Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1973, Qupperneq 161

159
Greinargerð og ályktunartillaga réttarmáladeildar, dags. 7. mars
1974, staðfest af forseta og ritara 18. apríl s.á. sem álitsgerð
og úrskurður læknaráðs.
4/1974
Saksóknari ríkisins hefur með bréfi, dags. 11. mars 1974, leitað
umsagnar læknaráðs varðandi meint brot G.S-sonar, gæslufanga í
hegingarhúsinu, Reykjavík, gegn 211. gr. almennra hegningarlaga
nr. 19/1940.
Málsatvik eru þessi:
Hinn 26. desember 1973 var komið að Ó.J-dóttur, fæddri ... 1908,
látinni í íbúð hennar að ..., Reykjavík. Hafði hún verið stungin
með hnífi og skorin á háls. Auk þess var hún með stungusár á baki.
1 íbúðinni var einnig sonur Ó., G.S-son, f. ... 1932, þar til heim-
ilis. Samkvæmt skýrslum lögregluþjóna, sem komu á staðinn, kveðst
hann hafa svipt móður sína lífi. G. var handtekinn og færður í
gæsluvarðhald.
Með úrskurði sakadóms Reykjavíkur, kveðnum upp 27. desember 1973,
var kærði úrskurðaður til að sæta því, að rannsókn færi fram á and-
legum og líkamlegum þroska hans og heilbrigði. Rannsóknin fór fram
á Kleppsspítala, og framkvæmdi hana ólafur Jóhann Jónsson deildar-
læknir. Álitsgerð hans er dagsett 14. janúar 1974 og hljóðar svo:
"G.S-son er fæddur £ Reykjavík ... 1932 og er sonur Ó.J-dóttur.
Fram undir tvítugt var G. skrifaður G-son, en þá var föðurnafni hans
breytt og var hann eftir það skrifaður sonur S.ó-sonar, en G. mun
lítið samband hafa haft við föður sinn. Ekki er vitað um geðveiki
hjá nánustu ættingjum G.
G. er alinn upp hjá móðurafa sínum og ör.imu að ... í . . .hreppi í
...sýslu til 9 ára aldurs, en þá flytur hann til móður sinnar í
Reykjavík og var til heimilis hjá henni eftir það.
Að sögn móður var G. fremur lundgóður, léttlyndur, en alltaf frekar
feiminn og hlédrægur sem barn. G. gekk sæmilega vel í barnaskóla.
Hann fór í I. bekk gagnfræðaskóla, en las lítið um veturinn og féll
á prófi um vorið. Eftir þetta varð ekki úr frekari skólagöngu, þó
mun G. um tíma hafa haft hug á iðnskólanámi. Upp úr þessu varð G.
einrænn og forðaðist skólafélaga sína.
Hann vann fyrstu árin fyrir sér sem þingsveinn en dvaldist að ...
/hjá móðurforeldrum sínum/ á sumrin. Eftir að hann hætti hjá þing-
Inu vann hann hina og þessa ígripavinnu, en var þess á milli oft
atvinnulaus. Hann hélt sig, að sögn móður, mikið inni, virtist oft
sljór og eiga erfitt með að einbeita sér, var alltaf óánægður með
sín störf og hafði áhyggjur út af framtíðinni. Stundum fékk hann
æsings- og reiðiköst. Ásakaði þá móður sína fyrir að hafa átt sig
og fannst jafnvel almenningur gera grín að henni fyrir að eiga sig.
Ennfremur fannst honum kunningjarnir svíkja sig og hlæja að sér.