Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 2016, Síða 116

115GUFUSKÁLAR Á SNÆFELLSNESI: FORNLEIFARANNSÓKN 2008-2015
2012 (sjá mynd 17) gengur sjór upp að minjunum og er einna mest landbrot
á þessu svæði. Strandlínan færðist inn um 2,5 metra milli áranna 2008,
þegar rof línan var fyrst mæld fyrir rannsóknina, og 2013.38 Nýjustu tölur
liggja ekki fyrir en samanburður á loftmyndum bendir til að annað eins hafi
horfið frá 2013 til ársins 2016. Tóftin sem var valin til uppgraftar var sýnileg
í sniði sem teiknað var árið 2008 og greinilegar grjóthleðslur sáust í rofi.
Yngri verbúð
Í ljós kom að grjóthleðslur í veggjum stóðu mun betur en ráð var gert
fyrir og þegar yfir lauk voru þeir vel yfir einn metra á hæð. Ástæðan fyrir
þessari góðu varðveislu er hið mikla sandfok sem er á svæðinu. Það hefur
fyllt tóftina f ljótt af sandi og þannig stutt vel við veggina sem voru lítt
fallnir. Þannig hefur hin mikla hreyfing jarðvegs hjálpað til við að vernda
þessa byggingu á meðan annars staðar á svæðinu stuðlar hún að eyðingu
með afhjúpun.
Engar stoðarholur komu í ljós og ekkert torf var að finna sem túlka
mætti sem leifar af þaki. Það hefur því líklega verið tjaldað eða reft yfir létta
38 Lilja B. Pálsdóttir 2014, bls. 13.
Mynd 18. Grjóthleðslur verbúðar í rofi árið 2011. Ljósmynd: Lilja Björk Pálsdóttir/Fornleifastofnun Íslands.