Íþróttablaðið - 01.04.1987, Side 11

Atli Hilmarsson
„Ég var feitur og pattaralegur sem krakki," segir Atli Hilmarson
hæst ánægður ef ég kom boltanum
klakklaust til samherja," segir Atli og
gerir góðlátlegt grín af sjálfum sér.
„Ég spilaði lítið í leiknum - kannski
sem betur fer, en reynslan var mér góð.
Jóhann Ingi er mjög sanngjarn þjálfari
og tekur menn ekkert útaf þótt þeir
geri smá mistök. Ég man að Gústaf
Björnsson lék sömuleiðis sinn fyrsta
landsleik gegn Dönum. Töluverð bið
var í næsta landsleik en skömmu eftir
mína frumraun í landsleik var leikinn
pressuleikur og ég var í hvorugu lið-
inu.
— Hvað finnst þér um Bogdan?
„Bogdan er mikill persónuleiki og
menn verða að taka honum eins og
hann er því hann hefur dálítið furðu-
lega skapgerð. Sem handboltaþjálfari
er hann í allra fremstu röð og á ég hon-
um mikið að þakka. Hann hefur eflt
mig gífuriega mikið því ég fór ekki að
sýna neitt með landsliðinu fyrr en und-
ir hans stjórn. Þegar ég lék með FH
æfði ég einu sinni í viku með landslið-
inu og tók hann mig ærlega í gegn.
Honum tókst að skóla mig til. Mann-
lega hlið Bogdans er dálítið öðruvísi en
maður á að venjast - þó ekki í nei-
kvæðri merkingu. Bogdan hefur hjálp-
að mér í erfiðleikum og hann ber
traust til sinna leikmanna."
— Hvernig var tímabilið í Sviss, þú
varst í stuði þar?
„Ég var í góðri æfingu á þessum tíma
og sjálfstraustið var í hámarki. Bogdan
átti mestan þátt í því. Ég hafði það á
tilfinningunni að ég væri númer eitt í
þessari stöðu og var því aldrei hrædd-
ur um að einhver annar tæki mína
stöðu. Alfreð var þar á bekknum en í
leikjunum gegn Júgóslövum um dag-
inn var ég á bekknum og Alfreð spilaði
mest allan tímann. Það sem hjálpar
mikið er að við Alfreð er góðir vinir og
aldrei hefur komið til neinna vandræða
okkar á milli. Félagsskapurinn í lands-
liðinu er í einu orði sagt frábær og
herða menn hverjir aðra. Liðsheildin er
stórkostleg og það er virkilega gaman
að taka þátt í þessu. Vinskapur okkar
allra nær langt út fyrir völlinn því við
erum allir góðir félagar og komumst
langt á því. Tíminn í Sviss var stórkost-
legur en jafnframt mjög erfiður. Við
vorum í góðri samæfingu, sjáifstraust
okkar var í lagi og því gekk okkur vel.
Flestir okkar hafa þekkst frá því við
vorum saman í 16 ára landsliðinu og
stöndum við ætíð saman þótt við leik-
um hverjir á móti öðrum með félagslið-
um. Léttleikinn er ætíð með í spilinu
enda er alltaf slegið á létta strengi þeg-
ar Sigurður Sveinsson er með. Hann
sárvantaði í Sviss.“
— Kitlar það ekki hégómagirnina
að leika vel og vera í landsliðinu?
„Óneitanlega vill svo vera þegar vel
gengur - sérstaklega þegar heims-
meistarakeppnin stóð yfir og við feng-
um fréttir að heiman hve áhugi fólks
var gífurlegur. Þetta náði hámarki í
leiknum gegn Rúmenum sem við unn-
um og er í mínum huga stórkostlegasti
leikur sem ég hef tekið þátt í.“
Talandi um leikinn gegn Rúmenum
er hann einn mest spennandi leikur
sem við höfum orðið vitni að. Stutt var
til leiksloka þegar Atli vann boltann,
brunaði fram og vippaði yfir rúmenska
risann í markinu. „Sú stund sem tók
mig að drippla boltanum upp völlinn er
sú hrikalegasta sem ég hef lifað. Leikar
stóðu jafnir og ég með úrslitin á mínu
valdi. Síðan vippaði ég yfir risann sem
ég mátti alls ekki gera í þessari stöðu
því hann var tveir metrar á hæð. Sem
betur fer fór boltinn inn.“
— Þú þykir slánalegur og í mjósta
lagi, færðu litið að borða?
„Mamma og konan mín hafa margoft
verið spurðar að þessu - sérstaklega í
seinni tíð. Ég borða mjög eðlilega en
brenni þessu greinilega jafn óðum.
Annars teygðist mjög snögglega úr
mér því ég var feitur og pattaralegur
sem krakki."
Atii Hilmarsson Iék þrjú keppnis-
tímabii með Fram í 1. deild en hélt síð-
an til Þýskalands. Hann á yfir 100 leiki
með meistaraflokki Fram en eins og
flestum er kunnugt gerði Atli hlé á
atvinnumennsku sinni og lék með FH í
1. deild eitt keppnistímabil. Fram lék
þá í 2. deild en Atla langaði til að leika
með toppliði og i-'fnframt halda sæti
11