Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 7

að undanFörnu hafa nokkrar umræður spunnist um styttri
vinnuviku til að fólk geti varið meiri tíma með fjölskyldu sinni með
fjölskylduvænt samfélag að leiðarljósi. Jarðvegurinn fyrir breytingar
er til staðar, en þrátt fyrir að fjöldi vinnustunda hafi dregist saman á
undanförnum árum er meðalvinnuvika hér á landi enn
um 40 stundir. Í samanburði við önnur lönd OECD er
jafnvægi ekki mikið á milli vinnu og frítíma. Jafnframt
er framlegðin undir meðaltali í samanburðinum. Á hinn
bóginn bendir margt til að styttri vinnudagur leiði til
meiri framleiðni og meiri lífsgæða.
Tæp tíu ár eru síðan starfsmönnum ríkisins var
tryggður réttur til sveigjanlegs vinnutíma með það að
markmiði að samræma fjölskylduábyrgð og þátttöku í
atvinnulífi. Hugsunin var sú að starfsfólk gæti hliðrað
sínum vinnutíma innan dagsins eða jafnvel á milli daga. Thamar Melanie
Heijstra, lektor í félagsfræði við Háskóla Íslands, hefur rannsakað
samspil atvinnu og fjölskyldulífs með tilkomu sveigjanlegs vinnutíma á
meðal akademískra starfsmanna. Þrátt fyrir að sveigjanlegur vinnutími
sé jákvætt hugtak, líkt og styttri vinnuvika, þá hafa rannsóknir leitt það
í ljós að sveigjanlegur dagvinnutími hefur í för með sér lengri vinnu-
daga. „Í raun flettir rannsóknin ofan af misskiptingunni milli kynjanna
í samfélaginu. Á sama tíma og kynin segja að það ríki jafnrétti fellur
ábyrgð heimilis og barna meira á konur á meðan mennirnir vinna fleiri
stundir í vinnunni. Konur hafa ekki eins mikið val yfir hvernig þær verja
sínum tíma,“ segir Thamar. „Það er mikil pressa á að konur eigi að nýta
tímann sinn vel og þær eru stöðugt að bæta við sig menntun, ásamt því
að vera fullkomnir starfskraftar og reka fyrirmyndar heimili. Þannig er
Félagið 05/06
RITSTJÓRASPJALL
HVERT SVEIGIST
SVEIGJANLEIKINN?