Stefnir - 01.04.1950, Qupperneq 76

74
sTF.FNIR
Hann benti á tösku sína, sem enn stóð þar, sem hann haíði sett
hana.
Ég kom seint í gærkvöldi. Það var ekkert herbergi handa mér.
Svo að ég skildi tösku mína eftir og fór. Það var fögur nótt. Getið
þér veitt mér húsnæði í dag. Eg vonast til að dvelja hér dálítinn
t-'ma.“
Það kom undrandi gremjusvipur á andlit veitingakonunnar.
„Þér komuð hér í gærkvöldi?“
Hann kinkaði kolli.
„Og ekkert herbergi, segið þér?“
„Ég missti af vagninum . . . Unga stúlkan var mjög elskuleg. En
það var ekkert herbergi.“
„Hún sagði, að það væri ekkert herbergi! Hvað, það er einkenni-
legt. Og þér urðuð að ganga alla leið aftur til þorpsins! Það var
leiðinlegt! En hvað stúlkan var skeytingarlaus. AuðvitdS var til her-
bergi!“

\/y
Frídagur dýragarSsvarSarins.