Gríma - 01.09.1946, Qupperneq 84

60 SÖGUR JÓNS SIGFÚSSONAR [Grima
botninum. Þegar eg var búinn að hreiðra um mig í
rúminu, fannst mér eins og það væri einhver ójafna
undir lærhnútunni á mér. Eg færði mig bara ofurlítið
til í rúminu, en um morguninn fór eg að aðgæta, hvað
þetta hefði verið. Fann eg þá silki-hnjáskjólið drottn-
ingarinnar undir neðstu sænginni í rúminu. Hún hafði
stungið því þar og svo gleymt því. Þá vissi eg strax, að
blessuð drottningin hafði gengið úr rúmi fyrir mér.
Mig dreymdi það um nóttina, að mér þótti kóngur
stinga í vasa mínn snærishönk. Ekki vissi eg þá í svip,
hvað sá draumur boðaði, en hann átti bráðlega að
koma fram. Eg vaknaði í lýsinguna um morguninn, og
ekki þurfti eg nema rétt að ræskja mig; þá kom stúlkan
strax með sokkana mína og skóplöggin. Hún spurði
mig eftir, hvort mér þóknaðist ekki að láta færa mér
kaffið í rúmið, en eg kvað nei við því; eg drykki aldrei
í rúminu heima.
Eg klæddi mig nú í snarhasti, þvoði mér upp úr gull-
mundlauginni drottningarinnar og fór svo út á hlað.
Eg signdi mig nú og gáði til veðurs, eins og eg var van-
ur. Það var bezta veður, bjart og hreinviðri með ofur-
litlu frosti, en blika í austrinu, og sá eg, að útlit var
fyrir bezta leiði heimleiðis seinnipartinn. Eg dreif mig
svo ínn til þeirrá kóngs og Hannesar, bauð þeim góðan
daginn og sagði við Hannes rétt si-svona: „Ekki dugar
þessi skratti, Hannes minn! Við verðum að fara að gera
eitthvað, ef við eigum að koinast heim í kvöld.“ „Kaff-
ið er alveg að koma,“ sagði kóngur, ,,og þú færð þér
sopá með okkur, Jóh minn.“ í samá bilikom drottning-
in með kaffið á parabakka, ásamt sykri, rjóma og nógu
sætabrauði. Hún bauð okkur góðan daginn og bað
okkur að gera svo vel. „Eigum við ekki að fá okkur tár
út í?“ sagði kóngiir og dró pyttlu undan koddanum sín-