og Halla Margrét, systir
hennar, við Nassau Hall í Princeton.
Guðrún Valdís og Hannah Winner,
annar markmaður í liðinu, eftir sigur-
leik.