Stefnir - 01.06.1955, Side 27

BERTRAND RUSSEL:
l^íðan árið 1945 hefur Rússum
tekizt hið bezta að fram-
kvæma mörg af stærstu áform-
um sínum, og því hyggja sumir
þeir, sem ekki muna nema fáein
ár aftur í tímann, að hinn hag-
stæði byr muni endast þeim allt
þar til skútan er komin í örugga
höfn. En þeir sigrar, sem Rússar
hafa unnið eru engu merkari en
sigrar Hitlers á árabilinu 1933—
1940. Hitler beið lægri hlut, enda
var öllum skynsömum mönnum
ljóst, að svo mundi fara. Rússar
munu einnig bíða ósigur og liggja
til þess sömu ástæður.
Sagan sýnir, að allt frá því
á 16. öld hafa allar þær meg-
inlandsþjóðir, sem átt hafa vexti
og viðgangi að fagna, gert til-
raun til þess að leggja und-
ir sig heiminn. Spánverjar urðu
fyrstir til þess. Og þeir höfðu
flest það til brunns að bera, sem
til þess þurfti. í fyrsta lagi var
nær allur Vesturheimur undir yf-
irráðum þeirra. Þeir áttu gilda
sjóði gulls og silfurs, er þeir
gátu neytt til kaupgreiðslu mála-
liðs síns, og meira að segja að
auki í mútufé til ráðamanna
þeirra ríkja, sem voru þeim óvin-
veitt. Samt sem áður biðu þeir
lægri hlut.
Frakkar, sem sökum trúar sinn-
ar hefðu átt að fylgja Spánverj-
um að málum, léku þá svipað
hlutverk sem Tito leikur í dag.
Hollendingar og Englendingar
sigruðu þá með herkænsku sinni
og þrákelkni. Undir lokin var
franska konungsættin sezt á veld-
isstól Spánar og sagt er, að Lúð-
vík 14. hafi látið sér þau orð um
munn fara, að Pýreneafjöllin
væru loks úr sögunni.
Þó hafði Lúðvík 14. ekki dreg-
ið rétta ályktun af málalokum
þessum. Honum sýndist svo, að
loks væri Frakkland orðið öfl-