Íþróttablaðið - 01.06.1993, Blaðsíða 34
Kolbrún Hreinsdóttir, Sigurmon
Hartmann og Sigurður Jónsson.
varð þar með yngsti íslenski lands-
liðsmaðurinn fyrr og síðar. Þá voru
erlend stórlið farin að fylgjast með
Sigurði og menn vissu að ekki myndi
líða á löngu þar til hann yrði at-
vinnumaður í fótbolta. Sú varð og
raunin.
Sigurður hóf atvinnumennsku
sína í knattspyrnu hjá Sheffield
Wednesday og lék síðar með Lund-
únarisanum Arsenal. Mikil meiðsli
settu þó strik í reikninginn hjá hon-
um sem urðu reyndar til þess að
hann neyddist til að hætta í atvinnu-
mennsku og halda heim á leið. Hann
hóf þá að leika með Skagamönnum
að nýju og varð íslandsmeistari með
þeim ífyrra. Nú eiga Skagamenn titil
að verja og er Sigurður mikilvægur
hlekkur í þeirri sterku keðju sem til
þarf svo að tiltilvörnin takist.
En hvað finnst Sigurði um
atvinnumennskuferil sinn? Var sá
ferill honum vonbrigði?
— Nú er það óumdeilt að þú varst
eitthvert mesta efni sem komið
hefur fram í íslenskum fótbolta.
Heldur þú að þú hafir náð því fram
sem þú gast í fótbolta með því að
fara að leika á Englandi?
„Segðu pabba þínum að hann sé
bestur í fótbolta!"
„Áherslurnar í Sheffield voru aðrar
en ég átti að venjast. Það var mikið
lagt upp úr líkamlegum styrk en
minna fór fyrir því að knatttækni
manna væri æfð.
Á þeim árum, sem ég var í Shef-
field, styrktist ég mikið líkamlega og
bætti mig mjög á því sviði. Ég spilaði
lítið á mínu fyrsta ári en meira hin tvö
árin og öðlaðist einnig töluverða
reynslu við það."
— Var þá ekki lögð áhersla á að
leika áferðarfallega knattspyrnu í
Sheffield?
„HLJÓP 10 KM Á HVERJUM DEGI í ÞRJÁ
MÁNUÐI"
„Nei, ég myndi ekki segja það.
Mistök mín voru að kynna mér ekki
hvað í boði var hjá öðrum liðum. Ég
hefði líka átt að kynna mér aðstæð-
urnar í Sheffield betur; hvernig fót-
bolta liðið spilaði og hvernig æfing-
um væri háttað.
Mér leist mjög vel á framkvæmda-
stjóra liðsins, Howard Wilkinson, og
það sem hann hafði fram að færa. En
æfingarnar voru ekki eins og ég hafði
átt von á. Þetta voru sífelld götu-
hlaup. Wilkinson sagði að ég væri
ekki í nægilega góðu formi, þannig
að ég mátti sætta mig við það að
hlaupa erfið götuhlaup, upp og niður
brekkur, einn míns liðs til þess að ná
því formi sem aðrir leikmenn liðsins
voru í. Það má eiginlega segja að ég
hafi hlaupið u.þ.b. 10 km langhlaup á
hverjum einasta degi í þrjá mánuði á
þessum tíma."
„Howard Wilkinson er af enska
skólanum. Þaðer Ijóstað þaðer mik-
ið fyrirtæki að reka lið í 1. deildinni
og þá spyrja menn kannski ekki að
fegurð knattspyrnunnar heldur er lit-
ið á árangurinn.
Wilkinson lagði t.d. mjög mikið
upp úr ýmiss konar tölfræði. Hann
sagði t.d. að því fljótar og því oftar
sem við kæmum boltanum frá okkar
marki þeim mun meiri líkur væru á
að við gerðum mark hinum megin;
því fleiri hornspyrnur sem við fengj-
um í leikjum þeim mun meiri líkur
væru á því að við skoruðum o.s.frv.
Það má eiginlega segja að Wilkinson
hafi lagt mikið upp úr pressu og því
að djöflast í andstæðingunum en það
kemur auðvitað niður á fínna spili.
Wilkinson var lengi trúr þessari
sannfæringu sinni en sá síðan að
þessi fótbolti bar ekki árangur. Hann
var m.a. látinn fara frá Sheffield
vegna þess að árangur liðsins var
slakur. Hann tók þá við Leeds liðinu
og með breyttum áherslum náði
hann árangri þar."
— Hvernig karakterar eru
Englendingar og hvernig fannst þér
að umgangast þessa menn?
„Ég get ekki sagt annað en að ég
kunni mjög vel við Englendinga. Það
var náttúrlega erfitt að kynnast þeim
fyrst eftir að ég kom út. Mér var þó
tekið opnum örmum og eftir að ég
kynntist þeim varð ég mjög hrifinn af
þeim og hef gaman af enskum karakt-
erum."
„Pabbi — þú ert lang-bestur í fót-
bolta á íslandi."
— Hver var skrautlegasti náunginn
sem þú kynntist þarna úti?
„Ætli það sé ekki Paul Merson hjá
Arsenal þegar hann var hvað skraut-
legastur. Hann er feikilega sterkur
leikmaður sem getur miklu meira en
hann hefur sýnt. Hann er eiginlega
svolítill prakkari ísér, hefurtil dæmis
gaman af því að standa í veðmálum
og honum þykir bjórinn heldur ekki
slæmur.
Það má einnig segja að fjölmiðlar
fylgi svona skrautlegum karakterum
eftir og blási upp allt sem þeir gera. í
því sambandi má t.d. benda á Paul
Gascoigne en það var alveg sama
hvað hann gerði eða átti að hafa gert
— allt var blásið upp í fjölmiðlum.
Það gefur augaleið að þeir leikmenn,
sem fremstir standa, eiga sér því lítið
einkalíf og verða að passa sig vel að
halda sig innan siðsamlegra marka."
— Hvað er eftirminnilegast frá
ferlinum?
„Það eru eiginlega engir toppar í
þessu hjá mér — ekki ennþá. Mér er
þó ofarlega í huga mót nokkurra liða
sem haldið var á Wembley en þá lék
ég með Arsenal-liðinu gegn Samp-
doria, Juventus og Benfica. Við fór-
34