Gríma - 24.10.1932, Blaðsíða 11

ÞÁTTUR AF HALLDÓRI KRÖYER
9
er sagt, var séra Jörgen vínhneigður í meira lagi, og
þegar komið var að því að hann skyldi jarðsyngja
Jón, var hann mjög drukkinn og hafði ekkert búið
sig undir líkræðuna. Hóf hann nú samt blaðalaust
líkræðu í kirkjunni og byrjaði þannig: »Það er ljót-
ur siður að uppnefna fólk, eins og menn gerðu með
þenna framliðna bróður, sem hér hvílir í þessari
kistu«. Hélt hann svo ræðu sinni áfram í líkum tón,
og þótti Guðmundi bónda og fleirum ræðan ekki sem
heppilegust, og gekk mælgi prests að lokum svo fram
af honum, að hann stóð upp, og kvað lengur ekki
hlustandi á bull þetta, bað líkmennina að taka kist-
una og bera til grafar. Reiddist þá prestur, brýndi
raustina og mælti: »Þú bölvaður Brasilíu-Gvendur!
Láttu Krók vera! Þér kemur Kírókur ekkert við«.
Ekkert skeytti Guðmundur orðum prests; var kistan
út borin og látin síga í gröfina. Staulaðist prestur á
eftir, byrjaði að kasta moldarrekunum á kistuna og
sagði drafandi: »Af jörðu ertu kominn. Að jörðu
skaltu verða«. Lengra komst hann ekki. Halldór
bróðir hans var þar viðstaddur, þreif rekuna af
presti, kastaði þriðju moldarrekunni á kistuna og
sagði um leið: »Af jörðu skaltu upp aftur rísa, —
helvítis asninn þinn«. Seinasta setningin var auðvit-
að töluð til bróður hans, en aðeins sú fyrri til hins
framliðna. Var gröfin síðan fyllt og þessari ein-
kennilegu jarðarför lokið.
7. Frá Pétri Havsteen amtmanni og Halldóri.
Eins og kunnugt er, varð Pétur Havsteen amtmað-
ur yfir Norður- og Austuramtinu 16. maí 1850, og
settist hann þá að á Möðruvöllum i Hörgárdal. Árið
eftir (19. apríl), varð hann fyrir þeirri sorg að