Íþróttablaðið - 01.04.1987, Blaðsíða 45

mynda, þá setur maður sig ósjálfrátt í
stellingar þegar boltinn er kominn inn
á línu eða ef leikmaður er að búa sig
undir stökk. En það er alger vitleysa að
betri myndir náist ef maður er með
mótor. Maður er stöðugt með höndina
á skerpustillingunni (en það er flott ís-
lenskt orð yfir það sem við köllum
fokus) og yfirleitt er það fyrsta myndin
í hverri myndröð sem er best, því oftast
er smellt af á því augnabliki þegar at-
burðurinn á sér stað.“
Er nauðsynlegt að hafa þekkingu á
íþróttagreininni sem verið er að
mynda?
„Ja, það er alla vega ekki verra.
Smám saman lærir maður inná liðin og
þekkir leikkerfi uppáhalds liðanna
sinna og maður getur því verið nokk-
uð viss um hver stekkur upp og hvar.
Sú reynsla kemur sér auðvitað mjög
vel fyrir íþróttaljósmyndarann.“
Nú ert þú sjaldnast eini ljósmyndar-
inn á vellinum, hugsar þú um það sem
hinir eru að gera?
„Já, þótt það sé nú sjaldnast mikill
tími til að fylgjast með þeim, því ef eitt-
hvað er að gerast þá eru allir að
mynda. En ég reyni mitt besta til að
vera ekki með nákvæmlega eins mynd-
ir og ég held að birtist í hinum blöðun-
um.“
Ræður þú hvaða myndir birtast í
blaðinu eða er það í höndum íþrótta-
fréttamannanna?
„Yfrileitt reynum við að tala okkur
saman um hvaða myndir verða notaðar
og nýverið var tekin upp sú stefna að
nota færri myndir og stærri og það eru
ljósmyndarar yfirleitt ánægðir með því
ein stór mynd nýtur sín yfirleitt betur
en margar litlar. Við erum einnig farnir
að nota litmyndir í auknum mæli og
það er mun erfiðara fyrir okkur ljós-
myndarana því yfirleitt er mjög slæm
lýsing í íþróttahúsum hérlendis, það
fann ég mjög vel þegar ég var að
mynda heimsmeistaramótið í hand-
bolta í Sviss en það er eitthvað það
skemmtilegasta sem ég hef gert.“
Fyrst þú ert farinn að tala um það
skemmtilegasta verður að spyrja þig
um það leiðinlegasta sem þú lendir í.
„Það er að hanga yfir lélegum fót-
boltaleik í leiðinlegu veðri og ég tala
nú ekki um ef maður gerir eins stór-
kostleg mistök og þegar Valur og
Juventus léku hér á landi. Þá vorum
við tveir eða þrír ljósmyndarar frá
Mogganum og þegar farið var að skoða
afrakstur myndatökunnar kom í ljós að
enginn okkar hafði tekið mynd af
Platini. Svoleiðis nokkuð á ekki að
koma fyrir ef menn tala saman og
skipuleggja hlutina.1'
Þessi mynd Bjarna Eiríkssonar var kjörin
karatemynd ársins 1986. Einbeitnin
og keppnisskapið skín út úr svip kvennanna.
45