Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.2000, Síða 54

Stjórn Öryrkjabandalags
íslands 2000-2001
Framkvæmdastjórn:
Garðar O. Sverrisson formaður/Daufblindrafélagið.
Emil Thóroddsen varaformaður/Gigtarfélagið.
Elísabet Á. Möller gjaldkeri/Geðverndarfélag íslands.
Gísli Helgason ritari/Blindrafélagið.
Valgerður Ósk Auðunsdóttir meðstjórnandi/SPOEX.
Aðrir í stjórn eru:
Ingi Rafn Hauksson/Alnæmissamtökin.
Guðbjörg Jóna Sigurðardóttir/Blindravinafélagið.
María Jónsdóttir/FAAS.
Júlía G. Hreinsdóttir/Félag heyrnarlausra.
Dagfríður Halldórsdóttir/Félag nýrnasjúkra.
Málfríður Gunnarsdóttir/Foreldra- og styrktarfélag heyrnardaufra.
Heidi Kristiansen/Foreldrafélag misþroska barna.
Sveinn Rúnar Hauksson/Geðhjálp.
Árni Sverrisson/Heyrnarhjálp.
Jón S. Guðnason/LAUF.
Björn Tryggvason/Málbjörg.
Helgi Seljan/MG-félagið.
Garðar Sverrisson/MND- félagið.
Óskar Konráðsson/Parkinson-samtökin.
Sigríður Jóhannsdóttir/Samtök sykursjúkra.
Pétur Bjarnason/SÍBS.
Arnór Pétursson/Sjálfsbjörg, lsf.
Þórir Þorvarðarson/Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra
Friðrik Alexandersson/Styrktarfélag vangefinna
Þorlákur Ómar Einarsson/Tourette- samtökin.
Jón Sigurmundsson/Umsjónarfélag einhverfra.
Stökur
Hann Óskar Björnsson í Neskaupstað sagðist hafa fengið launaseðil
í ágúst þar sem Kaupþing hafði tekið við því hlutverki sem bærinn
hafði áður. En Óskari brá þegar skatttakan var 21 þúsund í stað þeirra
tæpu fjögurra þúsunda sem hann hafði áður mánaðarlega greitt og rétt
var. Leiðréttingu fékk hann eftir að hafa eftir henni gengið, en setti þó
þessar vísur saman:
Hjá Kaupþingi er kaupið rétt
klippt og niðurskorið.
Á því get ég lifað létt
og látist fyrir vorið.
Ef ég mínum Drottni dey
og dey nú kannski fyrir vorið.
Vona ég að verði ei
af vergum tekjum mínum skorið.
Óskar Björnsson.
Kærkomin
sending
Þetta ágæta bréf fékk ritstjóri á
haustdögum frá Sigurbirni Ein-
arssyni biskupi og birtist það
hér í heild og er þakkað vel.
Kæri Helgi.
Vísuna “Gone away ein guter
Mann”, sem birtist í síðasta Frétta-
bréfi ÖBÍ (bls 25) lærði ég haustið
1929 af Guðmundi Kjartanssyni frá
Hruna, síðar jarðfræðingi, og hef ég
jafnan talið, að hann hafi verið aðal-
höfundur hennar, en fleiri í skólabekk
hans í Menntaskólanum kunna að
hafa hjálpað til við að setja hana
saman. Vísan er ort um Ólaf Briem
frá Stóra-Núpi, síðar magister í ís-
lenskum fræðum og kennara á
Laugarvatni, bekkjarbróður Guð-
mundar og náinn félaga. Ólafur hafði
forfallast eitthvað og ekki komið í
skólann í nokkra daga, en það vissu
félagar hans, að ekki var hann veikur
að ráði. Því settu þeir saman þetta
“erfiljóð” og sungu það við raust yfir
honum, þegar hann var “genginn
aftur”.
Báðir prestssynir, Guðmundur og
Ólafur, voru glaðsinna og gaman-
samir, þótt báðir væru hæglætismenn
og hljóðlátir í dagfari. Þeir voru víst
í 5.bekk þegar þetta gerðist, og það
vel á veg komnir í þýsku og latínu, að
þeir gátu slett báðum tungum
nokkuð, í bland við dönsku og ensku.
“Frater bone, vale”, þýðir: “Bróðir
góði, vertu sæll”.
Þetta er þér til vitneskju hripað og
sent.
Með góðri kveðju
Sigurbjörn Einarsson
Hlerað í hornum
Garðar Sigurðsson fyrrverandi
alþingismaður, komst oft snilldarlega
að orði á þingi. Einu sinni sagði
hann: “Það er nú meira snobbið hér
á Alþingi. Hér er maður sem heitir
Gunnar Sigurðsson og kallar sig
Thoroddsen. Svo er annar sem heitir
Ragnar Sigurðsson og hann kallar sig
Arnalds. Nú og svo er hér Eggert
Sigurðsson og hann kallar sig Hauk-
dal. Sjálfur er ég nefndur Garðar
Sigurðsson og er bara alls ekki
Sigurðsson”.
54