Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Síða 214

130
kaP. 67 sið man seGr of fæðaz
slikr oddvita riki.
kap.68 vgledi Egils
Egill feck vgleði mikla epter iolin. sua at hann kuað eigi orð. ok er
Arinb(iorn) fann þat þa tok hann ræðu við Egil. ok spurði hueriu þat
gegndi vgleði su er hann hafði. vil ek seger hann at þu later mik vita
huart þu ert siukr. eða bek annat til. megum ver þa bætr a (vinna). Egill
s(eger). engar hefi ek kuelli sotter. en ahyggiur hefi ek miklar vm þat
huersu ek skal na fe þui er ek vann til þa er ek fellda Liot enn ble(i)ka
norðr a Mæri. Mer er sagt at a[r]menn konungs hafi þat fe allt vpp tekit.
ok kastað a konungs eigu. Nu vil ek þar til ha(fa) þitt liðsinni vm þessa
fiarheimtu. Arinb(iorn) s(eger). ecki ætla ek þat fiaái landz logum at þu
eignaðiz fe þat. en þo þiki mer nu feit fastliga komit. Er konungs garðr
rumr inngangs en þraungr brotfarar. hafa oss orðit margar torsottar
fiarheimtur við ofrefliss mennina. ok satu ver þa i meira trausti við
konung en nu er. þui at vinatta ockur Hakonar konungs stendr grunt. þo
at ek verða sua at gera sem fornkueðit orð er. at þa verðr eik at faga er
vnder skal bua- þar leikr þo minn hugr a s(eger) Egill ef v[er] hofum
log at mæla. at ver freistim. ma sua vera at konungr vnni oss her af
rettz. þuiat mer er sagt at konungr se maðr rettlatr. ok halldi vel log þau
er hann setr her i landi. telz mer þat hellz i hug at ek muna fara a fund
konungs ok freista þessa mala við hann. Arinb(iom) s(eger) at hann var
ecki fuss þess. þiki mer sem þui muni ohægt saman at koma Egill
kappi þinu ok dirfð. en skaplyndi konungs. ok riki hans þuiat ek hyG
hann vera engan vin þinn ok þikia honum þo saker til vera. vil ek helldr
at við latim þetta mal niðr falla. ok hefim eigi vpp. en ef þu vill þat
Egill. þa skal ek helldr fara a fund konungs með þessi malaleitan. Egill
s(eger) at hann kynni þess mikla þaukk ok ofusu ok hann vill þenna
9» va kost giarna. Hak(on) var þa a | Rogalandi en stundum a Haurða landi.
varð ecki torsótt at sækia hans fund. var þat ok eigi miklu siðak en
ræðan hafði verit <at) Arinb(iorn) bio ferð sina. var þat þa gert liost
firer monnum at hann ætlaði til konungs fundar. Skipaði hann
huskorlum sinum tuitugsessu er hann átti. Egill skylldi heima vera.
villdi Arinb(iom) eigi at hann færi. for Arinb(iorn) þa er hann var
buinn. ok forz honum vel. fann hann Hak(on) konung ok feck þar goðar
viðtokur. ok er hann hafði litla hrið dualiz þar. bar hann vpp erendi sín
|| 68 2 Egill] prik over -g-, uden betydning. 5 vinna] sál. C; B kan ikke sammenlig-
nes. 9 hafa] anden stavelse glemt ved linjeskifte. 12 brotfarar] fordoblende prik
3
6
9
12
15
18
21
24
27
30
33