Gríma - 24.10.1932, Blaðsíða 75

SIGLUNES-GLEÐRA
73
þetta, sprakk í því bjálki, sem lenti á tíu eða tólf
ára gamalli stúlku, svo að hún beið bana af. Var
fullyrt, að upp frá því hafi hún fylgt skipinu. —
Eins og áður er getið, var skipinu siglt til íslands.
Hreppti það storma mikla, rak á land við Siglunes
og brotnaði í spón; varð mannbjörg engin. Eftir
þetta þóttust menn oft sjá stúlkukrakka þar á nes-
inu; sást hún svo glöggt, að hægt var að lýsa klæða-
burði hennar. Varð engum mein að henni, en oftast
sást hún á undan stórhríðum. — Um hana var þetta
kveðið:
Siglu- nýta -nesi frá
nefndist skrítin brúða;
ofurlítil er að sjá,
í fannhvítum skrúða.
Hárið fléttað hefur nóg
hún og sléttan kambinn,
ofurglettin, mittismjó,
meður netta, svarta skó.
20.
Flskldráttnr sankti Pétnrs.
(Eftir handriti Gísla Konráðssonar).
Þegar sankti Pétur prédikaði við þann stóra sjó,
frétti hann af fiski-Júða einum, er væri allra manna
fisknastur, en vildi með engu móti við trú taka. Pét-
ur fór nú til fundar við hann, og boðaði honum trú,
en það var enginn vegur; talaði hann mjög digur-
lega um fiskveiði sína, og sagði að Pétur mundi
aldrei sig veiða, þó að hann hefði fiskari verið.
Sankti Pétur lézt þó kominn til þess að reyna við