Fréttablaðið - 23.01.2020, Page 76

innar þetta árið. Hún heldur tón-
leika í Norræna húsinu 31. janúar
og flytur verk sem voru sérstaklega
samin fyrir hana eftir Þórönnu
Dögg Björnsdóttur, Þórunni Björns-
dóttur, Guðmund Stein Gunnarsson
og Birgit Djupdal. „Hún vinnur með
tónleikaformið á nýstárlegan hátt.
Fólk mun fara í skemmtilegt ferða-
lag í Norræna húsinu,“ segir Gunnar
Karel.
Tónlistarskóli Kópavogs er í
samstarf i við hátíðina. „Nem-
endur úr tónveri tónlistarskólans
munu ásamt tónsmíðanemendum
háskólans í Piteå vera með tónleika
í Hörpu og í Salnum í Kópavogi,“
segir Gunnar Karel. „Við erum svo
með hliðarhátíð 1. febrúar fyrir
börn sem heitir Myrkrabörn. Þar
verða f lutt verk sem eru skrifuð
Í GEGNUM TÍÐINA
HEFUR HÁTÍÐIN
ORÐIÐ EINN AÐALVETTVANGUR
FYRIR ÍSLENSK TÓNSKÁLD TIL
AÐ KOMA VERKUM SÍNUM Á
FRAMFÆRI.
My rk i r mú sí k-dagar hef jast l au g a rd ag i n n 25. janúar og st anda t il 1. febrúar. Hátíðin
fagnar 40 ára afmæli í ár og dag-
skráin tekur mið af því.
„Við fögnum 40 ára afmæli með
því að skoða söguna og gerum það
með því að horfa til framtíðar. Í ár
er sterk áhersla á íslenska flytjendur
og íslensk tónskáld, þar af fjölmörg
af yngri kynslóð og konur fá stórt
pláss,“ segir Gunnar Karel Másson
listrænn stjórnandi hátíðarinnar.
Viðburðir á hátíðinni verða um
tuttugu og Gunnar Karel nefnir
nokkra af mörgum: „Þetta verður
dúndurhátíð. Meðal merkra við-
burða má nefna Blóðhófni, kamm-
eróperu eftir Kristínu Þóru Haralds-
dóttur við texta Gerðar Kristnýjar
með myndverki Tinnu Kristjáns-
dóttur. Hlökk mun frumflytja tón-
leikainnsetningu úr plötu sem kom
út á síðasta ári. Marco Fusi, fiðlu-og
víóluleikari, spilar á víólu d’amore
og heldur tónleika þar sem hann
leikur eingöngu íslenska tónlist.
Atli Bollason er með innsetningu í
Norræna húsinu á opnunarathöfn-
inni. Hann kallar þetta sjónsmíð,
þarna er ekkert hljóð heldur mynd-
efni sem hann hefur unnið upp úr
hljóðum.“
Kvartett Atla Heimis
Á opnunartónleikunum í Nor-
ræna húsinu verður frumf luttur
f immti streng jak var tett Atla
Heimis Sveinssonar. Atli Heimir
lést á síðasta ári en skildi eftir sig
mikið óútgefið efni, þar á meðal
þennan strengjakvartett. „Óút-
gefin verk hans eru um 200, sérstakt
félag heldur utan um þau og leitast
við að koma þeim á framfæri. Það
starf hófst áður en Atli Heimir lést,“
segir Gunnar Karel. Sinfóníuhljóm-
sveit Íslands verður með tónleika á
Myrkum músíkdögum í Hörpu 30.
janúar og þar verður flutt verk eftir
Atla Heimi, Hjakk frá árinu 1979.
Heiða Árnadóttir sópransöng-
kona er staðarlistamaður hátíðar-
Áhersla á íslensk tónskáld
Myrkir músíkdagar hefjast á laugardag. Gunnar Karel Másson er listrænn stjórn-
andi hátíðarinnar. Meðal annars verður frumflutt verk eftir Atla Heimi Sveinsson.
Myrkir músíkdagar hafa viðhaldið ákveðinni menningarflóru, segir Gunnar Karel. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Verk eftir Atla
Heimi verður
frumflutt á há-
tíðinni. FRÉTTA-
BLAÐIÐ/GVA
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrunb@frettabladid.is
TÓNLIST
Kammermúsíkklúbburinn
Verk eftir Kodaly og
Rakhmaninoff
Norðurljós í Hörpu
Sunnudaginn 19. janúar
Flytjendur: Páll Palomares,
Ólöf Sigursveinsdóttir og Bjarni
Frímann Bjarnason.
Fyrir nokkru var kvartað yfir því að
löggur á landsbyggðinni væru svo
hallærislegar í íslenskum spennu-
þáttaröðum. Tilefnið var treggáfuð
sveitalögga sem var með leifar
af rækjusamloku í munnvikinu.
Löggurnar frá höfuðborginni voru
hins vegar alltaf með á nótunum og
flottar í tauinu. Í tónleikaskránni í
Kammermúsíkklúbbnum á sunnu-
daginn var sömuleiðis vegið að
Byrjaði vel, en endaði illa
Sumar var vel
leikið en annað
ekki, segir gagn-
rýnandinn.
dreif býlinu. Þar var hæðnislegur
texti um „bændur og búalið“. Hann
var í tengslum við aðra tónsmíðina
á dagskránni, Dúó fyrir fiðlu og
selló eftir Zoltán Kodály, sem Páll
Palomares fiðluleikari og Ólöf Sig-
ursveinsdóttir sellóleikari spiluðu.
Í tónleikaskránni var gefið í
skyn að lýðurinn í sveitinni í Ung-
verjalandi og Balkanlöndunum
hefði í gamla daga ekki borið neitt
skynbragð á fjársjóðinn sem fólst í
þjóðlögunum. Það þurfti lærða tón-
listarmenn, Kodaly og Béla Bartók,
til að bjarga menningarauðnum frá
því að gleymast. Þetta gerðu þeir
með því að ferðast um sveitirnar og
taka upp „gólið“ í sveitavarginum.
Frjálslegt og lifandi
Í verki Kodalys gat að heyra eitt-
hvað af þjóðlögunum sem fólkið
söng inn á upptökur. Þau voru þó
svo haganlega ofin inn í stærri
mynd háþróaðs tónmáls að maður
tók lítið eftir þeim. Tónlistin var
byggð upp eins og samtal tvegga
einstaklinga, þetta var ekki bara
aðal- og aukarödd. Raddirnar voru
réttháar, vógu hvor aðra upp, stund-
um með bergmáli, en oftar með
mótmælum, sem sköpuðu hrífandi
andstæður. Þær voru einkar lifandi
í meðförum hljóðfæraleikaranna.
Túlkunin var skemmtilega frjálsleg,
full af innlifun og snerpu. Tæknileg
atriði á borð við tónmyndun og
nákvæmni í samspili voru ágætlega
útfærð og vönduð.
Þetta eru góðu fréttirnar. Þær
slæmu eru að Tríó elegiaque nr. 2
eftir Rakhmaninoff, hitt atriðið
á efnisskránni, kom ekki vel út.
Tríóið er óvanalega langt, tekur um
þrjú korter og er ekki með bestu
tónsmíðum hans. Sennilega var
hann að hugsa heldur mikið um
Tsjajkovskíj, enda tónlistin samin
í minningu hans. Áhrif hans eru
mjög sterk, stundum einum of.
Tríóið er nánast eins og píanó-
konsert; píanóið er afar fyrir-
ferðarmikið, en fiðlan og sellóið
í bakgrunni. Bjarni Frímann
Bjarnason spilaði á píanóið og því
miður verður að segjast eins og er að
leikur hans einkenndist af óöryggi.
Hröð tónahlaup voru óhrein og
sullkennd, og áslátturinn almennt
óþæg ilega ha rðu r á hey r na r.
Strengjaleikararnir spiluðu betur,
en þó ekki alltaf. Upplifunin var því
langdregin og lítt ánægjuleg. Kort-
erin þrjú sem tekur að flytja verkið
voru eins og kosmískar eilífðir og
þannig á það ekki að vera.
Jónas Sen
NIÐURSTAÐA: Sumt var vel leikið en
annað ekki og sjálf tónlistin var misgóð.
fyrir börn og f lytjendur eru ungt
fólk.“
Listamannaspjall verður á hátíð-
inni þar sem áheyrendur fá innsýn
í ferlið á bak við ýmis verk og einnig
ævi og störf listamanna í þeim til-
vikum sem það á við.
Ekkert gefið eftir
Spurður hvaða máli Myrkir músík-
dagar skipti fyrir íslenskt menn-
ingarlíf segir Gunnar Karel: „Á
Myrkum músíkdögum hefur á
þessum 40 árum verið frumfluttur
ótrúlegur fjöldi verka, um það bil 25
verk á hverri hátíð. Í gegnum tíðina
hefur hátíðin orðið einn aðalvett-
vangur fyrir íslensk tónskáld til að
koma verkum sínum á framfæri.
Myrkir músíkdagar hafa viðhaldið
ákveðinni menningarf lóru með
því að halda áfram og gefa ekkert
eftir. Við höfum séð aðrar hátíðir
koma og fara en Myrkum músík-
dögum hefur tekist að halda velli.
Hún er ein af borgarhátíðunum og
fékk á síðasta ári viðurkenningu frá
Evrópsku listahátíðasamtökunum.
Þetta er sannarlega hátíð sem stefn-
ir alltaf upp á við.“
BÆKUR
Hin konan
Greer Hendricks
& Sarah Pekkanen
Þýðing: Magnea J. Matthíasdóttir
Útgefandi: JPV
Fjöldi síðna: 420
Kápa spennusögunnar Hin konan
er prýdd lofsyrðum. „Útsmoginn
sálfræðitryllir,“ sagði Library Journ-
al. „Rússíbanareið,“ var umsögn
Washington Post. „Kemur enda-
laust á óvart,“ sagði US Weekly. „Ein
besta bók ársins,“ sagði Glamour
Magazine af miklu örlæti.
Hin konan er þokkalegur sál-
f r æ ð i t r y l l i r
en ekki meira
en það. Helsti
kost u r bók-
a r i n n a r e r
hversu læsileg
hún er. Sagan
er hins vegar
alls ekki jafn
ófyrirsjáanleg
og gagnrýn-
endu r v i lja
vera láta.
A ð a l p e r -
sónan er Vanessa sem var í nokkur
ár í hjónabandi með manni sem hún
varð bæði fjárhagslega og andlega
háð. Hún rekur sögu sína fyrir les-
endum og segir frá því hvernig hún
lét blekkjast af Richard. Lesand-
anum verður fljótlega ljóst að þrátt
fyrir slétt og fellt yfirborð er Richard
ekki geðfelldur maður. Hann gerir
konu sína háða sér, einangrar hana
og virðist af einhverjum ástæðum
ætíð vita hvar hún er stödd og hvað
hún er að aðhafast hverju sinni. Eftir
sjö ára hjónaband yfirgefur Richard
hana vegna annarrar konu.
Lesandinn telur sig vita í hvaða átt
sagan er að fara og hefur að mestu
rétt fyrir sér. Í lok bókar er ákveðin
uppljóstrun, sem kemur lesand-
anum engan veginn í opna skjöldu.
Reyndar á það við um söguna í heild
að þótt hún sé fremur skemmtileg
aflestrar þá verður hún aldrei veru-
lega spennandi. Hún er líka lengri
en henni er hollt, rúmar 400 síður.
Lesandanum leiðist þó aldrei. Þann-
ig má vel mæla með bókinni fyrir þá
sem eru í leit að þokkalegri afþrey-
ingu. Meira en það er hún samt ekki.
Kolbrún Bergþórsdóttir
NIÐURSTAÐA: Spennutryllir sem kemur
ekki sérlega mikið á óvart en er þó ekki
slæm afþreying.
Eftir skilnaðinn
2 3 . J A N Ú A R 2 0 2 0 F I M M T U D A G U R28 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING