Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 2016, Blaðsíða 209

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 2016, Blaðsíða 209
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS208 eru brotin. Sviðsetning þessa tiltekna menningararfs er ósveigjanleg og það er ósveigjanleikinn sem gefur honum það gildi sem hann hefur. Það þýðir ekki að það mætti ekki búa til annars konar sviðsetningu sem notaðist við einhverja hluta af táknheimi þjóðbúningsins. Það hefur til dæmis heppnast ágætlega að setja upp leikrit eftir Shakespeare í alls konar útfærslum sem skáldinu sjálfu hefði aldrei til hugar komið og sem vekja upp hrylling hjá sjálfskipuðum gæslumönnum arf leifðar hans. En það myndi krefjast sköpunar – úthugsunar og ásetnings sem mögulega er ekki menningarpólitísk innistæða fyrir í tilfelli þjóðbúningsins. Þjóðbúninga sauma konurnar hafa vald sem þær beita, sam kvæmt lýs ing- um Bryndísar, eins og upplýstir en óbifan legir ein ræðis herrar. Menn ing ar- arfur er vett vangur alls konar vald beitingar og valdabaráttu og það er eitt af því sem gerir menn ingar arfs rannsóknir jafn frjóar og áhugaverðar og þessi bók ber vitni um. Þéttasta umfjöllunin í bókinni er um kven búninginn og kven líkamann. Greinar Bryndísar, Karls Aspelund og Ólafs Rastrick („Í húð og hár“) gefa lesandanum innsýn í nokkur meginstef í sambúðarsögu kvenna og íslensks menningararfs. Grein Ólafs er sú eina í ritinu sem tekur ekki mið af ákveðnum menningararfi heldur fremur andstæðunum sem sköpuðu hann: alþjóðlegum tísku straumum á milli stríðs árunum. Hún sýnir vel hvernig menningararfur er val og hvernig hann getur orðið vett- vangur valdbeitingar. Gríðarmiklar og hraðar menningarbreytingar urðu á Íslandi á fyrri hluta 20. aldar og almennt var stemmningin sú að það væru allt saman framfarir og helsta vandamálið að breytingarnar gengju ekki nógu hratt og ekki nógu langt. Stórskáld fyrirurðu sig fyrir þjóð sem kunni ekki að bursta í sér tennurnar eða nota húsgögn. Það gleymist líka oft að upphafning fornaldarinnar – Íslendingasögurnar sem þjóðareign – og skilgreiningar á því hvað væri þjóðlegt og hvað ekki voru hluti af þessari nýgervingu allri saman. Og þó að f lest fólk vildi fegið gleyma sem fyrst fátækt og fásinni íslenska bændasamfélagsins, þá kölluðu breytingarnar óhjákvæmilega fram tilfinningar á borð við söknuð og kvíða sem brutust út á nokkrum afmörkuðum sviðum. Eitt af þeim var útgangurinn á íslensku kvenfólki. Það er eftirtektarvert að þeir sem einkum tóku til máls til varnar gömlum hefðum voru miðaldra eða eldri karlar í Reykjavík, oftast embættis- og menntamenn, sem sjálfir gengu umhugsunar- og kinnroðalaust í jakkafötum með nýjasta sniði frá London, en fannst það hneyksli ef konur gengu um með drengjakoll. Það er auðvitað val að telja að kvenbúningur sé menningararfur en að karlfatnaður sé það ekki. Meginstef í allri menningararfssköpun er að gæslumönnum arfsins
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.