Gríma - 01.09.1946, Qupperneq 36

12- SÍLFURSALÍNN ÖG URDARBÚINN [Grimi
hafa frétt til hennar út með sjó, fram í dal og uppi í
fjalli. Hefur hún vafalaust verið að skoða æskustöðvar
sínár. En þegar hann kom heim, var hún að sötra
mjólk úr skjólu heima hjá honum. — Síðan mælti
Þórður:
„Farðu varlega, sýslumaður minn, í dag. Njarðvík-
urskriður eru ekki fullruddar í ár, og af því að miklar
rigningar hafa gengið í allt vor, eru skriðurnar lausar,
svo að ekki má hestur stígur fæti út fyrir götuslóðann,
því að þótt ekki hreyfist við það meira en fáeinir stein-
ar, þá myndast fljótt heil skriða, sem getur tekið hest-
inn með sér niður allan bratta og fram af björgum við
sjóinn. Einnig skaltu vara þig á vatnsföllunum, sér-
staklega Jökulsá, því að nú hlýtur að vera mikill vöxt-
ur í henni, líklega ekki sundfær hestum."
„Já, já, eg þekki leiðina," svaraði sýslumaður.
Þórður var þögull um stund, en mælti síðan:
„Eg er að aðvara þig, af því að mig dreymdi ljótan
draum í nótt. Mig dreymdi, að eg sæi þig og fjölda
manns vera staddan á árbökkunum við Jökulsá á Dal,
og varst þú að yfirheyra vitni, en fyrir framan þig lá
dauður maður, sem mér sýndist vera líkur Guðmundi
víðförla."
„Af draumnum virðist ekki vera hægt að ráða neitt
óheillavænlegt fyrir mig," svaraði sýslumaður; „frekar
væri, að Guðmundi víðförla stafaði einhver hætta af
Jökulsá; en Guðmundur víðförli er nú fluttur suður á
Iand. — Jæja, gamli minn, þú -hefur haft óþægilegar
dráumfarir í riótt. — Það er bezt að fara. að halda af
stað.“
Gengu þeir síðan, sýslumaður og Þórður, niður af
Alfaborg og út í Borgarfjarðarkauptún. Þar voru hest-
arnir söðlaðir og allt tilbúið til brottferðar. Jafnvel