Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1973, Qupperneq 174

172
samið dómskjal þetta og sé það rétt, er þar er greint. Vitnið
segir, að sjúkraskýrslu þessa hafi vitnið samið í ársbyrjun 1970
og sé skýrslan byggð á rannsókn, sem vitnið hafi unnið að seinni
hluta árs 1969 og fyrri hluta árs 1970. Efni dskj. nr. 16 er les-
ið fyrir vitninu, og segir vitnið rétt, sem þar er greint og kann-
ast við undirskrift sína.
Vitnið segir, að það hafi séð Á. nýlega, og venjulega líði ekki meira
en einn til tveir mánuðir á milll þess að vitnið sjái Á. Á. sé nú
í Höfðaskóla, Heyrnleysingjaskólanum, þar eingöngu í tímum hjá ...
og svo í leikskóla. Vitnið segir, að síðan í maí 1971 hafi orðið
töluverðar framfarir hjá Á., enda þótt þær séu ekki eins örar og
á tímabilinu frá því í desember 1969 þar til í maí 1971, en fram-
farir Á. á þeim tíma hafi verið óvenjulega miklar. Vitnið segir,
að Á. hafi farið fram um málnotkun, skilningur hans hafi aukist,
og hegðun sé ekki eins afbrigðileg. Aðspurt segir vitnið, að útlit
Á. sé fyllilega eðlilegt, þetta sé fallegur drengur, afbrigðileg-
heitin lýsi sér fyrst og fremst í hegðun hans, kontaktleysi og
málleysi.
Vitnið er spurt að því, hvort það telji það, sem að Á. er, vera
eðlilegar afleiðingar af því, að móðir hans hafi fengið rauða hunda
meðan hún gekk með hann, og svarar vitnið því til, að Á. hafi ekki
hin helstu klassisku einkenni um congenit rubella syndrome en
þrennt hafi hann, sem sé eins og á öðrum börnum með congenit rubella
syndrome, það sé í fyrsta lagi fávitaháttur, en á þessum börnum megi
reikna með fávitahætti í 15% af tilfellum, í öðru lagi atferlistruf1-
un, en hún er mjög algeng hjá þessum börnum, í tilfelli Á. er um
autistisk einkenni að ræða, og þau einkenni finnist líka á þessum
börnum, í þriðja lagi málleysi, en málleysi Á. sé meira en greind
hans gefi til kynna, en vitnið tekur fram, að af börnum, sem vitnið
hafi athugað í Heyrnleysingjaskólanum, þá sé áberandi meira málleysi
hjá börnum með rubella syndrome en börnum, sem eru heyrnarskert af
öðrum meðfæddum ástæðum, og telur vitnið, að málleysi Á. stafi af
global afasy, en það sé algengara hjá börnum með rubella syndrome
en öðrum.
Vitnið tekur fram, að í bréfi, sem vitnið hafi fengið frá Thomas
C. Peebles, prófessor í læknisfræði við Harvardháskóla, dags. lO.júlí
1970, þá segi prófessorinn, að við blóðvatnspróf á móður Á. og Á.
þá væri það sannað, að móðir Á. hafi fengið rauða hunda á meðgöngu-
tímanum. Prófun þessi hafi átt sér stað, þá er móðir Á. fór með
hann í seinna skiptið til Bandaríkjanna. Vitnið tekur fram, að frá
faraldrinum af rauðum hundum, sem gekk 1963, hafi ekki komið upp
faraldur af þessum sjúkdómi fyrr en á þessu ári, en sjúkdómur þessi
fari um sem faraldur, þannig að fullvíst megi telja, að Á. hafi
ekki getað fengið rauða hunda eftir fæðingu og til ársins 1970.
Aðspurt segir vitnið að skoðanir séu mismunandi um það, hve lengi
á meðgöngutímanum það sé hættulegt, ef móðir fái rauða hunda. Menn
séu þó nokkuð sammála um, að fái kona rauða hunda á fyrstu 4-6 vik-
um meðgöngutímans, þá séu 60% líkur fyrir fósturskemmdum, en hættan
fari minnkandi því lengra sem líður á meðgöngutímann. Vitnið tekur
fram, að fundist hafi tilfelli um fósturskemmd vegna rauðra hunda,
sem móðir hafi fengið, þegar hún hafi gengið með í 4-5 mánuði."
1 skýrslu heyrnardeildar Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur, dags.
8. október 1970, segir svo um Á.K-son: