Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 10
Fólkið08/15
HjúkrunarFræðingar Fá mjög góða háskólamenntun hér á landi
og það er synd að við náum ekki að halda besta fólkinu okkar hér.
Það er margt sem bendir til þess að við séum að framleiða hjúkrunar-
fræðinga fyrir nágrannalöndin, segir Dr. Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir,
dósent í opinberri stjórnsýslu við Háskóla Íslands, um stöðu hjúkrun-
ar í dag. „Með sameiningu spítalanna erum við búin að veikja vinnu-
markaðinn fyrir vel menntað heilbrigðisstarfsfólk. Það er ekkert hægt
að loka augunum fyrir því.“
Sameining spítalanna var ein erfiðasta ákvörðun sem Ingibjörg
Pálmadóttir, þáverandi heilbrigðisráðherra, tók í lok ársins 1998,
en það var sú ákvörðun sem var kveikjan að því að Sigurbjörg
Sigurgeirsdóttir ákvað að rannsaka ferli stefnumótandi ákvörðunar
um sameiningu spítalanna í doktorsnámi sínu við London School of
Economics. Ferli þetta tók í raun fjöldamörg ár og fór að hluta til leynt
á meðan átökin um gagnagrunnsfrumvarpið stóð sem hæst. Það var svo
á blaðamannafundi 18. desember 1998, sem boðaður var með litlum
fyrirvara, að tilkynnt var um sameiningu
sjúkrahúsanna. „Þá var allt um garð
gengið og ekki aftur snúið. Þetta er
þekkt aðferð við stefnumótun, að taka
ákvörðun sem verður ekki aftur tekin,“
segir Sigurbjörg og bætir við að hlutun-
um hafi verið þannig fyrir komið að sýnt
var að ákvörðunin væri endanleg.
Það hvernig og hvers vegna hægt var
að taka þessa erfiðu ákvörðun á tíunda
áratugnum en ekki þeim níunda, þegar
það var fyrst reynt, var sú spurning sem
rannsókn Sigurbjargar varpar ljósi á. Ein
af meginniðurstöðum rannsóknar innar
var m.a. sú að skýringarnar má finna í
þróun á stöðu stærstu og áhrifamestu fagstéttanna innan heilbrigðis-
kerfisins og þátt þessara stétta í opinberri stefnumótun, þ.e. lækna
og hjúkrunar fræðinga. Þróun þessara stétta var í þveröfuga átt á því
tímabili sem rannsóknin náði yfir. Á meðan læknar sem hagsmunahóp-
ur urðu sundurleitari hafði aukin samstaða meðal hjúkrunarfræðinga
og öflug forysta styrkt stéttina til áhrifa í opinberri stefnumótun.
Á meðan læknar sem
hagsmunahópur urðu
sundurleitari hafði
aukin samstaða meðal
hjúkrunarfræðinga
og öflug forysta
styrkt stéttina til
áhrifa í opin berri
stefnumótun.