Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.04.1953, Qupperneq 33

31
góðu síðsumarfóðri handa mjólkurkúm. Um hafra eingöngu má segja,
að efalaust gætu þeir gefið nteira í tilraunum 2—7, ef borinn hefði verið
á viðbótarskammtur af köfnunarefni, en þar sem tilraunaverkefnið hefur
fyrst og fremst verið það, að fá upplýsingar um, hvað belgjurtirnar gætu
gefið mikla uppskeru samanborið við hafra, hefur köfnunarefni verið
sleppt í tilraunum 2—7, en í nr. 7—9 verið notað sem svarar 15—20 kg N
á ha.
Þær tegundir, sem bezt hafa reynzt af ertum, eru: Botnia-gráertur,
norskar og danskar fóðurertur, Heróertur og Marmorertur, en þær tvær
síðasttöldu eru nokkuð stórfræja og þarf þess vegna meira útsæði til að
jafnast á við fóðurertur með smærra fræi. Af flcekjutegundum eru loð-
flœkjur og gráflœkjur beztar. Sœtlúpínur geta vaxið allvel í góðum sumr-
um, en í köldu og röku veðurfari vaxa þær lítið. Þær étast allvel, en þó
taka erturnar þeim fram, hvað það snertir. Vikkur eða flœkjur geta gefið
allvæna uppskeru, en taka þó ekki ertunum fram, og étast ekki eins vel
og þær. Virðist svo, að bezt sé að nota til grœnfóðurræktar 2/s hluta ertur
°g 1/3 flcekjur og hafra. Gefur það fjölbreyttari gróður, en að hafa aðeins
eina tegund með höfrum. Belgjurtafræið er nauðsynlegt að smita með
viðeigandi rótarbakteríum.
4. Tilraun með smitun á belgjurtafræi.
Tilraunin var gerð á móajörð 1949. Forræktun bygg. Árangur af smit-
un belgjurtanna kemur fram í töflu XXIV.
Tilhögun var þessi:
a-liður: 250 kg hafrar
b-liður: 125 kg hafrar -(- fóðurertur ósmitaðar.
c-liður: 125 kg hafrar + fóðurertur smitaðar.
Áburður: 150 kg kalí 60%, 200 kg þrífosfat 45% og 100 kg kalksalt-
pétur.
Tafla XXIV. Grænfóðurtilraun 1949, nr. 10.
(Uppskera hkg/ha).
a. b. c.
Grænfóður ......................... 232.0 276.7 330.0
Þurrt .............................. 54.4 5L2 52^8
Hlutföll grænt....................... 100 119 142