Spássían - 2012, Blaðsíða 25

25
„Það getur vel verið að það sé léttara yfir Ströndum
en öðrum ljóðabókum mínum. Hún er ort víða
um heiminn þar sem ýmislegt forvitnilegt hefur
orðið á vegi mínum. Landamæragæslan í ljóðheimi
mínum hefur oft verið mjög ströng en ég hef slakað
á henni á undanförnum árum. Samt hentar sumt
þessum heimi mínum betur en annað. Ef Skírnir
hefði fengið þvottavél og þurrkara fyrir að ferðast
til Jötunheima að sækja Gerði Gymisdóttur hefði ég
aldrei ort Blóðhófni en þar sem hann fékk sverð og
hest fannst mér sjálfsagt að yrkja bálkinn. Á þessu
ári hef ég farið í 11 upplestrarferðir til útlanda og
hef nýtt þær til að semja. Það er ákaflega dýrmætt að
fá að kynnast erlendum ljóðskáldum og fá að hlusta
á þau. Í sumar var ég fulltrúi Íslands á Parnassus-
ljóðahátíðinni í London þar sem einu skáldi frá
hverju Ólympíulandi var boðið. Þar gat ég flakkað
á milli upplestra hjá mörgum af bestu ljóðskáldum
heims. Maður heyrir ekki bara hvað þau yrkja um
og hvernig, heldur sér líka hvernig hægt er að flytja
ljóð. Það má syngja þau, kveða eða jafnvel láta sig
detta emjandi í gólfið eins og gert er í Indónesíu
þar sem ég var á tveggja vikna langri ljóðahátíð um
páskana. Ég tek samt fram að ég ætla ekki að taka
þann upplestrarstíl upp.“
Blóðhófnir kom út á dönsku í fyrra en á ensku nú
í ár. Þess vegna fór Gerður í upplestrarferð um
England og Wales nú í haust. „Þar fékk ég tækifæri
til að heimsækja heimili Brontë-systra í Haworth.
Þar gerðist nokkuð hliðstætt því sem ég fjalla um í
ljóðinu „Skór Marie-Antoinette“ úr Ströndum. Ég
varð svo heilluð yfir því að sjá sófann þar sem Emily
gaf upp öndina að ég smellti myndum af honum þar
til vörðurinn birtist og bað mig um að gjöra svo vel
að hemja mig. Það væri bannað taka myndir þarna
inni. Það er samt ekkert bannað að yrkja um þennan
sófa og nú hefur hann ratað inn í ljóð sem bíður
næsta ljóðasafns.“
ANGAN MINNINGANNA
Eitt af löndunum sem Gerður hefur ferðast til er
Indland en þar hefur hún tvisvar sótt ljóðahátíðir.
Sú fyrri fór fram á Kolkata og þangað hélt Gerður
með Sigurði Pálssyni skáldi. Í ljóðinu „Indland“
úr Ströndum yrkir Gerður um mann sem leggst
til hvílu á umferðareyju undir dagblaði. Ísland og
Indland mætast síðan í ljóðinu „Skarphéðinn í
Kolkata“ og enn er Gerður á Indlandi í „Silki“. Þar
svífa sjölin „niður úr hillum / og setjast í“ (bls.) lófa
ljóðmælanda og kaupmaður nokkur sver að þau séu
Landamæragæslan í ljóðheimi mínum
hefur oft verið mjög ströng en ég hef
slakað á henni á undanförnum árum.
Samt hentar sumt þessum heimi
mínum betur en annað. Ef Skírnir
hefði fengið þvottavél og þurrkara fyrir
að ferðast til Jötunheima að sækja
Gerði Gymisdóttur hefði ég aldrei ort
Blóðhófni en þar sem hann fékk sverð
og hest fannst mér sjálfsagt að yrkja
bálkinn.
„