Heimsmynd - 01.03.1986, Blaðsíða 76

draumórar hafi nokkurt hlutverk í eðli-
legu kynlífi fólks.
Reyndar geta draumórar verið margs-
konar. Kannski hugmyndin um ljúfar ást-
ir á suðrænni strönd við fölbleikt tungl-
skin. Eða draumurinn um annan elsk-
huga, eða þá að draumórarnir snúist um
kynlíf tengt ofbeldi, þar sem viðkomandi
er annað hvort þolandinn eða ofbeldis-
seggurinn.
En samkvæmt nýlegri könnun, sem
Masters og Johnson stofnunin í New
York stóð að, eru draumórar beggja
kynja næsta líkir. Algengust tegunda
draumóra reynist vera sú er snýst um
annan elskhuga en venjulega. í öðru sæti
er kynlíf tengt ofbeldi, þá samkyn-
hneigðir draumórar og í fjórða sæti Iöng-
unin til að horfa á aðra í ^amförum og
loks í fimmta sæti kemur hópkynlíf.
Samkvæmt ofangreindri könnun eru
draumórar mjög algengir og tengjast
kynlífinu beint í mörgum tilfellum; eru til
staðar á meðan samförum stendur. En er
slíkt óeðlilegt?
Ymiskonar draumórar eru auðvitað
eðlilegir og raunar nauðsynleg forsenda
heilbrigðs kynlífs. Hvaða draumórar
okkur finnast eðlilegir eða óeðlilegir
ræðst nokkuð af ríkjandi siðferðislögmál-
um í þjóðfélaginu hverju sinni, sagði f>or-
geir. Stundum verður maður var við að
fólk finnur sig knúið til að ganga feti
framar en það hefur löngun til í ýmiskon-
ar nýbreytni á kynlífssviðinu, oft vegna
ímyndaðra krafna frá maka. Slík reynsla
er ekki alltaf ánægjuleg. Venjulega er ráð-
legast að fara sér hœgt, fólk vill ekki
endilega að draumórar þess rœtist. Hvert
par þarfað kynnast vel ogfinna sinn takt.
Fólki hættir dálítið til að leita langt yfir
skammt. Það er því alls ekki víst að það
borgi sig fyrir fólk að reyna að fram-
kvæma draumóra sína, enda ekki víst að
viðkomandi sé í raun tilbúinn til þess. Ég
tel að við œttum að halda fantasíunni sem
fantasíu og sumum hlutum eigum við að
haldafyrir okkur sjálf. Við leikum okkur
að svo miklu í huganum sem okkur sem
beturfer dettur ekki í hug að framkvæma
Yfirleitt er ég fylgjandi allskonar ný-
breytni og tilbreytingu í kynlífi eins og
öllu öðru. Það er eitt af því sem gerir
kynlíf auðugt, að hafa stóran lager til að
velja úr.
Þau Þorgeir og Nanna bentu á að marg-
ir þyrftu á ýmsum hjálpartækjum að
halda til örvunar í kynlífi. Þá væri fyrst
og fremst verið að höfða til fantasíu og
drauma. Hins vegar legði klámiðnaður-
inn áherslu á alls konar ranghugmyndir,
til dæmis varðandi stærð kynfæra.
Þorgeir benti einnig á að aðferðin til
að selja vörur á borð við þær sem áður
greinir, væri að gera fólk óánægt og
óöruggt og benda því síðan á leiðir til að
auka á ánægjuna, og sagði að einhverra
hluta vegna væri mjög auðvelt að gera
fólk óánægt með kynlíf sitt. Þessar aug-
lýsingar þar sem auglýst eru hjálpartœki
og klámvarningur höfða aðallega til fólks
sem er einmana og hugmyndasnautt og
þorir ekki að mæta öðrum á jafnréttis-
grundvelli.
Að mati þeirra Þorgeirs og Nönnu er
mikið af efni á boðstólum sem veitir
rangar kynferðislegar upplýsingar. Þess
vegna segir Þorgeir mikla hættu fólgna í
því að fólk haldi að það sé að fá upplýs-
ingar en sé í raun aðeins að innibyrða
ranghugmyndir: Unglingarnir hafa oft
lítil tök á að gera greinarmun á réttu og
röngu í þessum efnum; þeir eru óöruggir,
gagnrýnislitlir, fróðleiksfúsir og gína yfir
öllu jafnt.
Spurður hvort mikil neysla kláms gæti
minnkað möguleika unglinga á því að lifa
heilbrigðu og fullnægjandi kynlífi sagði
hann að auðvitað gæti klám, sem venju-
lega felst í því að karlmaðurinn tekur og
konan gefur þannig að karlmaðurinn er
að njóta einhvers aleinn, án nokkurrar
samveru, gæti spillt möguleikum til að
lifa kynlífi sem byggðist á gagnkvæmri
virðingu og jafnrétti. Klám sýnir ein-
hverja mynd af kynlífi sem ekki er hœgt
„Ef kynlífið verður ánægjulegra fært í
þennan búning — af hverju ekki að láta
það eftir sér?“ segja sálfræðingar.
að lifa. Það er ekki víst að neinn sé tilbú-
inn til að lifa þessu kynlífi með þér án
þess að þú kúgir þá persónu. Og þá erum
við kornin með eitthvað andmenningar-
legt þvísú persóna sem er kúguð hlýtur að
vera óhamingjusöm.
Og kynhvöt er hneigð sem auðvelt er að
móta, afvegaleiða eða göfga eftir at-
vikum, sagði Þorgeir.
Það má kannski líkja kynlífi við át og
matargerðarlist. Það er hægt að rífa í sig
aðeins til að seðja hungrið, en þá er
einnig hægt að gera meira úr máltíð,
vanda til hennar og hafa kertaljós á borð-
um og leika fallega tónlist. Þetta gerir
fólk þegar það vill njóta matarins sér-
staklega. Á sama hátt er hægt að vanda
til kynlífsins, segir Þorgeir
Hvernig? Það veit hver einstaklingur
best sjálfur. En á meðan viðkomandi er
tilbúinn til að leggja sig fram um að njóta
þess - og til að njóta þess með öðrum -
ætti eftirleikurinn að vera auðveldur.
76 HEIMSMYND