Fréttablaðið - 23.01.2020, Blaðsíða 60

Það myndast oft mikil tengsl á milli starfsfólks okkar á heimilunum og íbúanna
okkar. Starfsfólk kemur oft í
heimsókn til íbúa þegar það er
ekki í vinnu til að sýna væntum-
þykju og stuðning. Ég man eftir að
einn ungur starfsmaður kom og
horfði á körfuboltaleik með einum
íbúanum og aðstandendum hans,
þetta var dásamleg gæðastund
sem þau áttu saman.
Einnig veit ég um að starfsfólk
sem er í fríi komi í heimsókn til
íbúa sem er í lífslokaferlinu til
að sýna kærleika sinn og hafa
aðstandendur nefnt hvað þetta
sé að virðingarvert og sýni mikla
umhyggju,“ segir Þuríður Ingi-
björg Elísdóttir, forstöðumaður
Hrafnistu Nesvalla og Hlévangs.
Hún segist hafa heillast af
þjónustu við aldraða þegar hún
var að læra hjúkrunarfræði og
hefur unnið við það alla tíð síðan.
„Að vinna á hjúkrunarheimili
er gríðarlega gefandi starf og
hefur haldið neistanum hjá mér
gangandi í rúm 20 ár. Það skiptir
miklu máli að hafa ánægju af því
sem maður er að gera og veitir
manni gleði og lífsánægju.
Í þjónustu á hjúkrunarheimilum
erum við að veita öldruðum ein-
staklingum og öðrum sem þurfa
á hjúkrunarþjónustu að halda,
umönnun og þjónustu á hverjum
degi. Fjölbreytileiki sjúkdóma
og verkefna er mikill og það eru
margs konar áskoranir í okkar
starfi og enginn dagur er eins og
gerir það lífið á hjúkrunarheimil-
inu svo skemmtilegt.“
Hún bendir á að öldrunarhjúkr-
un sé mikil fjölskylduhjúkrun og
það skipti máli að vera í góðum
samskiptum við aðstandendur,
vera þeim samferða í gegnum það
ferli að vera með ástvin á hjúkr-
unarheimili því það geta reynst
mörgum erfið spor.
„Við eigum að hugsa það út frá
því að saman erum við að vinna
að því að lífsgæði íbúans séu eins
góð og kostur er á hverjum degi.
Það að sinna fjölskyldum vel eykur
lífsgæði bæði íbúans og fjölskyld-
unnar allrar. Það er einnig svo
gaman að fá að vera þátttakandi
í lífi íbúanna okkar, njóta þeirra
miklu visku og reynslu sem þau
eru með í farteskinu.“
Hjúkrunarheimili í dag eru
mikið að sinna líknandi meðferð-
um og segir Þuríður að Hrafnista
leggi mikinn metnað í að gera það
vel. „Okkar hlutverk er að gera lífs-
lokaferlið jafn fallegt og ljósmæður
gera við upphaf lífs.“
Þuríður á tæpa tveggja áratuga
reynslu á sviði öldrunarþjónustu
og hefur séð miklar breytingar
frá því hún steig sín fyrstu skref.
Þannig séu íbúar að koma inn
mun veikari en áður var og einnig
er mun yngra fólk að koma því
það sé hjúkrunarþörfin en ekki
aldurinn sem segir til um hvort
einstaklingar fari inn á hjúkr-
unarheimili í dag.
„Yngra fólk hefur oft ólíkar
þarfir og langanir og eru það
áskoranir sem við stöndum
frammi fyrir. Tækninni hefur
f leygt mikið fram og eru f lest
hjúkrunarheimili vel búin af
góðum hjálpartækjum sem nauð-
synlegt er að hafa til umönnunar
til að létta af líkamlegu álagi á
starfsfólk. Fjölskyldur eru mun
meira að taka þátt í daglegu lífi
íbúans en áður var og er það mjög
farsælt fyrir íbúann og eykur lífs-
gæði hans.“
Skiptir máli að hafa ánægju af
því sem maður er að gera
Þuríður Elísdóttir, forstöðumaður Hrafnistu Nesvalla og Hlévangs, segir að vinna á
hjúkrunarheimili sé gríðarlega gefandi starf. Hún segir mikil tengsl myndast oft milli íbúa og
starfsmanna. Fjölskyldur taki meiri þátt í daglegu lífi íbúans en áður sem auki lífsgæðin.
Það skiptir miklu máli að að íbúar upplifi heimilislegan blæ, segir Þuríður.
Hrönn Ljótsdóttir hefur unnið á Hrafnistu fyrst sem sjúkraliði, svo sem
félagsráðgjafi, var forstöðumaður
Hrafnistu Boðaþingi, Hrafnistu
Reykjanesbæ og er nú forstöðu-
maður Hrafnistu Ísafold. Á Ísafold
eru 60 hjúkrunarrými, 16 almenn
dagdvalarrými og fjögur sérhæfð
dagdvalarrými. Heimilið er í
nýlegu fallegu húsi við Strikið 3 í
Garðabæ.
„Miklar breytingar hafa orðið á
f lestu sem viðkemur rekstri, við-
horfum og menningu hjúkrunar-
heimila á þessum 30 árum og er
gaman að fá að hafa haft tækifæri
til að hafa haft áhrif á þessa þróun,
þótt okkur sem vinnum við þetta
þykir stundum ganga helst til
hægt,“ segir hún og brosir. „Það er
gott að líta yfir farinn veg og horfa
á hversu mikið er í raun breytt
íbúum, aðstandendum og starfs-
mönnum til hins betra.“
Hún segir að samvinna sé mikil-
væg og að öll lög þjónustunnar
vinni vel saman. „Flest þurfum
við aðstoð frá samfélaginu okkar
einhvern tímann á lífsleiðinni
og oftast er það á efri árum. Þá er
mikilvægt að öll lög þjónustunnar
vinni vel saman, heimaþjón-
ustan, heimahjúkrun, dagdvalir,
hvíldarinnlagnir, endurhæfing,
sjúkrahúsin og hjúkrunarheim-
ilin. Það hefur mikil vinna farið
fram undan farin ár að hugsa um
hjúkrunarheimili sem heimili
íbúa okkar, í staðinn fyrir útgáfu
af spítalanum. Þar er að mörgu að
hyggja, forræðishyggja leikur þar
stórt hlutverk, að hafa hlutverk í
lífinu þótt kraftur og heilsa sé að
þverra – að hafa tilgang með lífinu
og að geta gefið jafnt sem þegið
skiptir líka flesta miklu máli.
Það tekur oft mörg ár að breyta
hefðum og venjum en ég held að
okkur starfsfólki á Ísafold hafi
tekist ágætlega við að setja þessi
gildi í forgrunn í okkar starfi.“
Hún segir að hugurinn reiki oft
til kolleganna á Landspítalanum.
„Við finnum að öllu jöfnu fyrir
miklu þakklæti og virðingu við
okkar störf. Við hugsum oft til koll-
ega okkar á Landspítalanum þar
sem hriktir verulega í stoðum þessa
dagana, ómanneskjulegt álag og
starfsmenn aðframkomnir. Það er
vissulega líka álag að vinna á hjúkr-
unarheimilum, bæði líkamlega og
andlega og aðstaða og bjargir eru
eins mismunandi og heimilin eru
mörg. Flesta daga gengur þetta þó
vel hjá okkur hér í Garðabænum.
Við gætum þó alltaf þegið hærri
greiðslur frá hinu opinbera og fleiri
fagaðila til að gera betur við okkar
íbúa og þeirra aðstandendur – því
það er okkar markmið.“
Gaman að sjá þróunina
Hrönn Ljótsdóttir segir breytingar hafi orðið á flestu sem viðkemur rekstri, viðhorfum og
menningu hjúkrunarheimila síðan hún hóf störf fyrir hartnær þremur áratugum.
Hrönn segir að öll lög þjónustunnar þurfi að vinna vel saman.
Það sem mér finnst skipta meginmáli í starfi okkar á Hrafnistu er að allir séu að
vinna að sama markmiði og hjálp-
ist að við gera starfið áhugavert
og skemmtilegt, en ekki síst þá er
þetta fyrst og fremst mjög gefandi
starf en að sama skapi getur það
líka verið krefjandi svona eins og
lífið sjálft,“ segir Sigrún Stefáns-
dóttir, forstöðumaður Hrafnistu í
Laugarási.
Sigrún segir að hún njóti þeirra
forréttinda að vakna spennt fyrir
komandi degi enda sé enginn
dagur eins. „Verkefnin eru fjöl-
breytt og geta verið í senn bæði
skemmtileg og krefjandi.“ Í Laug-
arási vinna um 350 starfsmenn
sem sinna fjölbreyttri þjónustu
innan öldrunarþjónustunnar. Þar
eru margar deildir og einingar sem
bjóða upp á mismunandi þjónustu
á degi hverjum, tvær dagdeildir,
önnur er dagendurhæfing og hin er
dagþjálfun fyrir einstaklinga með
heilabilun sem var opnuð á vor-
mánuðum 2019. „Það mæta á hvora
deild daglega 30 einstaklingar í
skipulagða þjónustu sem hefur að
markmiði að efla einstaklinginn
svo hann geti búið lengur heima.
Við erum með hjúkrunar-
deildir, sem sinna mismunandi
þörfum fjölbreytts hóps íbúa með
mismunandi þarfir. Þar af eru
einnig rými fyrir einstaklinga sem
koma til okkar í styttri innlagnir
svo kölluð hvíldarrými og síðan
erum við með litla einingu sem
sinnir einstaklingum með minn-
isjúkdóma. Við erum síðan með
stoðdeildir sem sinna fjölbreyttri
þjónustu.“
Hún segir starfsmenn sam-
henta og metnaðarfulla með
mismunandi þekkingu og reynslu
sem geri Hrafnistu þar af leiðandi
kleift að sinna íbúum og öðrum
þjónustuþegum. „Margbreyti-
leikinn er mikill í starfinu og við
lærum eitthvað nýtt á hverjum
degi og ég hætti ekki að dást að
þeirri þekkingu sem starfsmenn
hafa á hinum ýmsu sviðum bæði
tengt öldrunarþjónustunni og
líka almennt um allt mögulegt,
því að áhugasviðin eru mörg og
margbreytileg. Reynslubanki og
þekking starfsmanna er ótæmandi
fjársjóður sem gott er að geta leitað
til í þessu starfi.“
Enginn dagur er eins á stóru heimili
Sigrún segir það alltaf vera gaman
að vakna til vinnu á hverjum morgni.
Reynslubanki og
þekking starfs-
manna er ótæmandi
fjársjóður sem gott er að
geta leitað til í þessu
starfi.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX 38 KYNNINGARBLAÐ 2 3 . JA N ÚA R 2 0 2 0 F I M MT U DAG U RKONUR Í ATVINNULÍFNU