Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1998, Side 22

síðan upphafleg lög um almanna-
tryggingar voru sett höfum við
skuldbundið okkur til að uppfylla tvo
mannréttindasáttmála og erum nú að
auki aðilar að Meginreglum Samein-
uðu þjóðanna um jöfn tækifæri fatlaðs
fólks, en í þeim er sérstaklega tekið
fram að aðildarríkin skuli tryggja að
öryrkjum sé ekki mismunað í mögu-
leikum til hjónabands og fjölskyldu-
lífs. Umboðsmaður Sameinuðu
þjóðanna í málefnum fatlaðra, Bengt
Lindqvist, sem á að hafa eftirlit með
því að mannréttindi fatlaðra séu í
heiðri höfð, sá ástæðu til að gagnrýna
það opinberlega í desember s.l.
hvernig reglugerð íslenskra stjórn-
valda takmarkar möguleika fatlaðra til
hjónabands og fjölskyldulífs.
Taki Alþingi ekki fyrir þessi brot á
lögum og mannréttindum komumst
við ekki hjá að fara með málið lengra,
reka það fyrir dómstólum og koma því
rækilega á framfæri við fjölmiðla í
nágrannaríkjum okkar hvemig íslensk
stjórnvöld fara með öryrkja, hvemig
ein ríkasta þjóð í heimi misnotar sér
veika vígstöðu fatlaðra. Kynningar-
leiðina er hentugast að framkvæma í
tengslum við opinberar heimsóknir,
enda málið svo einfalt að hver einasti
útlendingur skilur það á augabragði
og á auðvelt með að meta það í sam-
hengi við aðra þá landkynningu sem
að honum er haldið.
Garðar Sverrisson
Hrafn Sæmundsson fulltrúi:
“Gamall maður nýtur sín vel”
að var dálítið óvenjuleg sam-
koma sem haldin var í Gullsmára
í Kópavogi 7. mars 1998.
Þarna voru komin saman 170
manns og erindið var að rökræða og
pæla í nýjum við-
horfum í öldrun-
armálum. Kópa-
vogsbær, Félag
eldri borgara og
Frístundahópurinn
Hana nú boðuðu
til þessarar sam-
komu, ekki til að
finna upp hjólið
enn einu sinni eða
ræða faglega um
öldrunarmál heldur til að tala um nýja
hugmyndafræði sem ekki er þó nýrri
en það að fullorðið fólk í Kópavogi
hefur prufukeyrt hana í 14 ár. Þetta
er sú hugmyndafræði sem Frístunda-
hópurinn Hana nú byrjaði að móta
árið 1983 og sem hefur sannað sig
algerlega.
Við undirbúning ráðstefnunnar var
ákveðið, eins og áður segir, að nálgast
viðfangsefnið frá öðru sjónarhorni en
venjulegt er þegar rætt er um öldrun-
armál. Til að undirstrika þetta var
ákveðið að kalla til gamlan mann,
Marcús Túllíus Ciceró, en hann lauk
jarðvist sinni 45 árum fyrir Krists
burð.
“Þroskaskeiði ellinnar eru engin
föst takmörk sett og gamall maður
nýtur sín vel meðan hann gegnir
skyldum sínum og virðir dauðann að
vettugi. Af þessu leiðir að ellin reynist
jafnveldjarfarienæskan.” Svomælti
hinn vitri Ciceró.
Og í þessum anda var ráðstefnan
Frá
ráðstefn-
unni í
Gullsmára.
skipulögð og til að hefja leikinn og
flytja boðskapinn gengu fram í ræðu-
stól og við pallborð þau Vilhjálmur
Árnason heimspekingur, Þorgeir
Jónsson læknir og eldri borgari í
Kópavogi, Ásdís Skúladóttir félags-
fræðingur, Guðrún Jörundsdóttir
listvefari og eldri borgari í Kópavogi,
Ástríður Stefánsdóttir læknir og
Aðalsteinn Sigfússon félagsmála-
stjóri.
innig lásu félagar úr Bók-
menntaklúbbi Hana nú valda
kafla úr grískri heimspeki sem hæfðu
deginum og eldri borgarar sýndu fagra
vrkivaka.
Eins og áður segir er það augljóst
eftir starf Hana nú í Kópavogi í 14 ár,
að mikill munur er á þeirri hugmynda-
fræði sem þar er unnið eftir og þeirri
hugmyndafræði sem oft vill verða
ofan á í öldrunarþjónustu þar sem
reynt er að setja fullorðið fólk á sér-
stakan bás eftir verklokin. Að hanna
sérstakar þarfir fyrir “gamla fólkið”.
Að draga það út úr iðandi þjóðlífinu
og gera eitthvað fyrir það í stað þess
að vinna með því og að fólk vinni fyrst
og fremst sjálft í hlutunum.
Hugmyndafræði Hana nú er
einföld. Fólk byrjar að undirbúa ellina
með því að byrja, eða öllu heldur
halda áfram að taka virkan þátt í
iðandi lífi þjóðfélagsins áður en
kemur að verkalokum. Fólk á vinnu-
markaði og lífeyrisþegar fara saman
að skipuleggja “félagsleg ferðalög”
inn í þjóðfélagið. Eru beinir þátttak-
endur í listum, menningu, skemmtun
og almennu félagslífi með öðrum
aldurshópum í þjóðfélaginu.
Um þessa hugmyndafræði var
beint og óbeint skeggrætt á
ráðstefnunni í Gullsmáranum.
Ásdís Skúladóttir félagsfræðingur
og “Höfðingi” Hana nú dró hug-
myndafræðina saman á ráðstefnunni.
“Líf okkar ætti að vera ein samfella
þar sem upphafið, meginkaflinn og
lokakaflinn væru í fullkomnu
jafnvægi”.
Svona einfalt gæti þetta verið.
Hrafn Sæmundsson
22