Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.04.1953, Qupperneq 93

91
a. Tilraunir með búfjáráburð og nitrophoska.
Tafla LXXXV. Tilraun með búfjáráburð á tveggja ára forræktuðu landi.
(Kartöflutegund: Kerr’s Pink. Settar niður 22.—27. maí. Uppskera hkg/ha).
19)6 og 19)8 19)7
Tilraunaliðir: meðalsumur kalt sumar
a. Enginn áburður 113.5 36.6
b. 100 tonn haugur 224.0 117.6
c. 100 tonn haugur, 200 kg nitrophoska . . 239.0 149.5
d. 50 tonn haugur, 400 kg nitrophoska . .. 246.6 142.1
e. 800 kg nitrophoska 214.0 143.2
sem á liefur verið borið í einstökum liðum tilraunarinnar, og er upp-
skeran hvað það snertir ekki sambærileg, en eftir því er leitað, hvaða
áburðarskammtar gefi bezta raun eftir árferði. Leitazt er við að fá upp-
lýsingar um það, hvort þörf sé á að bæta upp 100 tonn af haugi með 14
viðbótarskammti af blönduðum áburði (samanber c-lið), einnig, hvort
það gefur eins góða raun að helminga búfjáráburðinn og bæta við hálf-
um skammti af blönduðum áburði (samanb. d-lið), og síðast, hvað hinn
venjulegi skammtur, sem talinn var 800 kg nitrophoska á ha, gefi mikla
uppskeru samanborið við b- og d-liði.
Árangur tilraunarinnar bendir í þá átt, að það svari kostnaði að bæta
200 kg nitroplioska á ha við fullan skammt af haugi. Gildir þetta ekki
hvað sízt í köldu sumri, því að í c-lið fást 16 tunnur af kartöflum fyrir
100 kg nitrophoska, en í góðum sumrum 7.5 tunnur fyrir sama áburðar-
magn. Að öðru leyti sýnir tilraunin, að hálft magn af búfjáráburði -þ
400 kg nitrophoska (hálfur skammtur) gefur beztan árangur í góðum
árum, en ekki eins góða raun og stærri skammtur búfjáráburðar -þ bl.
áburður í slæmu ári (samanbr. b- og c-liði 1937). Af þeim áburðarskömmt-
um, sem reyndir voru, gefa 800 kg af nitrophoska minnsta uppskeru. Til-
raunin í lieilcl sinni mælir með því að nota 50—100 tonn af liaugi á ha,
og bezt og öruggast er að bæta búfjáráburðinn upp með viðbótarskammti
af nitrophoska.
b. Tilraunir með síldarmjöl og nitrophoska.
Árið 1941 var gerð tilraun með síldarmjöl til kartöfluræktar á Sáms-
stöðum. Og var tilraunin gerð á venjulegum móajarðvegi, sem var for-
ræktaður í tvö ár með korni til þroskunar. Borið var á reikningslega jafn
mikið af köfnunarefni á alla liði tilraunarinnar, en b-liður fékk jafn