Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Qupperneq 116

32
kap. 22 lagu. Sneru þeir þa [aptr] til konungs ok þotti þeira ferð helldr hgðilig.
[þeir] bræðr Aul[uer hn]ufa ok Eyuindr [lam]bi duaulduz vm h[rið a
Sa]nd[nesi]. letu þeir bua vm val þann er þar hafði fallit. [bþuggu þeir
vm lik Þorol(fs) epter siðueniu sua sem titt var at bua vm lik gofugra
manna. settu epter hann bau[tast]eina. þeir letu græða siuka menn. þeir
skipuðu ok til buss með Sigriði. var þar epter allr fiarafli en mestr hafði
inni brunnit husbunaðr ok borðbunað[r ok] klæðnaðr manna. En er þeir
br[æðr] voro [b]uner þa foru þeir norðan ok komu a fund Har(alldz)
konungs er hann var i Þrandh[ei]mi ok voro með honum vm hrið. þeir
voro hlioðer ok mælltv fatt við [menn]. Þat var einn h[uer]n dag at þeir
bræðr gengu firer konung. [þa] mællti [A]ul[uer]. Þess orlofs viliu við
bræðr þik biðia konungr [at þu] lo[fer o]kr [h]eimf[e]rð til bua
[o]ckaRa. þui at her ha[fa þau tiðendi] giorz er við berum eigi
skaplyndi til [at eiga dryck] ok sess við þa menn [er bar]u vapn a
70 rb Þor|[ólf frænda ockarn. Konungr leit við honum ok suarar helldr stutt:
eigi mun ek þat lofa yckr. Hér skulu þið vera með mér. Þeir bræðr
gengu í brott ok aptr til sætiss síns. Annan dag epter sat konungr í
málstufu, lét kalla þangat þá Aului bræðr. Nú skulu þið vita, seger
konungr, vm erendi þat, er þið hófut við mik ok beidduz heimferðar.
Hafi þið verit hér vm hríð með mér ok verit vel síðaðer. Hafi þit vel
jafnan dugat. Hefer mér til yckar aller hluter vel hugnat.] Nu vil ek
[Eyuindr at þu] farir [norðr] a Halogaland. vil e[k] gipta þer Sigr[iði] a
Sandnesi konu þa er Þorolfr hafði att. Vil ek ge[fa þer fe] þat allt [er]
Þorol(fr) atti. skalltu þar hafa með vin[attu min]a e[f] þu kant til gæta.
En Auluer skal mer fylgia. [v]il ek hann [eigi] lausan lata firi sakar
iþrotta hans. þeir bræðr þockuðv konungi þann soma. er hann veitti
þeim- so[gð]u at [þeir vi]lldu þat fusliga þeckiaz. bioz Ey(uindr) þa til
ferðarþ feck ser g]ott skip þat er honum hæfði. feck konungr honum
[iar]tegn[er si]nar til raðs [þessa. g]rei[ddiz] ferð Eyu[indar vel ok]
kom framm nor[ðr] i Alost a [San]dn[esi. Sþgriðr [tok] vel við [þeim].
Siðan bar Eyv(indr) f[r]amm [iarte]gner konungs [ok ere]ndi sin [firer]
Sigriði ok hof [bon]orð sitt við hana- [sa]gði at þat var [konungs]
orðsending [at] Eyv(indr) nai raði [þessu]. En Sig[riðr sa] þann ei[nn
sinn ko]st sua sem þa var [k]omit [at l]ata konung firer raða. [for þat
ra]ð [fr]amm at Eyv(indr) feck Sigriðar. Tok [hann] þa [við b]ui [a
Sand]nesi ok við fe þui ollu er Þorolfr hafði att. v[ar Eyuindr g]aufug[r
maðr]. v[ar] son þeira Fiðr sk[ia]lgi faðer Eyuindar skalldaspillis ok
90-96 (Þor)ólf - hugnat] teksten i M ogsá her gengivet efter FJ (67,11-20), da de f0rste
otte linier aff 70rh nu stort set er ulæselige. 106 Siðan] begyndelsesbogst. i marg.
110 Tok] begyndelsesbogst. i marg.
78
81
84
87
90
93
96
99
102
105
108
111