Gríma - 01.09.1946, Blaðsíða 79

GrímaJ SÖGUR JÓNS SIGFÚSSONAR 53
að sjá mig, því að hann hafði séð, þegar heyið fauk, en
ekki, hvað af mér varð. — Þegar eg kom heim, hellti eg
úr vettlingnum hálfri annarri mörk af blóði; síðan dró
eg vettlingsgreyið aftur á höndina og batt um fyrir
ofan eins og áður og lét það sitja í þrjá daga. Og svo
var Jón hraustur, að þegar eg leysti vettlinginn af
hendinni að þremur dögum liðnum, var fingurinn
alveg jafngóður.
d. Heimsókn Jóns í kóngsgarð.
Einu sinni gerði kóngurinn boð vini mínum, Hann-
esi Hafstein ráðherra, og bað hann að skreppa til sín;
hann þyrfti endilega að tala við hann um íslandsmál.
Hannes minn átti nú ekki heimangengt. Hann gerði
mér strax boð að finna sig; hann vildi ráðfæra sig við
mig. Eg hafði nú svo sem nóg að gera, en af því að eg
vissi, að Hannesi mínum lá nú á, þá brá eg mér suður
til hans.
„Getur þú nú ekki, Jón minn, skroppið fyrir mig
og fundið kóngsa?“ sagði Hannes, þegar við höfðum
heilsazt, — Eg sagði Hannesi mínum eins og satt var,
að eg ætti nú ekki hægt með það; eg ætti eftir öll haust-
verkin, þar á meðal að slátra um 200 fjár, því að þá
hafði eg stórt bú; mér fyndist líka, að honum stæði það
nú nær en mér að fara, þar sem hann væri ráðherra.
..Og skítt með alla ráðherra," sagði Hannes. ,,Þú ert nú
víst eins fær um að tala við .kóng. efns og eg,“ — Svo
lagði Hanney fast að mér og sagð.ist engum trey.s.ta. að
fara ferðina nema mér. Það varð svo loksins úr, að við
fórum báðir.
Það segir nú ekki af ferð okkar, fyrr en við komum
í kóngsríki um kvöldið. Þegar við komum heim að
kóngshöllinni og áttum að ganga fyrir kóng, segir