Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Qupperneq 232

148
kap. 78 vt i Digranes til haugs S(kalla) G(rims). hann let þa opna hauginn ok
lagði Boðuar þar niðr hia S(kalla) G(rimi). var siðan aptr lokinn
haugrinn ok var eigi fyá lokit en vm dagsetrs skeið. Epter þat reið Egill
heim til Borgar ok er hann kom heim þa geck hann þegar til lokreckiu
þeirar er hann var vanr at sofa i. hann lagðiz niðr ok skaut firer loku.
engi þorði at krefia hann mals- en sua er sagt þa er þeir settu Boðuar
niðr at Egill var buinn. hosan var streingd fast at beiní- hann hafði
fustans kyrtil rauðan. þraunguan *vpplutinn ok laz at siðu. En þat er
sogn manna at hann þrutnaði sua at kyrtillinn rifnaði af honum ok sua
hosurnar. en epter vm daginn let Egill ecki vpp lokreckiuna. hann hafði
95 ra þa ok engan mat ne dryck- lá j hann þar þann dag ok nottina epter. Engi
maðr þorði at mæla við hann. En hinn þriðia morgin þegar er lysti. þa
let Asgerðr skiota hesti vnder mann. reið sa sem akafligaz vestr i
Hiarðar hollt. ok let segia Þorgerði þessi tiðendi oll saman. ok var þat
vm nonskeið er hann kom þar. hann sagðe ok þat með at Asgerdr hafði
sent henni orð at koma sem fyst suðr til Borgar. Þorgerðr let þegar
soðla ser hest ok fylgdu henni .íj. menn. Riðu þau vm kuelldit. ok
nottina til þess er þau komu til Borgar. Geck Þorgerðr þegar inn i ellda
hus. Asgerðr heilsaðe henni ok spurði huart þau hefði nattuerð etið-
Þorgerðr s(eger) hátt. Enguan hefi ek natt verð haft ok engan mun ek
fyá en at Freyíu- kann ek mer /eig(' betri rað en faðer minn. vil ek ecki
lifa epter foður minn. ok broður. hon geck at lokhuilunni ok kallaði.
faðer. luk vpp hurðunni. vil ek at við farim eina leið bæði. Egill spretti
fra lokunni. geck Þorgerðr vpp i huilugolfit. ok let loku firer hurðina-
lagðiz hon niðr i aðra reckíu er þar var. þa mællti Egill. vel gerðer þu
dotter er þu vill fylgia feðr þínum. mikla ast hefer þu synt við mik.
huer ván er at ek muna lifa vilia við harm þenna- siðan þaugðu þau Vm'
hrið. þa mællti Egill. huat er nu dotter tyGr þu nu nockut. Tyo ek saul
seger hon. þuiat ek ætla at mer muni þa verra en aðr. ætla ek ella at ek
muna oflengi lifa. er þat illt manni s(eger) Egill. allillt s(eger) hon
villtu eta. huat man varða seger hann. en stundu siðaá kallaðe hon ok
bað gefa ser drecka. Siðan var henni gefit vatn at drecka. þa mællti
Egill. Slikt gerir at er saulin etr þyster æ þess at meiá. villtu drecka
faðer s(eger) hon. hann tok við ok sualg storum ok var þat i dyrs horni.
þa mællti Þorgerðr. Nu ero við viællt- þetta er miolk- þa beit Egill
skarð or horninu allt þat er tennr toku ok kastaðe horninu siðan. Þa
mællti Þorgerðr. Huat skolu við nu til raðs taka. lokit er nv þessi
ætlan. Nu villda ek faðer at við leingðim lif ockart sua at þu mætter
|| 78 29 likanna] skr. likama; lykanna B (463); -f C. 38 kyrtil] skr. to gg. vpplutinn]
= upphlutinn; skr. vpplitinn i M. 40 let Egill] skr. to gg. 71 eigi1] skr. eig med
33
36
39
42
45
48
51
54
57
60
63
66